رادیو کوهستان

حضور در رادیو کوهستان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در برنامه این هفته پنجشنبه 14 شهریور 1392 صدای کوهستان "دکتر حمید مساعدیان" مدیر مسئول انجمن پزشکی کوهستان ایران و روز جمعه ۱۵ شهریور ماه آقای "مهدی هنرمند" مربی با تجربه گروه کوه نوردی همت شمیران حضور خواهند داشت.

برنامه صدای کوهستان از شبکه رادیویی ورزش پخش می گردد و در قالب نمایش رادیویی و بررسی و معرفی اطلاعات آب و هوا، دما، وسایل و مسائل کوه نوردی، گفتمانی در باب مسائل تغذیه و تندرستی، پزشکی کوهستان و…. با شنوندگان خود همراه می شود.این برنامه روزهای ینجشنبه 5 تا 7 و جمعه ساعت 5 تا 7 صبح به صورت زنده از طریق شبکه ی رادیویی ورزش (موج FM-92) به روی آنتن می رود.

دانلود کتاب بهمن شناسی

با انتشار رایگان این کتاب باشد تا با  رعایت اصول ایمنی از تعداد تلفات بالقوه کاسته شود.

دانلود کتاب بهمن شناسی و ایمنی در بهمن ها

آخرین یادگاری

آخرین تصویر از مجتبی جراحی، آیدین بزرگی و پویا کیوان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: تصویری که مشاهده می کنید، آخرین تصویر سه کوهنورد مفقود شده در ارتفاعات برودپیک است. پویا کیوان، مجتبی جراحی و آیدین بزرگی بعد از گشایش مسیری نو بر روی قله برودپیک به نام «ایران» در مسیر برگشت در ارتفاعات این قله مفقود شدند. متاسفانه جستجوها برای یافتن آنان بی نتیجه به پایان رسید.

روحشان شاد

محیط بان حادثه دیده نجات یافت

نجات محیط بان حادثه دیده در منطقه سفید کوه خرم آباد:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: محیط بان حادثه دیده لرستانی با تلاش امدادگران نجات یافت. مدیر کل محیط زیست لرستان گفت: زین العابدین سپهوند دیشب در حین انجام وظیفه در منطقه سفید کوه خرم آباد از ارتفاع سقوط کرد و از ناحیه کمر دچار آسیب شده بود که با تلاش نیروهای امداد هوایی لرستان به بیمارستان انتقال یافت.
بازگیر افزود : در این عملیات که صبح امروز انجام شد نیروهای امدادی جمعیت هلال احمر لرستان با یک فروند بالگرد به ارتفاع دو هزار و 20 متری سفید کوه خرم آباد پرواز کردند و وی را به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد منتقل کردند.
منطقه سفید کوه به وسعت 70 هزار هکتار در غرب خرم آباد واقع شد و به علت برخورداری از گونه های متنوع گیاهی و جانوری از جمله کل و بز و پلنگ و خرس از مناطق مهم حفاظت شده در لرستان محسوب می شود.
منطقه حفاظت شده اشترانکوه دارای چهار پاسگاه محیط بانی فعال و 4 پاسگاه در دست ساخت است و 20 محیط بان کار حفاظت از این منطقه را به عهده دارند.

اینجا ایران است

زیبایی در ایران کم نیست ، مناظر بکر و بی نظیری هست که فقط با ایرانگردی می توان آنها را دید ، با دیدن این تصاویر اگر وقت ایرانگردی نداریم میتوانیم فقط نظاره گر باشیم .

عباث

به یاد شاهزاده راست قامت آزاد کوه

 

 چشم می گشایی

تولدی دیگر

نوزادی از درون دردی کهنه چشم باز کرده

ققنوس از میان خاکستر اندوه و درد خویش سربرکرده

ذهنی پاک و سپید

روحی شسته و آرام

هستی تو را می نگرد

آسمان آبی

سنگ و کوه به باران شسته

لبخند "خدا" از پشت رنگین کمانی ز دوردست ها پیدا است

و  "کوهستان"

بهشتی است که هنوز فرمان " اهبوطوا" بر آن نازل نگشته است

  فصل نامه آزاد کوه ، شماره 33 ، سال نهم ، بهار 1372 "از مغاک تا بلندا"

 دهم شهریور (1341) سالگرد تولد عباس جعفری است ، سال گذشته در پستی به شماره 469 و قبل از هک وبلاگ گل کوه خلاصه ای از زندگی نامه او را جمع آوری و منتشر کردیم که مجددا" این مطلب را برای اطلاع دوستانی که موفق به مطالعه آن نشدند منتشر می کنیم ، برای بزرگداشت این بزرگ مرد کوهستان و زنده نگاه داشتن یاد او امسال تصمیم داشتیم تمامی نسخه های فصل نامه آزاد کوه در سی و هشت شماره از سال 1364 تا سال 1373، اعم از نسخه های دستی و چاپی را بصورت یک فایل مجزا تقدیم حضور کنیم اما این نسخه ها که به دوستی برای تهیه رونوشت امانت داده شده بود متاسفانه به صورت ناقص عودت داده شد از این رو از تمامی دوستان و علاقمندانی که  نسخه هائی از آزاد کوه را  در اختیار دارند تقاضا می شود با تماس با این وبلاگ در بازنشر این فصل نامه وزین ما را یاری دهند ،  زنده یاد جعفری از دوران نوجوانی عادت به نوشتن داشت و به جرأت می توان گفت قلم او سرآمد کوه نویسان ایران بود ، وقتی برخی نسخه های قدیمی او را که به هزار زحمت تهیه می کرده ورق می زنیم تازه متوجه می شویم که این سبک نوشتن متعلق به ذهنی خلاق و بی همتا است و از عهده هرکسی برنمی آید ، نوشته های او مختص به تاریخی خاص نمی باشد ، متعلق به تمامی دوران ها است ، امیدواریم در انتقال این سبک زیبا به نسل های آینده جامعه کوه نوردی همگی سهیم باشیم ، یادش جاودانه

 پست شماره 469 ، 18 شهریور سال 1391

زندگی شخصی :

متولد 10 شهریور سال 1341 در مشهد ،  در اوایل جوانی ازدواج کرد ، چند سالی با همسر اول خود زندگی کرد اما این ازدواج به جدایی انجامید و او بیش از ده سال تنها زندگی کرد ، سپس در سال 1384 با فرخنده صادق کوهنورد نامی ازدواج کرد ، عباس فرزندی نداشت ، او دارای یک برادر و چهار خواهر می باشد، پدر و مادرهر دو در قید حیاتند.

شغل وسوابق کاری  :

ابتدا با تدریس نقاشی امرار معاش می کرد ، از نوجوانی شروع به کوهنوردی کرد و "کلوپ کوهنوردان آزاد مشهد" را سازماندهی کرد که بعدا" به "گروه کوهنوردی آزاد مشهد "تغییر نام داد ، در سال 1358 در تربیت بدنی "کمیته انقلاب اسلامی" خراسان مسئول کوهنوردی شد و در دهه شصت به تهران آمد و تا سال 1374 بعنوان مدرس کوهنوردی (یخ وبرف و سنگنوردی) رئیس کارگروه روابط عمومی ، عضو هیئت رئیسه فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی در زمان تصدی آقای صادق آقاجانی همکاری داشت و بعد از آن به حرفه راهنمای گردشگری و کوهنوردی روی آورد و تدریس اکوتوریسم در مراکز مختلف را بعهده گرفت که در این رابطه یکی از موفق ترین و مشهورترین راهنمایان طبیعت گردی در ایران محسوب می شد. وی عکاسی  حرفه ای نیز بود  و کتاب "راه یاب سفر ایران" و " راه یاب بیابان گردی ایران" منابعی از تصاویری فوق العاده ای است که او در طول سفرهای فراوان خود تهیه کرده بود، عکاسی طبیعت وجه ممیزه شخصیت او بود، در واقع با دوربین نقاشی می کرد.

سوابق کوهنویسی و روزنامه نگاری:

از دهه 60 که هیچ دست نوشته و مجله کوهنوردی در ایران وجود نداشت او یکی از بهترین بولتن های این رشته را به نام " فصل نامه آزاد کوه" که در برگیرنده مطالب آموزشی ، منطقه شناسی ، شرح حال کوهنوردان ، گزارش ها و خبرهای کوهنوردی بود منتشر می کرد و از سال 64 تا 73 سی و هشت شماره از این نشریه را منتشر کرد ، "خبرنامه فدراسیون کوهنوردی" را نیز او منتشرمی کرد و بعد شروع به نوشتن در نشریات مختلف نمود و روزنامه نگاری را با مجله شکار و طبیعت(سابق) آغاز کرد و مقالات بسیاری را در بخش های مرتبط با طبیعت در نشریات داخلی مانند مجله های "صنعت حمل و نقل" ، "سفر" ، "نجوم"  ،  روزنامه های همشهری ، کیهان ورزشی ، قدس ، خراسان ، دنیای ورزش ، سروش از خود بجای گذاشت علاوه برنشریات داخلی با مجله معتبر نشنال جئوگرافیک  و کلایمبینگ نیز همکاری داشت.

علائق و ابتکارات او:

نقش قابل توجهی در شناسائی بسیاری از مناطق دور افتاده و محروم ایران داشت و می توان گفت بسیاری از آئین های ایرانی به واسطه تلاش او اقبال ثبت و ماندگاری پیدا کردند . او در سال 2006 یکی از هشت ایرانی دعوت شده برای حمل مشعل بازیهای المپیک زمستانی در شهر تورین ایتالیا بود. برگزاری نخستین کنگره کوهنوردی کشور(1368) حاصل تلاشهای او بود، از کارهای ابتکاری او نقش موثرش در تربیت شماری از کوهنوردان در دهه های هفتاد و هشتاد در فدراسیون و خارج از آن بود از جمله ، اردوی تمرین روشهای صعود زمستانی (پسند کوه – زمستان 72) ، اردوی تمرین  شیوه های سنگنوردی(اخلمد – 1373) ، کوهنوردی جدی بانوان در چارچوب قوانین فدراسیون و انجمن های دانشگاهی ،معرفی روز پاک کوهستان برای نخستین بار در سال 67 و ...

صعودها و برنامه های شاخص او :

1- نخستین صعود زمستانی سوزنی بینالود(سرپرست برنامه ، سال 64)

2-صعود زمستانی دیواره ملکوه (1365)

3- دومین صعود زمستانی گرده آلمانی ها(1367)

4-گشایش مسیر روی دیواره شمالی آزادکوه با همراهی محمدتقی بهره ور(خرداد 1370)

5- صعود سولو یکی از دهلیزهای صعود نشده و دشوار دره یخار دماوند (1371)

6- صعود قله های لیلاپیک ،ایگرپیک، بالتی پیک(دوره آموزشی هیمالیانوردی توسط UIAA، سال 72)

7-  سرپرستی تیم صعود کننده به قله کمونیزم در سال 74

8- صعود به قله آکوکانگوا به ارتفاع 6962 متر در امریکای جنوبی در سال 79

حادثه ناپدید شدن او:

در شهریور سال 1388 درتریشولی  کشور نپال ، با یک کایاک یک نفره مشغول قایقرانی بود که گرداب قایق او را واژگون کرد ، قایق خالی او را بعدها در مرز بین چین و نپال یافتند اما جستجوی فراوان برای یافتن او بیفایده بود.

تخلص نام او "عباث" بود ، شاید به دلیل ناامیدی از بازتاب اینهمه تلاش و کوشش

عملیات نجات درتفتان

نجات کوهنوردان سراوانی از ارتفاعات تفتان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: حمید رضا شهریاری مسئول واحد عملیات امداد و نجات جمعیت هلال‌احمر شهرستان خاش گفت:  امدادگران هلال‌احمر شهرستان خاش از ساعت 21 دیشب تا حوالی ساعت شش صبح امروز به دنبال جستجو و امداد ونجات و کمک به شش تن از کوه نوردان سراوانی صعود کرده به تفتان بودند که خوشبختانه با اقدامات سریع و به موقع توانستند این افراد را از خطرات احتمالی کوهستان نجات دهند و در این رابطه یکی از کوه نوردان به نام «سعید اربابی» از ناحیه دست و پا دچار صدمات شدید شد که خوشبختانه در محل مورد حمایت امدادی قرار گرفت.

شهریاری با اشاره به اینکه در این موقع از سال شرایط خوبی برای صعود به قله 4050 متری تفتان مهیا است از کوه نوردان و گردشگران خواست تا با در نظر گرفتن شرایط ایمنی و استفاده از راهنما برای صعود به قله برنامه‌ریزی کنند.

وی گفت: صعود به قله تفتان و برگشت از محورهای صعود به ویژه در فواصل شب و تاریکی هوا به هیچ وجه برای کوه نوردان توصیه نمی‌شود.

سقوط و مرگ نوجوان 8 ساله

یک نوجوان بر اثر سقوط از کوه در خمینی شهر جان باخت:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: معاون سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی خمینی شهر از سقوط یک نوجوان هشت ساله از اهالی دهنو از کوه امامزاده سید محمد خمینی شهر خبر داد و گفت: این حادثه موجب مرگ این نوجوان شد.

ˈجعفر کبیریˈ روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: عصر جمعه دو نوجوان هشت و 13 ساله و یک جوان 22 ساله از اهالی منطقه دهنو در کوه امامزاده سید محمد خمینی شهر گرفتار شدند.

وی اظهار کرد: این حادثه توسط یک گروه کوهنورد دانشجویی به آتش نشانی اطلاع داده شد و عملیات نجات این افراد به علت صعب العبور بودن منطقه 10 ساعت طول کشید.

وی با اشاره به پایان یافتن زمان این عملیات تا ساعت چهار امروز (شنبه) گفت: در این عملیات نوجوان 13 ساله و جوان 22 ساله نجات یافتند ولی نوجوان هشت ساله به علت سقوط از ارتفاع یکصد متری جان خود را از دست داد. کبیری افزود: دو نجات یافته نیز که دچار مصدومیت شده بودند راهی بیمارستان شدند.

وی گفت: این عملیات با تلاش و مشارکت نیروی امدادی هلال احمر خمینی شهر، آتش نشانی اصفهان و خمینی شهر و بیش از 50 نفر از اهالی منطقه دهنو انجام شد.

وی با اشاره به اینکه بارها حادثه سقوط از این کوه موجب کشته و زخمی شدن افراد شده است از خانواده ها درخواست کرد به علت خطرناکی کوه امامزاده سید محمد از فرزندان خود مراقبت بیشتری کنند.

حادثه در دماوند

حادثه برای کوهنوردان تهرانی در قله دماوند . . . .

انجمن پزشکی کوهستان ایران: یک تیم کوهنوردی از کوهنوردان باتجربه تهرانی و از یکی از باشگاه های فعال استان تهران هفته گذشته در دماوند دچار حادثه گردید و خوشبختانه بدون بروز مشکل جدی جان سالم بدر بردند.

بنابه گزارش های رسیده به انجمن پزشکی کوهستان ایران این تیم 5 نفره که روز پنجشنبه گذشته قصد صعود قله دماوند را داشتند بدلیل بی توجهی به شرایط متغیر کوهستان و حضور در ارتفاع بالا و هوای نامساعد در ارتفاع 5000 متری دماووند مسیر برگشت جنوبی را گم کرده و به دره یخار منحرف شده و مجبور به بیواک کردن در ارتفاع 5400 متری دماوند و در مسیر گنبد های یخی دره یخار می شوند. این تیم صعود دماوند در فصل تابستان را ساده دبده و با همراه نداشتن غذا و آب کافی و زمانبندی نامناسب و ساعت حرکت نامناسب از بارگاه سوم که در ساعت 8.30 صبح پنجشبه 7 شهریور آغاز نموده بودند حدود ساعت 15 به قله رسیده و در عرض چند ثانیه با هوای متغیر و بارش سنگین برف در قله مواجه می شوند و در مسیر برگشت به ارتفاعات یخار منحرف می گردند.

این تیم بعد از بیواکی توان فرسا و در شرایط هوای بسیار نامناسب در بین سنگهای دره یخار بیواک می نمایند و روز جمعه با درخواست امداد هلی کوپتر و اعلام عدم توانایی در برگشت هلی کوپتر امداد نیز به منطقه پرواز می نماید ولی بدلیل ارتفاع بالای کوهنوردان امکان امداد رسانی مهیا نشده و خود کوهنوردان با تراورس در صبح روز جمعه و با یافتن مسیر به پایین برمیگردند.

بی توجهی و ساده انگاشتن صعود حتی در فصل تابستان می تواند حوادث جبران ناپذیزی برای کوهنوردان حتی باتجریه ایجاد کند که در حادثه فوق به خیر میگذرد. بیواک کردن در ارتفاع بالا و نداشتن تجهیزات مناسب در این برنامه متاسفانه باعث سزمازدگی یکی از کوهنوردان و شرایط جسمی نامناسب گردیده که با مراقبت های لازم و مشاوره با پزشکان انجمن پزشکی کوهستان ایران انشاء اله برطرف خواهد شد.

معبد داش کسن

"داش کسن" غاری چینی در قلب ایران!

معبد داش کسن یکی از بی نظیرترین معابد سنگی ایران است؛ معبدی با طرح اژدها که وقتی گردشگران آن را می بینند تصور می کنند با معبدی چینی روبرو هستند اما این اثر تاریخی یادگاری از دوره ایلخانیان است. بنایی صخره ای در زنجان.

معبد داش کسن یکی از بی نظیرترین معابد سنگی ایران است؛ معبدی با طرح اژدها که وقتی گردشگران آن را می بینند تصور می کنند با معبدی چینی روبرو هستند اما این اثر تاریخی یادگاری از دوره ایلخانیان استبنایی صخره ای در زنجان، مشهور به معبد داش کسن در 10 کیلومتری جنوب شرقی سلطانیه، در نزدیکی روستای ویر، از توابع همین بخش قرار گرفته است. این مجموعه در محوطه ای به شکل مستطیلی ناقص، به طول 400 متر و عرض 50 تا 300 متر دیده می شود.

درون این مجموعه، سه غار نسبتا عمیق در دل کوه کنده شده است که کنده کاری های زیبایی دارند. از نقش های این کنده کاری ها، می توان به دو تصویر اژدها که در مقابل یکدیگر به شکل قرینه حک شده اند و طول هر یک 3/5 متر است اشاره کرد. در طرفین این نقش ها، محراب های زیبای نقش داری با طرح های اسلیمی، گل و بوته و مقرنس های سنگی کنده کاری شده اند. مجموعه آثار کنده کاری این محل، یادگار هنرمندان چینی است که به فرمان اولجایتو از چین فراخوانده شده بودند.

بر اساس فرضیه ای، غارهای «داش کسن» در دو دوره تاریخی جدا از هم مورد استفاده قرار گرفته است. در دوره نخستین، این غار نیایشگاه آئین مهرپرستی در عهد ساسانی بوده است اما از این دوره آثاری به جای نمانده است. دوره دوم که نقش های اژدها، برگ مو، پیچک و طرح های اسلیمی، یادگار آن دوره است، به دوران فرمانروایی ایلخانان تعلق دارد.

سنگ های سبز به کار گرفته شده در حصار ارگ سلطانیه، مطمئنا از محل تاریخی داش کسن (سنگ بر) بریده شده است. در نتیجه برش و انتقال سنگ، فضای لازم جهت کنده کاری و دخمه سازی در این محل فراهم شده و این مکان با اندکی تغییرات به آرامگاه تبدیل شده است. بنابراین، محوطه تاریخی داش کسن را می توان در ردیف آرامگاه های دوره ایلخانی نیز طبقه بندی کرد.

معبد صخره ای داش کسن که به معنای سنگ تراشیده یا بریده سنگ است در جنوب شرقی روستای ویر در سینه کش ارتفاعات محلی سلطانیه قرار دارد، در این معبد علاوه بر استفاده از فن آوری پیشرفته زمان که پیامد رشد و تکامل فن سنگ تراشی با ابزار فلزی است، انتخاب مناسبترین نقطه نسبت به نقاط همجوار نمودار توجه و آشنایی کامل سازندگان آن با دانش زمین شناسی و معدنشناسی است.

به نظر می آید هنرمندان خلاق معبد صخره ای در خلق حجاری ها و کنده کاری های زیبا که در غرب و شرق این نیایشگاه گسترده شده علاوه بر مهارت در تکنیک سنگ تراشی از پاره ای اصول پیکرتراشی نیز الهام گرفته اند.

اژدها نماد ظلم و پلیدی

ظهور و پیدایش این معبد صخره ای را می توان با توجه به شکل معماری (چلیپایی) آن و وجود فضاهایی مانند مهرابه های مهرپرستان به سده های اول و دوم میلادی بازگرداند و از سوی دیگر نحوه پرداخت نقوش آن متاثر است از اوضاع اجتماعی ایران قرن هشتم قمری، نقوش حجازی شده اژدها، طرح های گیاهی، ردیفی از بن نگاره ها روی گلدان هایی در دو سوی طاق هلالی که در دهه ها و سده های بعد، این شیوه تزئینی را بر گرداگرد ایوان های مساجد می بینیم، همراه با محرابی هایی با تزئینات مقرنسی، آمیزه ای از هنر ایران و چین را با مفهوم و محتوایی دیگر به وجود آورده.اژدهای نقش شده بر پیکره صخره ای داش کسن که در هنر و اندیشه ایرانی مظهر ظلم، ستم و پلیدی است با نفوذ قوم فاتح همچون محافظ همیشه بیدار که نشان از ارزانی، خیر، برکت، دولت و سلطنت دارد در هنر ایران جای می گیرد.

شکل گیری این معبد پس از مرگ ارغونشاه، با پشتکار الجای خاتون، خواهر سلطان محمد خدابنده آغاز شد، ولی به پایان نرسید. از نظر نقشه و نقوش تزئینی یکی از با ارزش ترین نمونه های معماری صخره ای در طول تاریخ معماری ایران به شمار می رود. در این معبد نقوشی از هنر چینی به کار رفته است.

نقش های اژدها به طول پنج متر و عرض 1/5 متر در زمره بزرگترین نقوش تزئینی این معبد است که در پیچ و خم های شگفت انگیز خود رموز نهفته ای دارد. دیگر نقوش تزئینی این معبد، تاقچه های بسیار فاخری است که در ضلع شرقی و غربی معبد در کنار نقوش اژدها کنده شده اند. این تاقچه ها با مقرنس های بسیار زیبایی شکل گرفته که یادآور استادی هنرمندان سنگ تراش معبد در آن دوره است. همچنین نقوش اسلیمیکه در نوع خود ماهرانه تراشیده شده اند با طرح های بسیار متنوع بیانگر فعالیت هنرمندان مسلمان در پدید آوردن این معبد است.

در ساخت این معبد، همواره پیروزی از تقارن طولی مد نظر بوده و این تقارن در کلیه بخ شهای معبد به چشم می خورد. معبد تاریخی داش کسن از سمت شمال به دشت سلطانیه و بنای تاریخی آرامگاه سلطان محمد خدابنده اشراف دارد. این معبد در کنار شهر قدیم سلطانیه با گنبد رفیع آن، آرامگاه چلبی اوغلو و آرامگاه ملاحسن کاشی، در مجموع محور فرهنگی تاریخی سلطانیه را تشکیل می دهد.
چگونه به نقش اژدها برسیم؟
راه رسیدن به معبد چندان مناسب نبوده و از روستای ویر به بعد کاملا خاکی و بدون تابلوی راهنما است. از حاشیه روستا تا معبد حدود پنج کیلومتر راه را باید طی کرد که بهتر است یکی از اهالی را به عنوان راهنما با خود همراه داشته باشید؛ تا برای یافتن محل معبد دچار مشکل نشوید. در کنار معبد یک کانکس کوچک وجود دارد که نگهبان معبد در آن زندگی می کند. معبد باستانی «داش کسن» یا آنچنان که جهانگردان آن را می شناسند: معبد اژدها؛ در حاشیه روستای «ویر» در حدود 15 کیلومتری شهر تاریخی سلطانیه واقع شده که به نقش دو اژدهای برجسته و چند محراب اسلامی در دو سمت خود و به قرینه یکدیگر مزین است.

یکی از دلایل معروف بودن این معبد به دلیل وجود نقش های اژدهای آن است که نمونه های مشابه آن را آنوبانینی در جای دیگری از ایران مشاهده نکرده است. طبق نظر برخی باستانشناسان، قدمت این معبد به قبل از اسلام باز می گردد که در زمان ایلخانان، نقوشی از جمله اژدها بر آن افزوده شده است.

در حال حاضر، چیز زیادی از این معبد باقی نمانده و تنها سنگ های بزرگ و پرانده در گوشه و کنار معبد دیده می شود. محدوده معبد اژدها مستطیلی و به ابعاد تقریبی 100 متر در 50 متر است که یک قسمت از آن به واسطه حفاری در تپه ایجاد شده است. معبد در دامنه تپه ای قرار داشته و مشرف به دشت های وسیع و زیبایی است. مجموعه تاریخی داش کسن مرکب از ایوان ها، نقوش برجسته و محوطه های باستانی است که در جهات مختلف به ویژه نقش حجاری شده اژدها، منحصر به فرد و قابل توجه است.

آثار به جای مانده در محل؛ این احتمال را قوت می بخشد که ایلخان مغول «ارغون» بیش از گرایش به دین اسلام، اقدام به ساخت معبدی کرده است. تاثیر و تاثیر متقابل ایران و چین بر یکدیگر بیش از هر محل دیگری در این مکان مشهود است چنانچه تلفیق طرح های اسلیمی و نقش اژدها این موضوع را متذکر می شود.

بزرگترین غار آبی خاورمیانه

بزرگترین غار آبی خاورمیانه در ایران

یکی از غارهای آبی شگفت‌انگیز آسیا در 25 کیلومتری شهر روانسر در کرمانشاه قرار دارد که از جذابیت ویژه‌ای برخوردار است.

"غار قوری قلعه" به عنوان بزرگترین غار آبی خاورمیانه در 25 کیلومتری شهر روانسر در استان کرمانشاه قرار دارد.

طول این غار 12 کیلومتر بوده که فقط قسمی از آن در معرض بازدید علاقه‌مندان قرار دارد، دمای این غار حدود 11 درجه بوده و معمولا در طول سال ثابت است.

اسالم به خلخال

گشت و گذاری دوروزه در زیباترین جاده ایران

اسالم به خلخال جزو مسیر‌‌های کوهنوردی-گل​گشتی ایران است که در طول مسیر، انسان ضمن لذت از زیبایی‌​‌‌های طبیعی، مسیری با شیب نسبتاً ملایم را تجربه می کند. در این مسیر می‌توانید شاهد منطقه جنگلی، پوشش دشت و مرتع و اگر مانند ما کم شانس نباشید عبور از مه باشید.

زمان سفر ما تعطیلات تابستانی بود که با توجه به اطلاعات هواشناسی در منطقه اسالم و خلخال باید شاهد هوایی صاف و بدون ابر می‌​بودیم که خوشبختانه درست از آب درآمد. اگر یک روز دیرتر به قرارگاه​ در نظر گرفته شده می‌​رسیدیم مطمئناً دچار باران و مه غلیظی می​‌‌شدیم که در منطقه جنگلی اسالم جزو مخاطرات راهیابی در نظر گرفته می شود. حتماً به این نکته توجه داشته باشید که در این منطقه در هوای ابری حضور راهنمای محلی جزو الزامات برای طی مسیر است.

روز اول

صبح قبل از دوراهی اسالم به خلخال بیدار شدم و ضمن تذکر دوباره به راننده برای توقف در محل دوراهی به دیدن مناظر اطراف جاده پرداختم، حدود 6 صبح ابتدای دوراهی اسالم به خلخال که با یک پل روگذر از روی جاده مشخص است از اتوبوس پیاده شدیم و پس از هماهنگی با راهنما و برداشتن کوله​‌‌ها برای رسیدن به روستای تاکه​شون که ابتدای جاده قدیم خلخال است شروع به حرکت کردیم.

پس از گذر از محلی مخصوص پرورش ماهی و عبور از سمت راست رودخانه به چشمه آبی رسیدیم که محل مناسبی برای صرف صبحانه به نظر می‌​رسید. پس از صرف صبحانه وارد جنگل​‌‌های اسالم با انبوه درختانی شدیم که جلوی تابش هرگونه تلألو خورشید را می​​‌گرفت. سایه درختان تقریباً در تمام طول مسیر روز اول با ما بود و خنکای جنگل کمک فراوانی به طی مسیر و جلوگیری از گرما می​‌‌کرد. ساعت یک بعدازظهر به روستای دریابن که یکی از روستا‌‌های زیبا در طول مسیر است وارد شدیم.

 در مرکز این روستا مغازه​‌ای به نام سوپر شایان وجود دارد که می‌توان مایحتاج مورد نیاز را از آن تهیه کرد.ساعت 30/15 گروه شاداب از استراحت عصرگاهی مهیا برای ادامه مسیر بودند. پس از گذشتن از شرکت پرورش ماهی در انتهای روستای دریابن و یک ساعت و نیم پیاده​روی با شیبی تندتر از قبل، در ساعت 17 به روستای سوله​سه​ناو با ارتفاع 780 متر از سطح دریا و نمای زیبای آن و چشمه آب گوارایش در مرکز روستا وارد شدیم.

توقف در سوله​سه​ناو در حد تأمین آب برای ادامه مسیر بود و پس از آن با گذر از این روستا به منطقه​ای رسیدیم که در قسمت​‌‌هایی به دلیل وجود بافت ماسه​ای و خاک روان و شیب بیشتر نسبت به مسیر پیموده شده و نیز عدم وجود درخت در این محل​‌‌ها نیاز به احتیاط جهت گذر بود. می​توان از این قسمت به دلیل وجود شن‌های روان در شیب تند به عنوان مسیری کمی مشکل نام برد که البته در صورت تمایل نیز می‌توان با بالا رفتن از ارتفاع و گذر از یال از بروز هرگونه خطری دوری جسته و به عبارتی قسمت شن​‌‌‌های روان را دور زد.

ساعت 19 زمان ورود ما به معروف​‌‌ترین روستای مسیر با ارتفاع 1000 متر از سطح دریا بود؛ روستای ناو که اهالی آن آشناییدیرینه​ای با گروه‌‌های کوهنوردی داشته و با مشاهده آنها استقبال گرمی به عمل می​‌‌آورند. دیوار خانه​‌‌های روستای ناو که توسط اهالی عمدتاً برای اسکان شبانه گروه​‌‌ها به صورت اجاره​ای پیشنهادمی​‌شود بسیار زیبا و همچون خانه​‌‌های دیگر روستا‌‌های طول مسیر با دو رنگ قهوه​ای در پائین و سفید در بالا رنگ​آمیزی شده است.

با گردش در روستای ناو می توان کندو‌‌هایی که در تنه درختان ساخته شده را مشاهده کرد و البته اگر شانس یار باشد از شرکت پرورش ماهی که بالای روستا تأسیس شده ماهی تازه برای کباب تهیه کرد. برابر برنامه اسکان شبانه در روستای بالای روستای ناو درنظر گرفته شده بود اما به دلیل توصیه راهنما و نیز پیدا کردن محلی مناسب و صاف با فاصله یک کیلومتر در بالادست پرورش ماهی، گروه در این محل مشغول برپا کردن چادر شدند.

روستاییان منطقه ناو و روستا‌‌های اطراف عمدتاً به دامداری و باغداری مشغولند. بیشتر آنان قبل از زمستان به دلیل برودت هوا مجبور به ترک روستا و کوچ به مناطق با ارتفاع کمتر شده و فقط تعداد کمی از اهالی برای رسیدگی به باغ​‌‌های خود در روستا باقی می‌مانند. شبکه برق به این روستا‌‌ها رسیده اما جاده تردد روستاییان همان جاده خاکی قدیم خلخال است که در انتها به روستای دریابن رسیده و پس از آن به جاده جدید وصلمی​​شود.

 آب شرب تمام روستا‌‌ها از چشمه​‌‌های فراوان موجود در منطقه تأمین می‌شود و می‌​توان گفت کمبود آب در این منطقه وجود نداشته و در فواصل اندکچشمه​‌‌های گوارایی قابل مشاهده است که از دل کوه آبی زلال را در دسترس قرار میدهد. گویش عمده روستاییان تا روستای ناو تالشی بوده که در این روستا به افرادی با گویش آذری نیز برخورد می‌کنی اما عمدتاً ترکیبی از هر دو گویش را در محاورات روزمره استفاده می‌کنند.

روز دوم

باوجود بیدارباش ساعت 5 صبح و پیش​بینی لازم جهت جمع​آوری چادر‌‌ها و وسایل اما حرکت صبح کمی با تأخیر صورت گرفت. بعد از تمام تأخیر‌‌های ممکنه و برداشت آب از چشمه​ای که در ورودی روستا قرار داشت روستای ناو را به قصد ادامه مسیر ترک کرده و پس از گذشت از روی پلی که در بالادست رودخانه ناورود بود مجدداً به سمت راست رودخانه برگشته و پس از طی مسافت کوتاهی در حاشیه رودخانه به روستایی در بالادست روستای ناو و محل تلاقی و اتصال دو رودخانه با شماری خانه خالی از سکنه رسیدیم.

در این محل دو راه پیش روی ما قرار داشت که با اطلاعاتی که بعداً کسب کردیم متوجه شدیم هر دو راه به هم رسیده و کمی بالاتر با هم تلفیق می شوند؛ یکی عبور از یال میانی محل اتصال دو رودخانه و دیگری طی مسیر خاکی ماشین​رو که در سمت چپ رودخانه قرار داشت. پس از مشورت با گروه و راهنما و یکی از پیرمردان محلی که در محل حضور داشت تصمیم به گذر از مسیر سمت چپ رودخانه گرفتیم. مسیر در نظر گرفته شده با تمام اطلاعاتی که قبلاً کسب شده بود متفاوت بود. هیچ گروهی اطلاعات این مسیر را ثبت نکرده یا این که ما متوجه ثبت اطلاعاتی در این باره نشده بودیم.

 مسیر تا روستای ناو بالا با شیب نسبتاً تند و پوشش جنگلی زیبا و صدای رودخانه خروشان که درون دره​ای در پائین جاده خاکی محل عبور گروه در جریان بود پیموده شد. توقف ما در ناو بالا در حد برداشت آب و گفتمان کوتاهی با چند تن از اهالی طول کشید. دو مسیری که در این محل وجود داشت یکی ادامه جاده ناو بالا رو به جلو و مستقیم و رسیدن به روستای بیلی و پس از آن روستای خوجین و نهایتاً خلخال بود و دیگری که مسیر انتخابی ما بود، برگشت مقداری از مسیر یعنی تا دوراهی قبل از روستای ناو بالا که مسافتی حدود 1000متر بود و انتخاب راه سمت راست و صعود به ارتفاعی که ییلاق حد یا خره​خونی در آن قرار داشت. مسیر صعود کمی شیب تندتری از قبل داشت و گروه با پیمودن آن ساعت 10 به ییلاق بسیار زیبای خره​خونی رسیدند.

 منظره​ای زیبا که تمام گروه را به فکرشب مانی در این ارتفاع و لذت بردن از منظره زیبای آن با چشم​‌انداز مسیر و جنگل پیموده شده انداخته بود.پس از استراحتی 20دقیقه​ای و باوجود تمایل زیاد گروه به ماندن در ییلاق، به مسیر ادامه داده و با گذشتن از ییلاق زیبای خره​خونی و گذر از یال کوه مجدداً وارد پوشش جنگلی زیبا و انبوهی شدیم که راه خاکی موجود در میان آن راهنمای ما به سوی روستای کیاره بود.

کیاره روستایی است واقع در دره​ای بین چند کوه که چمنزار‌‌های موجود در دامنهکوه​ها، زیبایی دوچندانی را به آن بخشیده است. عمده فعالیت ساکنان کیاره با توجه به مرتع وسیعی که در اختیار دارند دامداری است. در چمنزار‌‌های اطراف که به عنوان ییلاق دامداران مورد استفاده قرار می‌گیرد خانه​‌‌‌هایی با فاصله از یکدیگر دیده می‌شود که گروه گروه و به صورت چندتایی، یکجا و اطراف یک چشمه قرار گرفته است. گله‌‌های گوسفندان در چمنزار مشغول چرا هستند و گاو‌‌ها نیز در این بین با سر و صدای خود خودنمایی می‌کنند، کمی دورتر هم می‌توان چند رأس اسب را دید که به دور از فضای اینطرف در آرامش خود مشغول استراحت و بازیگوشی‌‌​اند.

 ساعت20 / 15 پس از صرف ناهار و چای، گروه آماده حرکت برای ادامه مسیر و گذشتن از آخرین یال بودند که در ارتفاع حدود 2500متری از سطح دریا قرار داشت. شیب این منطقه برای صعود به یال تند بود اما با توجه به استراحت میانروزی گروه بدون اتلاف وقت و با دو توقف 5دقیقه ای ساعت 17 عکس یادگاری خود را بر فراز آخرین یال گرفته و به سوی اندبیل و خلخال راه فرود از یال را پیشرو داشتند. ساعت 19 زمان ورود به اندبیل، تفرجگاهی چسبیده به خلخال بود که به نوعی بشارت دهنده پایان سفر و آغاز راه برگشت ما بود.

یه سیب هزار چرخ میخورد تا به زمین برسد

داستان واقعی "یه سیب هزار چرخ می خورد تا به زمین برسد" از کجا آمده است؟

مورد استفاده و اصطلاح این ضرب المثل هنگامی است که کسی در جریان زندگی دچار مشکلی شده باشد و هیچ گونه راه چاره و علاجی برای رفع مشکل و مانع موجود متصور نگردد .

در عبارت "سنگی که به هوا می رود تا بر گردد هزار چرخ می خورد" گاهی جای سنگ عبارت سیب را هم به کار می برند ولی صحیح آن از نظر ریشه تاریخی همان کلمه سنگ است که گمان می رود سیب به علت مدور بودن بعدها جای سنگ را گرفته باشد.

 در چنین مواقعی که هیچ گونه راه چاره ای وجود ندارد به آن شخص مایوس و ناامید از راه دلجویی و تقویت حس اعتماد و اطمینان چنین می گویند:" هر گز نا امید مشو . از آینده کسی خبر ندارد که چه نقشی بازی می کند کسی چه می داند؟ شاید صلاح و مصلحت کار تو در وقوع این حادثه باشد زیرا از قدیم گفته اند : سنگی که به هوا می رود تا برگردد هزار چرخ می خورد"

متوکل عباسی از خلقای سفاک و خونخواری بود که مراتب عناد و دشمنی او نسبت به خاندان بنی هاشم و آل علی (ع) حد و میزانی نداشت و مخصوصا جریان به آب بستن سرزمین کربلا که به دستور متوکل انجام گرفت بر اهل اطلاع پوشیده نیست.

باری این مرد شقی افراد بی گناه را به عناوین مختلف و معاذیر غیر موجه به زندان می انداخت به قسمی که در زمان خلافت او تمام آزاد مردان در قید و زنجیر بودند و کلیه زندانها پر شده بود چون مدتی بدین منوال گذشت و خلیفه از نگهداری زندانیان بی گناه خسته شده بود به جای آنکه دستور دهد آن بیچارگان بی گناه را آزاد سازد به عادت خبث طینت فر مان داد همه را گردن بزنند.

عمله سیاست دست به کار شدند و آن بخت بر گشتگان را به کشتار گاه برده یکی پس از دیگری از دم تیغ می گذراندند. در میان زندانیان جوان خوش سیمایی وجود داشت که صباحت و جوانیش دل فرمانده کشتار را به رقت آورده بود.از آن جوان پرسید" کجایی هستی؟" جواب داد " اهل همدانم" سوال کرد" گناهت چه بود؟"

پاسخ داد: " نمی دانم" فر مانده کشتار گفت " چون قدرت و جرئت تخلف از اجرای فرمان خلیفه را ندارم و از کشتن تو نمی توانم سر پیچی کنم لذا اگر چیز دیگری که انجام و اجابتش برای مقدور و میسر باشد از من بخواهی با کمال میل اطاعت می کنم و مشعوف می شوم. " جوان همدانی گفت:" مدتی است چیزی نخوردم . لقمه نانی به من برسان تا صد جوع کنم."

به دستور فر مانده کشتار غذای ماکولی آوردند و جوان با نهایت خونسردی و بدون اعتنا به صحنه کشتار شروع به خوردن غذا کرد. فر مانده کشتار را از حال جوان شگفتی و حیرت به دست داد و گفت:" ای جوان از حال و رفتار تو سر در نمی آورم. چنان به خوردن مشغول هستی انگار در سفره خانه نشسته ای و هیچ حادثه شومی در انتظار تو نیست در حالی که چون چند نفر دیگر کشته شوند نوبت به تو میرسد که در زیر تیغ جلاد دست و پا بزنی."

خوشمزه‌ترین مناظر دنیا

"کارل وارنر" هنرمندی است که سال ها فعالیت خود را در راه های مختلف و برای شرکت های تبلیغاتی انجام داده است اما به تازگی طرح های جدید و راهی بسیار زیبا برای فعالیت خود پیدا کرده است. او در جدیدترین کارهای خود مناظر مختلف را با استفاده مواد غذایی بازسازی کرده که در ادامه می بینید.

عظیم قیچی ساز در راه چو ایو

عظیم قیچی ساز کوهنورد تبریزی کشورمان برای صعود به قله 8210 متری چوایو تبریز را به مقصد چین و تبت ترک کرد تا دوازدهمین قله بالای 8000 متر خود را فتح کند.

عظیم قیچی ساز در این صعود به برنامه زیری 30 الی 40 روزه نیاز دارد. عظیم قیچی ساز کوهنورد جوان تبریزی که پیش از این 11 قله بالای هشت هزار متری جهان را فتح کرده بود که آخرین بار فتح قله‌ ۸۴۶۳ متری (ماکالو) معروف به (هیولای سیاه) پنجمین قله مرتفع جهان بود تا رکورد خود را به 11 قله رساند.

یچی ساز با فتح سه قله ˈلوتسهˈ، ˈچوآیوˈ و ˈشیشاپانگماˈ نام خود را به عنوان اولین کوهنورد ایرانی در باشگاه 14 تایی های دنیا ثبت خواهد کرد.

این کوهنورد تبریزی تاکنون موفق به فتح قله های اورست در سال 2005، برودپیک در سال 2008، دائولاگیری و نانگاپاربات در 2010، کانچن چونگا، گاشربروم یک و دو در 2011، آناپورنا و کی 2 در سال 2012 و ماناسلو در 2013 شده است.

کشف اجساد سالم اینکاها

بچه های یخ زده اینکاها :  

 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: در سال 1999 و در ارتفاعی نزدیک به 4 متر از سطح زمین عده ای کوهنورد  توانستند سه عدد از شگفت انگیز ترین مومیایی های تاریخ را پیدا کنند. این مومیای ها بر روی کوهی به نام لولایلاکو پیدا شد و نزدیک به 500 سال سن داشتند. این مومیایی ها با توجه به اینکه به سبک های باستانی فریز شده بودند کاملا سالم باقی مانده و حتی اندام های داخلی بدن آن ها نیز سالم بودند. این مومیایی ها که در نگاه اول به ماننند چند کودک خواب آلود می مانند که حتی خون در رگ ان ها وجود دارد.  
به گفته باستان شناسان دلیل مرگ این بچه ها یک مراسم مذهبی بوده است و طی آن چند کودک از سوی رهبر دینی اینکاها انتخاب می شدند تا درون چاله هایی گذاشته شده و در همانجا مرده و یخ بزنند. این مراسم برای اینکاها بسیار مقدس بوده است و معمولا افراد خاصی به این عنوان انتخاب می شدند.

بازدید غارتادوان خفر

روز جمعه 8 شهریور ماه 92  تیم 13 نفره آموزشی غار تادوان در منطقه خفر را بازدید کرد و اولین برنامه غارنوردی جدی خود را تجربه کردند .  

شرکت کنندگان در این برنامه : 

پیمان صادقی - محمد صادق بیابانی - شایان مرشد زاده - امیر الهی جدید - محمدعلی پور هادی 

آذر جعفری - زهرا ابوالحسنی - فرحناز ابوالحسنی - فرزانه زارع - فهیمه زارع - غزل زارع - پگاه درنیانی  

محسن لقمانی 

با آرزوی موفقیت بیش از پیش این عزیزان 

نوع غار : کشف شده

نام غار : تادوان

 Tādovān : نام فارسی غار بصورت لاتین

 28˚ 50' 45" : (N)  عرض جغرافیایی دهانه غار

 53˚ 19' 46" : (E)  طول جغرافیایی دهانه غار

ارتفاع دهانه اصلی از سطح دریا : 1200 متر

 garmin vistaنوع جی پی اس :

تعداد دهانه غار : 1 دهانه

استان : فارس

نزدیکترین شهر : خفر

نزدیکترین روستا : تادوان

نشانی محل غار : از شیراز به سمت جهرم بعد از شهرستان خفر دو راهی خفر در سمت جنوب (سمت راست جاده) قرار دارد قبل از رسیدن به روستا و قبل از عبور از رودخانه و پل آن باید از ماشین پیاده شد و ادامه مسیر پیاده طی شود به موازات رودخانه و در خلاف جهت آب به سمت غرب دهانه غار کمی بالاتر از سطح رودخانه درون دیواره های شمالی می باشد به همین جهت هم مختصات غار از آخرین نقطه ای که gps آنتن می دهد اعلام شده است

طول غار : 200 متر

عمق غار : 20 متر

اسامی اعضای تیم نقشه برداری : نقشه برداری نشده است.

توضیحاتی درباره نوع غار : غار تقربیا فاقد چکنده و چکیده می باشد

شرحی از پیمایش و ابزار مورد نیاز : برای پیمایش غار تا انتها نیاز به یک رکاب 6 پله می باشد چون پس از پیمایش نیمی از غار برای دسترسی به قسمت انتهایی باید یک فرود 4 متری رفت قسمت انتهایی غار محل زیست تعدادی زیادی خفاش است که از فضولات آنها تعدادی زیادی سوسری تغذبه می کنند قسمت عمده غار را باید خزیده و یا کلاغ پر طی کرد بجز قسمت انتهایی که دارای تالار بسیار بزرگی به وسعت 50 متر می باشد

جانداران داخل غار : خفاش- سوسری - نوعی از عنکبوت

اطلاعات، داستانها و افسانه های اهالی در مورد غار : بسیاری بر این عقیده هستند که انتهای غار به خلیج فارس متصل است

توصیف سختی غار برای پیمایش : جز قسمت انتهایی غار افقی است و نیاز به انجام کار فنی ندارد ولی قسمت عمده غار را باید بصورت خزیده طی کرد

توضیحات دیگر : غار در منطقه گرمسیر واقع شده است و معمولا دمای درون غار بسیار گرم است 

تادوان نام روستایی از توابع شهرستان جهرم است که دارای نخلستان‌های خرما و باغات مرکبات است. این روستا در مسیر اصلی جاده شیراز – جهرم قرار دارد. روستای بزرگ تادوان درقسمت جنوب شرقی وبه فاصله 23 کیلومتری ازمرکزبخش خفر واقع گردیده است.

روستای تادوان از قدیمی ترین روستاهای بخش خفر می باشد. قدمت این روستا به بیش از ۲۵۰۰ سال می رسد.

آثار این روستا در زمینه تاریخی : حمام قدیمی ُ نقاره خانه -خانه گبرها – پل قدیمی و … می باشند.

غار بزرگ مشهوری به نام غار تادوان در این منطقه قرار گرفته، که یکی از بزرگترین غارهای ایران است.

جلال طوفان درکتاب شهرستان جهرم درباره تادوان چنین مینویسد:” تادوان دردوران گذشته دارای شهرت فراوانی بوده است ومحصولات آن به اصفهان، یعنی پایتخت صفویان میرفته است. تادوان به علت آب وهوای مطبوع ازقدیم جلب توجه سیاحان و اروپاییان میبوده وازگرمای بندرعباس به باغستان های آن پناه میبرده اند.

شاردن نیزمینویسد: ” بین خفر و مخک، درنیم فرسنگی سمت راست جاده، قصبه مشهوریست که بنام تادوان میخوانند. این منطقه یکی از زیباترین مناطق فارس بوده ودرانتهای جلگه خفر قراردارد. درکوهستانهای مجاورآثار قصور (قصرها) قدیمه ونشانه هایی ازمساکن پرشکوه گذشته دیده میشود. ازهمه این قراین چنین برمی آید که قبل ازاستیلای عرب این نقطه اهمیت بسزایی داشته است. اهالی قصبه، خرابه های زیبای بالای کوهها را”خانه گبران” میخوانند ودرقسمت دیگر روستا غارهایی وجود دارد که درجلوآنها دیوارهایی ازسنگ وساروج ساخته شده است “.

غار تادوان :

غار تادوان یکی از بزرگترین غارهای ایران است. دهانة غار تادوان در ارتفاع 200 متری از سطح رودخانة قره آغاج

و1200 متری از سطح دریاست. غار تادوان دارای یک دهانه است. طول غار 200 مترست.

این غار در 120 کیلومتری شرق شیراز، در کنار رودخانة معروف «قره آغاج» واقع شده است. دهانة این غار بسیار زیبا است و ابعاد آن در حدود 20×30 متر می‌باشد و درون آن شعبه‌های متعددی وجود دارد. پس از عبور از راهروی ورودی و دالانی باریک در سمت چپ، تالار بسیار بزرگی نمایان می‌شود که طول آن بیش از 60 متر است. عمق یکی از شعبه‌های این غار، که ظاهراً شعبه اصلی آن محسوب می‌شود، بیش از 500 متر است و به یک باتلاق منتهی می‌گردد.

در میان مردم بومی، منطقه ای که غار در آن واقع شده است، به تنگ تادوان نیز شهرت دارد.

جانورانی که در داخل غار تادوان زیست میکنند شامل خفاش، سوسری(حشره ای مثل سوسک) و نوعی عنکبوت هستند.

داستانها و افسانه هایی در بین اهالی منطقه رواج دارد . بطور مثال بسیاری بر این عقیده هستند که انتهای غار تادوان به خلیج فارس متصل است.

در مقابل غار، در کوه تعدادی خانه های قدیمی معروف به “خونه گبرو” وجود دارد که به یکدیگر راه دارند و به دوران مادها برمیگردد. در کتاب تادوان نوشته اند که قبلا در این مکان جنگل های بسیاری بوده و مارهای زیادی در آن زیست میکردند  و نام قدیم تادوان “ماردان ” بوده است.

راه پیمایش غار و وسایل مورد نیاز:

برای پیمایش غار تا انتها نیاز به یک رکاب 6 پله می باشد، چون پس از پیمایش نیمی از غار برای دسترسی به قسمت انتهایی باید یک فرود 4 متری رفت. قسمت انتهایی غار محل زیست تعدادی زیادی خفاش است که از فضولات آنها تعدادی زیادی سوسری تغذبه می کنند. قسمت عمده غار را باید خزیده و یا کلاغ پر طی کرد، بجز قسمت انتهایی که دارای تالار بسیار بزرگی به وسعت 50 متر می باشد .

قسمت انتهایی غار افقی است و نیاز به انجام کار فنی ندارد، ولی قسمت عمده غار را باید بصورت خزیده طی کرد . این غار در منطقه گرمسیری واقع شده است و معمولا دمای درون غار بالاست.

راه رسیدن به غار تادوان :

از شیراز به سمت جهرم بعد از شهرستان خفر دو راهی خفر در سمت جنوب (سمت راست جاده) قرار دارد. قبل از رسیدن به روستا و قبل از عبور از رودخانه و پل آن باید از ماشین پیاده شد و با پیاده روی ادامه داد. به موازات رودخانه و در خلاف جهت آب به سمت غرب، دهانه غار کمی بالاتر از سطح رودخانه درون دیواره های شمالی قرار دارد.