بزرگراه های شگفت انگیز

شگفت انگیزترین بزرگراه های جهان

اگر شما هم علاقمند به بزرگراه ها هستید این تصاویر زیبا را از گوشه وکنار جهان از دست ندهید.

جهان پیرامون اطراف ما دارای جاده های متعدد و بسیاری است که گردشگران ازگوشه وکنار این کره خاکی  به این مکان ها سفر می کنند،25 بزرگراه به عنوان شگفت انگیزترین و زیباترین بزرگراه های معروفند که از چشم اندازهای کشورهای مختلف در سراسرجهان محسوب می شوند اما درادامه تصاویری از این بزرگراه ها رامشاهده می کنید که چشم هربیننده ای را به خود خیره می کند.

1.هند

 2.آفریقای جنوبی

3.آرژانتین

4.کالیفرنیا

5.اسکاتلند

6.هانا بزرگراه ، هاوایی

7.آبی ریج پارک وی ، کارولینای شمالی / ویرجینیا

8.نروژ

9.نوادا

10. نیوزیلند

11.بولیوی

12.فلوریدا

13.آریزونا / یوتا

14.ابوظبی

15.نروژ

16.سوئیس

17.استرالیا

18.فرانسه

19.بزرگراه قراقروم

20.ایالتی 70 ، یوتا، ایالات متحده

21.کابوت نوین، نوا اسکوشیا، کانادا

22.سوئیس

23. سفید حاشیه جاده ، دره پارک ملی ، یوتا

24.چین

25.ایتالیا

جزوه های پزشکی کوهستان

جزوه های زیر جزوه هایی می باشند که دکتر شهبازیان و دکتر بیاتانی در کلاس تدریس فرمودند که برای استفاده عموم به صورت pdf در آمده است. 

برای دانلود به ادامه مطلب مراجعه نمایید:

دانلود جزوه اشعه UV 

دانلود جزوه سرمازدگی 

دانلود جزوه کمک های اولیه 

دانلود جزوه گرما زدگی

خواص زیتون

عصاره شفا بخش برای درمان فشار خون/ فراموشی را این گونه دور بزنید

مصرف عصاره برگ این گیاه بیماری های بسیاری را از شما دور می کند.

درخت زیتون در بسیاری از کشورها کاشته می شود در مصر باستان این برگ ها نه تنها برای مومیایی کردن فراعنه بلکه برای اهداف پزشکی نیز مورد استفاده قرار می گرفته است.

در قرن 19، برگ زیتون در درمان های طبیعی بیماری های مختلف مانند تب و مالاریا مورد استفاده قرار گرفت. فواید سلامتی برگ زیتون امروز به رسمیت شناخته شده و در درمان بیماری آلزایمر و دیابت استفاده می شود. برگ این درخت برای عملکرد سیستم قلبی عروقی، کاهش خطر سکته مغزی و فشار خون بالا مفید است.

برگ زیتون دارای خواص قدرتمند ضد باکتریایی و در درمان بسیاری از بیماری ها تاثیرگذار است:

عفونت قارچی 

مننژیت

ورم مغز

آنفلوانزا

ویروس هرپس انسانی 6 و 7

هپاتیت B

عفونت ریوی

سرماخوردگی

اپشتین بار ویروس (EBV)

تبخال نوع یک و دو

زونا

مالاریا

تب دنگی

خستگی

بیماری سل

سوزاک

اسهال شدید

مجاری ادراری

عفونت گوش

روش آماده کردن عصاره برگ درخت زیتون در خانه:

شما می توانید برگ های زیتون تازه یا خشک را برای عصاره استفاده کنید.

اگر شما از برگ های تازه استفاده می کنید 100 تا 150 برگ را در یک لیتر آب  ریخته و اگر از برگ های خشک استفاده می کنید این میزان را به دو سوم کاهش دهید. برای شستن برگ آن ها را مدتی در مخلوطی از آب و جوش شیرین  قرار داده و سپس آن ها را به خوبی بشویید.

در مرحله بعدی برگ ها را در ظرفی پر از آب ریخته و آن را بجوشانید، پس از به جوش آمدن آب حرارت را کاهش داده و مدت 15 دقیقه این دما را حفظ کنید و بعد از روی حرارت بردارید حال برگ ها را فشار داده  و عصاره خارج شده و آب ظرف را  در بطری شیشه ای در یخچال نگهداری کنید.

نحوه مصرف:

سه بار در روزهمراه با غذا یک قاشق چایخوری از این عصاره را مصرف کنید و اگر طعم و مزه آن خیلی تند و مایع غلیظ بود مقداری آب به آن اضافه کرده تا رقیق شود.

در صورتی که از عصاره برگ این درخت در دسترس نبود می توانید روزانه از روغن زیتون یا برگ زیتون در رژیم غذایی خود استفاده کنید.

برف و آسیب های آن

برف و آسیب های آن:

نورزدگی یا برف کوری یکی از صدمات جدی در ورزش کوهنوردی در زمستان است. گاهی برف کوری باعث کوری موقت و محدودیت دید می شود. بهترین راه از بروز مشکلات جدی، شناخت و پیشگیری از آن است . . . 

 قسمت اول: نورزدگی و برف کوری - اول یک تجربه

در دومین صعودم به قله دماوند  اومدیم رینه و شب بارگاه خوابیدیم و فرداش هم صعود کردیم.  ولی  تو مسیر بارگاه تا قله تابش آفتاب به برف ها و انعکاس اون کمی چشممو اذیت می کرد و من که کلا از عینک زدن خوشم نمیاد هی درش می آوردم و میزدم آخرش هم گذاشتمش تو کوله چون باعث می شد صورتم بخار کنه و داغ بشه. 

اما الان می فهمم باید اون سختی ها رو تحمل کرد و به هیچ وجه عینک رو در نیاورد. تا شب و تا وقتی اولین نور چراغ ماشین ها تو جاده هراز مستقیم تو چشمم نخورده بود حالم خوب بود و نفهمیدم چه بلایی سرم اومده. اما بعدش ...

طوری بود که نتونستم کنار بابا بشینم و رفتم صندلی عقب و فقط دستمو گرفته بودم جلوی صورتم. بازم فایده ای نداشت. چون به کمترین نور هم حساسیت  داشت و سوزش شدیدی مثل اینکه خرده های شیشه توی چشممه. وحشتناک بود.  دراز کشیدم وکاپشنو انداختم رو صورتم. کسی که برف کوری می گیره به نورهای مصنوعی خیلی بیشتر حساسیت پیدا می کنه. بابا از رودهن یه قرص مسکن خرید. فکر نمی کرد حالم اینقدرها هم بد باشه به همین خاطر وارد تهران نشد و سریع رفت سمت  اراک.  هرچی بهش گفتم بریم دکتر گفت که من  برف کوری گرفتم و کاری نمیشه کرد فقط باید دردشو تحمل  کنم تا خوب بشه. اما اون تو وجود من نبود ببینه که تحمل کردنش ممکن نیست.

تا قم چشمامو گرفته بودم و ناله و بی تابی می کردم. فکر می کردم برای همیشه کور میشم. بابا هم باهام حرف نمیزد که دلداریم بده و فقط با سرعت رانندگی می کرد که برسیم خونه. بعد از قم دیگه قابل تحمل نبود. به بابا گفتم نگه داره که پیاده بشم. اما اون نمی گذاشت و می گفت اینجا جای توقف نیست و یکساعت دیگه می رسیم. به خاطر استرس و درد  کنترل رفتارمو از دست دادم و داد کشیدم  خودمو به در ماشین می کوبیدم ومی گفتم اگه نگه نداره درو باز می کنم.

بابا کنار یه رستوران بین راهی نگه داشت. با چشمای بسته پیاده شدم و دویدم وسط اتوبان. نمی دونستم کجا دارم میرم. داد میزدم و گریه می کردم. بیچاره بابا... منو آروم کرد و سریع رفت از رستوران  سیب زمینی گرفت ورقه ورقه کرد و گذاشت رو چشمم. یه کم بهتر شدم . 12 شب رسیدیم خونه. مامان وقتی منو با اون وضعیت دید باز این کوهها رو نفرین کرد و گفت آخه این چه ورزشیه شما انتخاب کردید؟!  تا دو روز چشمم با باند بسته بودو مدام روش یخ میگذاشتم و از اتاق تاریکم در نمی اومدم. شب صحنه شام خوردنمون احتمالا خیلی خنده دار بوده. کل خونه تاریک.  همه دور میز و یه شمع با نور ضعیف گوشه آشپزخونه روشن بود و من عینک دودی زده بودم. دکتر هم وقتی معاینه کرد گفت سلول های قرنیه ام به شدت آسیب دیده و فقط باید استراحت کنم و مواقعی که آفتاب شدیده حتما از عینک آفتابی مناسب  استفاده کنم. صورتم تا دو هفته پوست می انداخت.

 

برف کوری:  فقدان موقت بینایی و التهاب قرنیه و ملتحمه در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا پرتو‌های ماورای‌بنفش ناشی از انعکاس نور از روی برف یا یخ است. پرتو‌های فرابنفش توسط DNA در سلول‌های اپتلیوم قرنیه جذب می‌شوند و ۴ تا ۶ ساعت پس از تابش از روی قرنیه کنده می‌شوند و قرنیــــه دردناک می‌شود.                     

 

                                                               قرنیه ملتهب شده

فرد مبتلا شدیدا دچار درد،ریزش اشک و ترس از نور می‌شود. ترس از نور می‌تواند آنقدر شدید باشد که بیمار موقتا دچار کوری و نابینایی شود. تشخیص با گرفتن شرح حال بالینی و معاینه دید فرد و با یک‌Slit lamp انجام می‌شود. انفیلتراسیون در قرنیه و کدر شدن دید توسط پزشک به تشخیص کمک می‌کند.

آسیب‌های چشمی دیگر ناشی از اشعه فرابنفش:

 برخی از این آسیب‌ها عبارتند از: ناخنک که رشد یک غده کوچک روی قرنیه است و می‌تواند تا روی مردمک بیاید و باعث نابینایی شود این آسیب در کشور‌های گرمسیری شایع‌تر است و احتمالا علت تابش u.v است.

آسیب‌های چشمی ناشی از ارتفاع:

 مشکلات بینایی ایجاد شده در اثر صعود به ارتفاعات عبارتنداز: ایجاد نقطه کور مرکزی و تاری دید و نابینایی یکطرفه، کوری گذرا که به این وضعیت کوری «هیپوکسیک» یا میگرن بدون سر درد نیز گفته می‌شود. خونریزی شبکیه از ارتفاع ۲۷۰۰ متر شروع می‌شود و در بالای ۵۰۰۰ متر معمولا بدون علامت است.

مشکلات ناشی از عبور برق و صاعقه: اختلالات چشم درصاعقه و رعدو برق شایع هستند. آسیب‌های قرنیه ممکن است تا هفته‌ها پس از صاعقه طول بکشد. کاتاراکت شایع‌ترین عارضه است و ممکن است پس از یک تاخیر چند ماهه تا چند ساله اتفاق بیفتد. کدورت عدسی می‌تواند در هر دو سطح قدامی و خلفی ایجاد شود.

برای پیشگیری و درمان باید به این نکات توجه داشت:

۱-    از مالش چشم‌ها خودداری کنید و لنز‌های تماسی را بردارید.
۲-    از مسکن‌های خوراکی مثل بروفن استفاده کنید.
۳-    روی چشم را با گاز یا Pad چشم بپوشانید.
۴-    درصورت امکان نصف روز را در اتاق تاریکی بگذرانید و زمانی پوشش را بردارید که بتوانید بدون اذیت شدن چشم را باز نگه دارید.
۵-    از مصرف بی‌حس کننده‌ها‌یی مثل متل تترا کایین به دفعات خودداری کنید.
۶-    از کمپرس سرد استفاده کنید.
۷-    درصورت عفونت چشم از قطره کلرامفنیکل چشمی یا ترکیبات مشابه استفاده کنید.

بوی زندگی

عکس هایی که بوی زندگی می دهد

تصاویری زیبا و ساده از زندگی روستائیان که سرشار از آرامش و صمیمیت است را مشاهده خواهید کرد.

در زندگی روستایی آرامش نقش اصلی را بازی می کند؛ یکی از مهمترین ویژگی ها و برتری های زندگی روستایی نسبت به زندگی شهری هم, همین آرامش است که تنها در روستاها می توان به آن رسید؛ زندگی در روستا آدمی را از هر جنجال و قیل و قال و دود و دم رهایی می بخشد.

لذت خوردن نان محلی و چیدن میوه از درخت را تنها در روستا می توان تجربه کرد، جایی دور از شهرها و سروصدای زندگی ماشینی، جایی که دعوا بر سر یک لقمه نان وجود ندارد، و آرامش را می توان در چهره ها دید و استرس هنوز تعریف نشده است.

در ادامه تصاویری را مشاهده میکنید که در آن بوی زندگی می دهد.

شگفتی طبیعت

شگفتی طبیعت به روایت نشنال جئوگرافی

نشنال جئوگرافی برترین تصاویرش را با استاندارد های خاص خود منتشر کرد.

  درجهان هستی اطراف ما زیبایی ها وجذابیت بسیاری وجوددارد که انسان با تفکربه این زیبایی ها به قدرت پروردگار پی خواهد برد ، جهان هستی که روح وجسم انسان به هردو  آن نیاز داردباید زیبایی خود رابه انسان هدیه دهد،  نشنال جئوگرافی به سراغ سوژه های مختلفی ازجمله دنیای حیوانات ، طبیعت ومناظرطبیعی با عکس های جالب ودیدنی رفته و این بار گزیده ای از تصاویر شگفت انگیز وحیرت آور طبیعت را به تصویرکشیده است.

آشنایی با مارها

آشنایی کوهنوردان با ویژگی مارها

 آنچه که درباره‌ مارهای سمی و غیرسمی برای کوه‌نوردان و طبیعت‌دوستان آموزنده است و نقش پیشگیری و اطلاعات عمومی دارد، در این نوشتار آورده شده است.

این مقاله خلاصه ای از کتاب دانستنیهای مار است و البته در بخشهای انتهایی کتاب "دانستنی های مار" مواردی درباره‌ کمکهای اولیه نیز آورده شده که به جهت بعضی ابهامات موجود در آن، ترجیح داده شد که از ذکر آنها خودداری شود.

1. مارهای سمی معمولاً دمهای کوتاهی دارند، و به همین دلیل توان تعقیب طولانی شما را ندارند.
2. مارهای سمی معمولاً شب‌ها از لانه‌ی خود خارج می‌شوند.
3. زبان مار آلتی است برای جفت‌یابی و ردیابی طعمه و به هیچوجه نیش مار ارتباطی با آن ندارد.
4. خطرناکترین مارهای دنیا عبارتند از: تایپان استرالیا، شاه کبری آسیا، مامبای سیاه آفریقا و زنگی آمریکا
5. مارها یک روز غذا می‌خورند و 15 روز به هضم آن می‌پردازند.
6. مارهای غیر سمی معمولاً چابکتر از مارهای سمی هستند.
7. 70 درصد گزیدگیها در زیر زانو می‌باشد.
8. روش دور کردن مار با کوبیده سیر، تنباکو و نمک در محل کمپ شما می‌تواند موثر باشد.
9. نوع غذای مار در ترکیب و تغلیظ سم آن نقش بسزایی دارد.
10. قدرت پرش مارها معمولاً یک سوم طولشان است.
11. سر مثلثی بزرگتر از عرض بدن می‌تواند نشانه‌ای از مار سمی باشد.
12. بچه مارهای سمی هم از بدو تولد توان گزش دارند.
13. مارهای غیر سمی ایران نمی‌توانند هیچ آسیبی به انسان وارد کنند.
14. مارهای آبی منطقه‌ی شمال ایران همگی غیر سمی می‌باشند، ولی مارهای دریایی که محل زیست آنها دریای جنوب ایران می‌باشد همگی سمی و خطرناک هستند.
15. اکثر مارهای عظیم‌الجثه غیر سمی هستند.
16. به محض مشاهده‌ی مارهای سمی مسیر خود را تغییر دهید.
17. همیشه در کوهپیمایی یک چوب‌دستی (یا باتوم) با خود داشته باشید. حرکت چوب‌دستی موجب باعث دور کردن مار از سر راه شما می‌گردد.
18. در هنگام ماهیگیری مراقب اطراف خود باشید.
19. در صورتی که مورد تعقیب ماری قرار گرفتید به صورت زیگزاگ حرکت کنید.
20. اگر با یک مار در طبیعت برخورد کردید، این احتمال را بدهید که ممکن است مارهای دیگری هم در همان حوالی وجود داشته باشند.
21. از اطراق در مکانهایی که دارای سنگلاخ با سوراخ‌های متعدد است جداً پرهیز کنید.
22. در صورت برخورد ناگهانی با مار از هرگونه حرکت تهاجمی پرهیز نمایید. چون چشم مار از حرکت و حرارت تحریک می‌شود.
23. فراموش نکنید شما که در طبیعت بدنبال آب، درخت، سایه و گل هستید، مارها هم دقیقاً دنبال همین موارد هستند.
24. از اطراق در مکانهایی که دارای گل و گیاه فراوان و فاقد دید کافی می‌باشد جداً پرهیز کنید.
25. در هنگام چیدن گل مواظب باشید.
26. در هنگام پوشیدن کفش در طبیعت، حتماً داخل آن را بازدید کنید.
27. در هنگام رفتن به طبیعت حتماً از چکمه و پوتین استفاده کنید.
28. در طبیعت هرگز به چشمان خود اعتماد نکنید، چون بعضی مارها خود را به شکلهای مختلف در می‌آورند.
29. در صورت برخورد با مار به آرامی از آن فاصله بگیرید.
30. دست و پای خود را در مکانهای مشکوک که بازرسی آنها با چشم میسر نیست وارد نکنید.
31. در بیابانها قبل از بازدید دقیق اماکن موجود یا سایه‌بانها، داخل آنها نشوید و در آنها اطراق نکنید.
32. از نشستن بر روی تنه‌ی درختان بر زمین افتاده یا تخته سنگها، قبل از بازرسی دقیق آنها خودداری کنید.
33. بعد از غروب آفتاب، به جمع کردن چوب برای سوزاندن و یا کار دیگر نپردازید و در روز هم چوبهای انباشته شده در بیابان یا روستا را قبلاً با چوب بلندی جابجا کرده و سپس آنها را بردارید.
34. در تاریکی شب در بیابان قدم نزنید. از پا برهنه راه رفتن در اطراف کلبه‌های روستایی خودداری کنید. اصولاً برای کوه‌نوردی یا پیاده‌روی در دشت و صحرا هنگام روز هم باید از کفشهای ساق بلند مناسب نظیر چکمه یا پوتین استفاده شود.
35. نزدیک توده‌های انبوه اشیای زاید و بی مصرف و یا دسته چوبها و علفهای انباشته بر روی هم و همچنین در دهانه‌ی غارها، حفره‌ها و یا باتلاقها، چاهها و قناتها و به طور کلی مکانهای متروکه نخوابید.
36. فاصله‌ای که مارها می توانند به انسان حمله کنند بر حسب نوع مار متفاوت است، ولی آنها معمولاً بیش از فاصله‌ی 50 سانتیمتری قادر به حمله نیستند. بنابراین پس از مشاهده‌ی مار، در فاصله‌ی قدرت حمله آن قرار نگرفته و از بازی کردن در اطراف محل خودداری کرده و از آنجا دور شوید.
37. در آبهایی که در داخل و یا در اطرافشان احتمال وجود مار است وارد نشوید.
38. برخی از مارها قادرند خود را از درخت و یا دیوار خرابه‌ها بالا بکشند. بنابراین در مکانهای مشکوک، قبل از بالا رفتن از درخت یا دیوار و یا دست گذاردن بر روی آنها احتیاط و دقت لازم را رعایت نمایید.
39. بهتر است از وسط علفزارهای بلند و گندم‌زارها بدون پاپوش مناسب رد نشوید. یا بوته‌های انبوه را زیر پا نگذارید و یا به کندن آنها اقدام نکنید، و در صورت اجبار قبلاً با استفاده از یک چوب بلند دقیقاً به بررسی محل پرداخته و از نبودن مار اطمینان حاصل کنید.
40. اگر تصادفاً مورد حمله‌ی مار قرار گرفتید برای احتراز از حمله‌ی بعدی مار، هر چه زودتر از آن محل دور شوید.
41. هیچگاه به تنهایی به کوه‌نوردی یا راهپیمایی در محلهایی که احتمال وجود مار سمی می‌رود نروید.
42. برای گردش در مکانهایی که امکان وجود مار هست، جعبه‌ی کمکهای اولیه جهت گزیدگی را همراه داشته باشید.
43. مارهای سمی دارای سری مثلثی، مردمک چشم عمودی، دمی کوتاه و کلفت و طرز حرکت بطنی می‌باشند.
44. مارهای غیر سمی دارای سری گرد یا بیضی شکل، مردمک چشم گرد و از قطر میانی بدن تا انتهای نوک دم، باریک می‌شوند و طرز حرکت آنها مستقیم و مارپیچ است.
45. مارهای سمی کبری و کفچه مار ایران کلیه مشخصات مار غیر سمی را دارا می‌باشند و در حالت دفاعی مشخصه‌ی مار سمی را نشان می‌دهند.
46. مارهای نیمه سمی کلیه مشخصات مار غیر سمی را دارا می‌باشند و تنها فرق آنها با مارهای غیر سمی دم متوسط آنها می‌باشد که کمی کوتاهتر از مارهای غیر سمی و کمی بلندتر از مارهای سمی می‌باشد (مثل یله مار و طلحه مار).
47. تحرک مارها در شب و در تاریکی بوده و اکثر صید آنها در شب انجام می‌شود.
48. مارها از محیط پر جنب و جوش و پر سر و صدا گریزان‌اند و به طور طبیعی خود را از معرض دید پنهان نگه می‌دارند.
49. دریا و دریاچه‌های بسته مثل دریای خزر فاقد مار‌های دریایی هستند.
50. مارها معمولاً بر حسب نوع، برای فرار از خطر از امکانات متفاوتی استفاده می‌کنند؛ برخی به سرعت از محیط دور می‌شوند، بعضی با استفاده از نقش و نگار و رنگ خود از دید پنهان می‌مانند، یا مثل برخی دیگر از خزندگان رنگ خاص محیط زیست خود را دارند تا از خطر محفوظ باشند. عده‌ای از مارهای سمی با ایجاد صدا که یا مربوط به حرکات مالشی پولکها و یا مربوط به تنفس جانور است به دشمن اخطار می‌کنند که دور شوند. انواع مار کبری با باز کردن دنده‌های ناحیه گردن خود، این قسمت از بدن را پهن می‌کنند تا نشان دهند که آماده‌ی حمله‌اند. کبراهای تف‌کننده با پاشیدن سم در چشم دشمن، آن را از خود دور می‌سازند. این ترشحات در انسان، کوری موقت ایجاد می‌کند.
51. سم مارها به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شود: زهرهای مختل‌کننده‌ی جریان خون و زهرهای فلج‌کننده‌ی اعصاب. هر نوع مار، زهری مخصوص به خود دارد که در ترکیب شیمیایی با زهر انواع مارهای دیگر متفاوت است. به همین دلیل شخص مارگزیده باید با واکسن و سرمی مداوا شود که در برابر آن نوع زهر اثر و کارآیی دارد (بهمین دلیل توصیه می‌شود که مار گزنده‌ی یک فرد را باید کشت و برای تشخیص نوع آن به مراکز درمانی برد؛ البته این به شرطی است که همراهان فرد گزیده شده قادر به تشخیص نوع مار نباشند).
52. تقریباً از 2700 نوع ماری که بر روی کره‌ی زمین وجود دارد حدود 400 نوع آن سمی هستند، از این تعداد فقط حدود 50 نوع می‌توانند با نیش سمی خود برای انسان خطرناک باشند. در کشور ایران تا به حال 65 نوع مار سمی و نیمه سمی و غیر سمی شناسایی شده است. از این 65 نوع، 60 نوع متعلق به خشکی و 5 نوع دریایی می‌باشند. از 60 نوع مار خشکی ایران، 13 نوع سمی، 7 نوع نیمه سمی و40 نوع غیر سمی می‌باشند و 5 نوع مار دریایی ایران که محل زیست آنها در خلیج فارس و دریای عمان است همگی سمی می‌باشند.
53. میزان خطرناک بودن گزش یک مار زهردار فقط به قدرت زهر بستگی ندارد، بلکه بستگی به این نیز دارد که چه مقدار زهر تزریق شود. اگر زهردان مار تقریباً خالی باشد، مثلاً در صورتی که کمی قبل از گزش، مار طعمه‌ای را شکار کرده و گزیده باشد، خطر، بسیار کمتر از زمانی است که زهردان مار پر است. همچنین اندازه و وضع بدن انسان گزیده شده و نیز قسمتی از بدن که گزیده شده در تعیین میزان خطر گزیدگی اهمیت دارد. در انسانهای بیمار و یا کوچک‌اندام، اثر زهر شدیدتر از انسانهای سالم و درشت اندام است. گزش در عضله، کم خطرتر از هنگامی است که یکی از رگهای اصلی بدن گزیده شود؛ چرا که زهر از این طریق سریعتر در بدن پراکنده می‌شود.
54. شک و تردید در سمی یا غیر سمی بودن مار باعث ناراحتی فرد گزیده شده می‌شود. احتمال دارد در گزش یک مار سمی زهر وارد بدن نشود یا بر عکس گزش یک مار غیر سمی باعث احساس هیجان و حتی عوارض عصبی و روانی گردد و این هیجانات ممکن است سستی و ناتوانی و سرگیجه ایجاد کرده و موجب تشدید و بی نظمی تنفس و نبض و گاهی هم باعث بروز یک حالت شوک ابتدایی شود. از طرفی تمام این علائم ممکن است بعد از یک مسمومیت واقعی ظاهر شود. بنابراین در موقع درمان یک مصدوم باید تمام نشانه‌ها را به خاطر سپرد.

تشخیص  سمی یا غیر سمی بودن مار از اثر گزش:

چون شکل و موقعیت دندان در مارهای سمی و غیر سمی با یکدیگر تفاوت دارد بنابراین با دقت در آثار دندانی در محل گزش می‌توان، سمی یا غیر سمی بودن مار تشخیص داد:

مارهای غیر سمی: در محل گزش این نوع مارها، اثر چهار ردیف دندانی یکسان که به صورت دو قوس آرواره است دیده می‌شود.
مارهای سمی: در مارهای سمی، چون دندانهای سمی از سایر دندانها بلندترند، معمولاً در قوس بیرونی تنها اثر یک یا چند دندان به صورت حفره‌ای در طرفین اثر دندانی قوس میانی مشاهده می‌گردد. از محل این حفره‌های کوچک دندانی که جای دندان تزریق‌کننده سم است خونابه خارج می‌شود.

نشانه‌های مهم مسمومیت حاصل از مارگزیدگی برحسب انواع مارها به شرح زیر می‌باشد:

گزش افعی‌ها: معمولاً ادرارهای خونی یا هموگلوبینوری و بعد عدم انعقاد خون ظاهر می‌شود. در همو گلوبینوری رنگ پلاسما قرمز یا تیره می‌باشد. سم بعضی افعی‌ها اثری روی انعقاد خون ندارد. گزش افعی غالباً همراه با درد شدید و علائم خونریزی موضعی و ظهور دانه‌های قرمز و چسبندگی خون در یکی دو ساعت اول است.

گزش گروه آلاپیده مانند کبری: سستی و خواب‌آلودگی و فلج حلق از علائم مهم به شمار می‌رود. خونریزی یا هموروژی و عدم انعقاد خون مشهود است. این نشانه‌ها در مدتی کمتر از یک ساعت ظاهر می‌شود و به سرعت پیشرفت می‌کند، به نحوی که سستی و اختلال دستگاه تنفسی و احیاناً شوک قلبی را همراه دارد.

تصاویر شگفت انگیز

تصاویر شگفت انگیز از اینستاگرام نشنال جئوگرافی

انجمن نشنال جئوگرافی به سراغ دیدنی های جالب و شگفت انگیز رفته و آنها را به تصویر کشیده است.

بنیاد نشنال جئوگرافیک در ۲۷ ژوئن سال ۱۸۸۸ توسط ۳۳ دانشمند و جهانگرد که علاقه‌مند به تشکیل انجمنی برای افزایش و توسعه علم جغرافیا بودند، در واشنگتن دی‌سی تأسیس شد.
یکی از موسسان این بنیاد "الکساندر گراهام بل" مخترع تلفن بود که پس از هابارد گرین گاردینر، ریاست این موسسه را به عهده گرفت. ایده استفاده از عکس در کنار مقالات را که از عوامل اصلی محبوبیت این مجله به شمار می‌رود  "بل" ارائه داد. 
آقای جان ام.فاهی (John M. Fahey) رئیس نشنال جئوگرافیک درباره هدف نشنال می‌گوید: هدف ما تشویق مردم برای علاقه‌مند کردن آنان جهت توجه و مواظبت از سیاره‌شان است. درکنار نشریه و شبکه تلویزیونی این مؤسسه، دیدن عکس های صفحه اینستاگرام آن نیز خالی از لطف نیست.

دره آرگو

کشف یک دره عمیق در قمر پلوتو

فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا موفق به کشف یک دره عمیق و باریک در شارون قمر پلوتو شده است.

این دره عمیق که "آرگو" نام دارد یکی از عمیق‌ترین دره‌های خارج سیاره‌ای است که تاکنون کشف شده است.

دانشمندان با استفاده از تصویر ارائه شده توسط فضاپیمای نیوهورایزنز که در نزدیک ترین فاصله خود با شارون در ماه ژوئیه گذشته گرفته شده، قادر به برآورد عمق این دره شدند.

آنها بر این باورند که عمق این دره در حدود 5.5 مایل(9 کیلومتر) است. بدون یک تصویر کامل از دره عمیق و باریک، دانشمندان معتقدند آرگو حدود 430 مایل (700 کیلومتر) طول دارد.

مقیاس گسترده آرگو به این معنی است که این دره دارای صخره‌هایی است که از ورونا روپس در قمر "میراندا" اورانوس ، بلندترین صخره شناخته شده در منظومه شمسی، نیز بزرگتر است.

تا زمانی که صخره نوردی خارج از سیاره‌ای به یک واقعیت تبدیل شود، دانشمندان با هدست‌های واقعیت مجازی به بررسی سطح مجازی شارون خواهند پرداخت.

جاذبه زیبا

زیباترین جاذبه توریستی پرتغال

در دل یکی از دریاچه های بسیار آرام پرتغال یک جاذبه توریستی وجود دارد که حالت عرفانی به انسان می دهد.

در دل یکی از دریاچه های آرام پرتغال یک سریز طراحی شده است که تصاویری از آن توسط یک پهباد به ثبت رسید.
این سرریز که ساخته دست انسان است، یکی از جاذبه های زیبای پرتغال محسوب می شود. تصاویرشگفت انگیز این گرداب زیبا که در پارک ملی Estrela da Estrela واقع شده از بارزترین دیدنی های این کشور است.
مردم می گویند که این سریز در میان یک دریاچه آرام حسی عرفانی به همراه دارد. دهانه این دریاچه 4.6 متر است که محیط آن به 48 متر می رسد و آب از طریق لوله ای به طول 48 متر وارد سد هیدرو الکتریکی لاگو کمپریدا در فلورس می شود.

حادثه در دماوند

سقوط خونین کوهنورد آلمانی از ارتفاع 4700 متری دماوند

صبح امروز ( 7 تیر ماه ) یک کوهنورد آلمانی از ارتفاع 4700 متری کوه دماوند سقوط کرد.

صبح امروز دو کوهنورد آلمانی به همراه یک لیدر ایرانی عازم کوه دماوند عازم شدند که متاسفانه در ارتفاع 4700 متری یکی از کوهنوردان آلمانی سقوط کرد.

بر اساس این گزارش، این کوهنورد آلمانی با کمک هم نوردان خود به پناهگاه منتقل شد و متاسفانه دچار مصدومیت از ناحیه سر، دست و پا شده است.

جمشید نیکزاد،رییس جمعیت هلال احمر آمل درباره این خبر گفت:  به دلیل شرایط بد جوی در کوه دماوند امکان درخواست و پرواز بالگرد نبود .

چگونه یک کوه را صعود کنیم؟

 مقاله زیر به زبانی ساده و بسیار مفید در سایت wikihow به منظور راهنمایی افراد برای آغاز کوهنوردی آورده شده است، که توسط حجت کلانتری یکی از کوهنوردان گروه کوهنوردی مهرگان(کرمان) ترجمه شده و با عنوان "۱۳ مرحله کوهنوردی به زبان ساده" در سایت این گروه منتشر شده است. سایت کوهنوردان زرتشتی تنها مواردی را بعنوان راهنمای تکمیلی با علامت *** (سه ستاره) به متن افزوده و بازنشر نموده است.

13 مرحله کوهنوردی به زبان ساده:

بالا رفتن از کوه از سوی برخی بعنوان یک ورزش شدید و سنگین برآورد شده است در حالی که کوهنوردان و ورزشکاران این رشته، آن را به سادگی یک تفریح و سرگرمی هیجان انگیز می پندارند. با این حال چالش نهایی که در این ورزش بیان شده قدرت، استقامت و از خودگذشتگی می باشد.
این موضوعات از طرفی می توانند بسیار خطرناک نیز باشند که در مواردی حتی منجر به مرگ طرف میشوند، به ویژه هنگامی که یک کوه نورد از درون و به سادگی باید خود را با عوامل طبیعی مانند آب، هوا، زمین، یخ و یا دیگر خطرات ناشی از آنها درگیر نماید.
بی تجربگی، برنامه ریزی ضعیف، و تجهیزات نامناسب، همه می توانند در آسیب رساندن یا مرگ شخص نقش داشته باشند. بنابراین دانستن نکات اولیه و اینکه چه چیزی در این راه درست است بسیار مهم می باشد.اما با وجود همه این موارد منفی، زمانی که این مقوله ها به درستی و صحیح انجام شوند کوهنوردی تجربه ای هیجان انگیز و با ارزش خواهد بود.
در این مقاله قصد داریم عناوینی را به عنوان راهنمای ساده و کلی در زمینه کوه نوردی و صعود یک کوه بیان کنیم که در آن به تشریح اصول پایه کلی که یک کوهنورد باید بداند و یاد بگیرد خواهیم پرداخت. بنابراین به تمامی افرادی که قصد شروع کوهنوردی دارند پیشنهاد می کنیم که به صورت متمرکز 13 نکته زیر را دنبال نمایند. بررسی اجمالی و پایه در این مقاله به شما ایده های مناسبی نسبت به درگیری شما در کوه و صعود یک کوه خواهد داد.

مراحل

گام نخست-    تحقیق و مطالعه

قبل از شروع به بالا رفتن، تا آنجا که می تونید در مورد مهارت های موجود خود، مهارت های مورد نیاز و تجربه افراد دیگر تحقیق کنید و به جمع بندی مطالب بپردازید. این موضوع مهم است که ذهن خود را به جهت بالا رفتن از یک کوه درگیر تلاشی برای تفکر بهتر نمائیم. بدانیم که چگونه باید از تجهیزات مناسب صعود استفاده نمائیم و حتی الامکان کتاب و مطالبی را که کوهنوردان برای رسیدن به قله انتشار داده اند را بخوانیم. بالطبع این مطالب و یادداشت ها نکات جالب و آموزنده زیادی در بر خواهند داشت. با توجه به اینکه بسیاری از کتابفروشی ها در حال حاضر بخشی را به طور خاص به ورزش و همچنین کوهنوردی و هنر و صنعت صعود اختصاص داده اند، با این تفسیر پیدا کردن کتاب در این زمینه زیاد مشکل نخواهد بود. راه های دیگری نیز برای این کسب اطلاعات وجود دارد که در زیر به صورت مختصر به شرح بعضی از آنها خواهیم پرداخت.
•    یکی از کتاب های پیشنهادی که شروع خوبی برای شناخت کوه و کوهنوردی است کتاب "Mountaineering: The Freedom of the Hills" (کوهنوردی: آزادی تپه ها)  نوشته  Steve M Cox and Kris Fulaas است. که در ایران با عنوان "کوهنوردی لذت آزادی در اوج بلندی ها" (در چهار جلد) توسط رحیم دانایی ترجمه شده است.

•    تماشای دی وی دی در مورد تجربیات بالا رفتن  از کوه، و همچنین تعداد زیادی فیلم و مستند مفید در مورد صعود و کوهنوردی وجود دارند که همه آنها را می توانید بر روی اینترنت به راحتی بابید. (you tube)
•    کسب اطلاع در مورد بهترین زمان برای صعود کوه ها در مناطق مختلف، به نحوی که اگر شما علاقه مند به سفر به کوه ها فراتر از کشور خود هستید فرصت بیشتر و بهتری را نسبت به فصل و موقعیت صعود به شما خواهد داد. به عنوان مثال بهترین صعود برای اروپا از ماه ژوئن تا سپتامبر، در نیوزیلند از دسامبر تا مارچ، در آلاسکا از ژوئن تا جولای می باشد. با این حال تغییرات آب و هوایی هیچگاه دقیق قابل پیش بینی نیست و تا زمانی که رخ ندهند نیز نمی توان گفت که فصل برای صعود خوب است یا بد.

*** بهترین زمان صعود کوه های ایران از اوایل تیرماه تا اواخر شهریورماه است، البته با توجه به گسترگی ایران و تنوع آب و هوایی این زمان متغییر است.

•    در مورد کوهستان ها و شرایط آب و هوایی همه چیز را بدانید. کوه ها خود با سیستم آب و هوایی خودشان ایجاد شده اند. مطالبی را درمورد نشانه های پیش از آب و هوای بد، ابر شناسی، باد شناسی و تشخیص جهت باد، حملات رعد و برق و مقابله احتمالی با آن و... را درک و آنچه در تغییرات آب و هوا در طول روز ممکن است رخ دهد را مطالعه نمایید.

*** سایت هواشناسی ایران | havairan یکی از دقیقترین هواشناسی کوه های ایران است. البته کوه دماوند را بهتر است از سایت snow-forecast چک کنید. همچنین هرگز به یک مرکز هواشناسی دلخوش نکنید بهتر است سایتهای های accuweather ، mountain-forecast نیز چک نمایید.

گام دوم-    ارزیابی قدرت ذهنی خود

مبحث گستره ای از کوهنوری به نگرش و قدرت ذهنی کوهنورد می پردازد، چرا که با این فعالیت ذهنی کوهنورد می بایست سریعا در مورد آب و هوا و تغییرات آن قضاوت کند، جهت را تشخیص دهد، ایمنی را با حداکثر رعایت به جا آورد و ...
برای بسیاری از کوهنوردان، چالش روانی و فکری بخش بزرگی از جذابیت کار است. چرا که شما مسائل و روش روتین زندگی، کار و شخصی خود را که شاید در یک دفتر با بهترین شرایط باشد را رها کرده و وارد شیوه جدیدی از زندگی می شوید که تصمیم گیری در مورد این مسائله پیامدهای خاص خود را دارد. پس بنابراین باید بهترین تصمیم را ذهن شما برآورد نماید.
در این حین مسائلی که باید از خود بپرسید اینست:
•    آیا شما در موقعیت وحشت مباردت به تصمیم گیری خواهید کرد؟ این نوع خلق و خو هنگام بالا رفتن از کوه به صورت طبیعی رخ می دهد که برای برطرف کردن آن نیاز به یک ذهن آرام و روشن و توانایی ذهنی بالا می باشد و بهترین راه حل برای مواجهه با خطرات و استرس های احتمالی است.
•    آیا با اینکه دوستدار طبیعت هستید و نسبت به آن مثبت اندیش، نسبت به عوامل پیش روی خود واقع بینانه و صادق هستید؟ باید توجه داشت که اعتماد بیش از حد در این باره زیاد مطلوب نیست، چراکه این موضوع می تواند شما را هنگام بالا رفتن با دردسرهای زیادی مواجه کند.
•    آیا در مواجه با این عوامل مشکل گشای خوبی هستید؟..... جواب با شما.

*** مقاله "مهارتهای روانشناسانه در کوهنوردی" شاید بیشتر این موضوع را توضیح میدهد.

گام سوم-    آمادگی جسمانی

کوهنوردی و صعود از یک کوه نیاز به آمادگی جسمانی و استقامت بدنی خوب دارد، زیرا این ورزش فعالیت های بدنی شدید دارد. بدین منظور شما نمی توانید از یک شیوه زندگی عادی و عموما شیوه کاری اداره ای که اغلب پشت میز کار می باشید و دارای کمترین تحرک ورزشی هستید، خود را برای یک صعود بزرگ مهیا نمائید. پس بهترین روش برای این کار، تمرین در جهت تناسب اندام و قدرت بدنی می باشد.

با این حال انواع مراحلی که برای تناسب اندام نیز به شما کمک می کنند عبارتند از:
•    دویدن درجا و آهسته و دو استقامتی
•    پیاده روی و کوهپیمایی، به طوری که به نحو فزاینده ای بسمت دشواری و تقلا برود
•    کار با وزنه ها و یا راه رفتن و دویدن با وزنه که این وزنه در کوله پشتی یا دست شما قرار داشته باشد.
•    تمرین صعود از دیواره های اطرف شهر و محل زندگی، آموزش یخ نوردی، پیاده روی در یخچال های طبیعی و ... آموزشی مفید می باشد.
•    تمرین و استفاده از اسکی و اسنوبرد ( به خصوص اگر شما قصد دارید که برای بازگشت از این وسایل استفاده کنید)
•    و در کل، هرچیزی که باعث بهبود قدرت و استقامت شود.
گام چهارم-    تجهیزات

لوازم کوهنوردی بسیار ضروری و مخصوص هستند و به کوهنورد پیشنهاد می شود که حتما آنها را تهیه کند. بهترین پیشنهاد نیز خرید این لوازم با بالاترین استاندارد می باشد. اما اگر تصمیم به خرید این لوازم خود دارید، طبیعتا در ابتدا برایتان هزینه سنگینی خواهد داشت. لذا پیشنهاد می شود که آنها را به تدریج تهیه نمائید. در هنگام خرید دقت نمائید که لوازم انتخابی کاملا متناسب و اندازه شما باشند، زیرا در صورتیکه شما قصد صعود تعداد زیادی کوه را داشته باشید، با انتخاب لوازم متناسب به نوعی در کار خود سرمایه گذاری کرده اید.
اگر قصد اجاره یا قرض گرفتن این وسایل و تجهیزات را دارید، تضمینی بر مطلوب بودن وسیله مورد نظر برای استفاده شما نخواهد بود و از سالم بودن وسایل نیز مطمئن نخواهید شد چرا که این وسیله ممکن است به دفعات زیاد و توسط افراد مختلف مورد استفاده قرار گرفته باشند. اما اگر شما خود را ملزم به استفاده از وسایل و ساز و برگ معتبر و باکیفیتی که قبلا نیز توسط افراد دیگر تست شده باشند و امتحان خود را پس داده اند نمائید، برنامه های بسیاری را میتوانید اجرا کنید که همگی آنها در بهترین سطح قرار خواهند داشت. البته، ایده اجاره ابزار آلات نیز در بعضی مواقع برای اولین تجربه و اینکه آیا از کار با ابزار لذت خواهید برد یا نه و یااینکه پس از استفاده قصد ادامه کوهنوردی و کار با ابزارفنی را خواهید داشت یا خیر، مفید می باشد.
با وجود اجاره بعضی ابزار، شما نیاز مبرم به خرید بعضی لوازم ضروری دارید، لوازمی از جمله کفش کوهنوردی، لباس های مخصوص فصلی که این موارد به مراتب بسیار مهم تر از وسایلی مانند کرامپون و یا تبر یخ می باشند.

نکات مهم:
•    لیستی از تجهیزات مهمی که برای شروع یک کوهنوردی نیاز دارید ببندید. ترجیحا سعی کنید که این تجهیزات دارای استاندارد های معتبر جهانی و از بهترین جنس و کیفیت باشند.
•    به یاد داشته باشید که کوهنورد همیشه وزن و سنگینی کوله پشتی را با خود دارد. چراکه شما باید لوازمی را حتی تا بالای کوه با خود حمل نمائید. پس در انتخاب ابزار و لوازم خود از لحاظ جنس و وزن نیز دقت نمائید.

گام پنجم-    یادگیری اصول و اخلاق کوهنوردی

دانستن چگونگی صعود یک کوه فقط در مورد جنبه های جسمی و روانی نمی باشد. بسیاری از کوه ها در مناطق دور افتاده و بکر جهان واقع شده اند که صعود شما به عنوان یک کوهنورد به آن مناطق می تواند تاثیراتی بر محیط زیست آنجا بگذارد. طبیعتا افتخار بزرگی است که از یک کوه بکر صعودی اجرا شود، اما تعداد زیادی از کوهنوردان نگران وضعیت حفظ این بکر بودن کوه ها نیز هستند که مبادا با این کوهنوردی ها خدشه ای به فرهنگ و محیط زیست این مناطق وارد شود.

نکات مهم:
•    یادگیری ترک محل برنامه بدون به جا گذاشتن کمترین اثرات سوء محیطی
•    گام برداری آرام می تواند به نوعی مجوزی برای ورود به مناطق بکر باشد. این نوع گام برداری خصوصا در بیابان نوردی باید حتما رعایت شود.
•    تمامی آرم و علائم و به خصوص تابلوهایی که در مسیر و یا قبل از مسیر نصب شده اند را به دقت یاد بگیرید و به آنها عمل کنید. خواندن و فراگیری این علائم و تابلوها به خصوص برای افراد مبتدی ضروری می باشد.
•    هیچوقت تنهایی یک کوه را به قصد صعود نروید. همیشه برنامه را با دوستان خود و یا یک نفر که قبلا آن مسیر را صعود کرده باشد اجرا کنید.

***  بیانیه تیرول (UIAA) به صورت کامل این موضوع را بیان کرده است.

گام ششم-    آموزش

اگر به عنوان یک مبتدی قصد صعود دارید، پیشنهاد می شود که حتما در دوره های آموزشی شرکت نمائید. از سوی دیگر، اگر شما قصد برنامه ریزی برای یک صعود با همراه و یا دوست خود هستید ، ممکن است که آن شخص نیاز به برخی از آموزش های پایه قبل از عزیمت به محل صعود داشته باشد که در این میان شما می توانید به عنوان راهنمای وی نیز عمل کنید. ضمنا، باشگاه های کوهنوردی نیز می توانند به شما دوره های تخصصی مهارتی و آموزشی را پیشنهاد دهند.
با این حال، شما بهتر است نکات و آموزش های زیر را بدانید:
•    یخ نوردی، برش یخ، استفاده از تبر یخ.
•    تکنیک های حمایت و خود حمایت.
•    گلیسادینگ(glissading)، یا تکنیک فرود، که با این تکنیک شما به سمت پایین به روش سر خوردن فرود می آئید و با تبر یخ نیز سرعت فرود خود را کنترل می کنید.
•    عبور از شکاف های یخی و تکنیک های نجات در شکاف های عمیق، عبور از پل های برفی
•    استفاده از کرامپون شامل، پوشیدن کرامپون، راه رفتن با آن، تکنیک های ویژه و غیره..
•    راه رفتن در یخچالهای طبیعی
•    آموختن تکنیک های مختلف کوهنوردی و مهارت هایی از جمله مسیریابی و پیدا کردن مسیر بدون ابزار های الکترونیکی، نقشه خوانی، کار با میخ و پیچ و رول صفحه، گره زدن ها، استفاده و مدیریت طناب در برنامه های مختلف و ...
•    آموزش و مهارت در مواجهه با بهمن، که یک دوره متمایز می باشد که در نقاط مختلف دنیا بر گزار می شود و شما می توانید با گذراندن این دوره اطلاعات و مهارت های مفیدی را کسب کنید. این دوره معمولا بین اسکی بازان و اسنوبورد کاران رایج است، اما با این حال به کوهنوردان و تیم های امداد و نجات نیز توصیه می شود. گذراندن این آموزش باوجودی که شاید دیگر مایل به ادامه کوهنوردی نیز نباشید، ولی برای شرکت در کلیه ورزش های زمستانی مفید می باشد و توصیه می شود.
•    همچنین، تکنیک ها و دوره های مقدماتی کمک های اولیه و همچنین امداد و نجات نیز باید به عنوان بخشی از موارد آموزش شما باشد.

 

گام هفتم-    برنامه ریزی اولین صعود

اولین صعود شما به عنوان یک مبتدی باید برنامه ای مناسب و ترجیحا با یک راهنمای با تجربه باشد. سطح دشواری یک کوه تحت تاثیر دو عامل ارتفاع و نوع زمین می باشد. کوه ها در درجه بندی از آسان ترین نوع شروع و به سخت ترین و فنی ترین ختم می شوند که در بین این دو درجه، درجه های دیگری نیز وجود دارد. با این حال یک کوهنورد آماتور باید همیشه برای شروع آسان ترین برنامه را انتخاب نمائید. زیرا می بایست تمامی اقدامات احتیاطی لازم را رعایت شود. در هر صورت کوه همیشه کوه است، هرچقدر هم که آسان باشد. ضمنا درجه بندی سطح کوه ها و کوهنوردی در کشورهای مختلف دارای سیستم های مختلف می باشد که شما باید برای آشنایی با آنها کمی تحقیق کنید.
دراین راه شما نیاز به درک و شناخت مسیرهای صخره ای(از سطح سخت تا بسیار سخت و دشوار) و مسیرهای یخی که شامل زمین یخ زده یا آبشار های یخ زده می باشند دارید چرا که این موانع به عنوان یک مسئه در صعود شما به صورت طبیعی در کوه وجود دارند.

نکات مهم:
•    سعی کنید در صورتیکه اولین برنامه های شما بالاجبار برای شروع، کوه هایی مانند البرت(Elbert) و یا کلیمانجارو(Kilimanjaro) می باشند را به صورت غیر فنی و غیر اصولی گام برداری نکنید. این موضوع باعث کاهش تمرکز در هنگام صعود و عدم توجه به حس و حالی که در پیش دارید، عدم توجه و یادگیری تغییرات آب و هوا، و تامین انرژی صرف شده خواهد شد .
•    جایی که قصد صعود دارید و جایی که در آن زندگی می کنید ارتباط مستقیم با شما دارند. اما توصیه می شود که هدف خود را در ابتدا بر روی صعود یا صعود های سطح پایین بگذارید. به این ترتیب تغییرات جزئی ارتفاع را در صعود کاملا حس خواهید کرد و زمان و دقت بیشتری را جهت تمرکز بروری تکینک ها خواهید گذاشت و دیگر نگران مواردی از جمله فقدان مهارت کافی و یا کمبود اکسیژن نخواهید بود. به یاد داشته باشید که هر صعود می تواند نسبت به صعود قبلی سخت تر یا در ارتفاع بالاتر باشد. پس در صورت عدم توانایی، فشار بیش از حد توان به خود نیاورید.
•    در مورد صعود های قبلی منطقه ای که قصد صعود آن را دارید کاملا تحقیق نمائید. چک کردن منطقه از هر لحاظ، به خصوص مواردی شامل الگوی آب و هوائی زمانی که شما قصد صعود دارید، خطرات شناخته شده، و تعداد راه های ممکن جهت صعود امری ضروری می باشد. برای یک مبتدی، همیشه ساده ترین مسیر پیشنهادی را برای صعود انتخاب نمائید، و یا در صورت عدم آشنائی، مسیر را از مردم محلی آن منطقه یا راهنمای محلی بپرسید.
•    همیشه مکان های رفاهی و یا جان پناه هایی که در طول مسیر هستند را از قبل علامت گذاری کرده(نقشه) و در مورد مکان دقیق آنها مطمئن شوید. در صورت سفر برون مرزی، قوانین استفاده از مکان های آن منطقه و همچنین نحوه و قوانین تبادلات مالی و پرداختی را کاملا مطالعه نمائید.
•    پیدا کردن نقشه کوه و منطقه مورد نظر و یادگیری در مورد مسیر های صعود از نکات مهم می باشد. نقشه باید همیشه همراه شما در مدت زمان صعود باشد.

گام هشتم-    بهبود و افزایش مهارت های خود و تلاش برای صعود کوه های سخت تر

بعد از رعایت موارد ذکر شده در بالا به خصوص مباحث آموزش و صعود های پایه و سبک، تلاش بعدی خود را بر روی قله کوه هایی که دارای یخ و برف می باشند معطوف کنید. بی شک این تلاش می بایست با ابزار فنی مخصوص و داشتن مهارت های فنی لازم انجام گیرد. همچنین قسمت هایی از کوه که سنگ آن متشکل از فعالیت های آتش فشانی می باشند بهترین گزینه برای شروع تمرین های مقدماتی ( سنگ نوردی ، دست به سنگ شدن) هستند که شما باید به آسانی از پس آنها برآئید. به عنوان مثال کوه هایی ماندد مونت بلان، مونت رینر، مونت بیکر، و دهانه های آتش فشانی که در کشور های مکزیک و اکوآدور وجود دارند دارای بهترین مسیر ها برای صعود های فنی به شمار می روند.

نکته:
•    شرکت در برنامه های اکسپدیشن قله نوردی که نیاز به پیاده روی و کوهپیمایی طولانی مدت، مهارت ها و تکنیک های صعود سطح بالا و قویترین دانش کوهنوردی را دارد به عنوان برنامه های سطح پیشرفته پیشنهاد می شود. ضمنا با توجه به اینکه در گزینه های بالا در مورد بازگشت از صعود به روش اسکی نیز صحبت شد، در این نوع اکسپدیشن های قله به هیچ عنوان نباید از این روش استفاده کرد.

گام نهم-    یافتن یک راهنمای خوب

یکی از بهترین کارهایی که شما برای لذت بردن از کوه و کوهنوردی می توانید انجام دهید، پیوستن به یک باشگاه کوهنوردی در نزدیکی محل سکونت خود می باشد. از طریق این باشگاه ها، شما خیلی زود به شبکه به هم پیوسته ای از دیگر باشگاه ها که با هم در ارتباط هستند متصل خواهید شد و در پی این موضوع، شما از این طریق بهترین، مطمئن ترین و خبره ترین راهنما ها را جهت اجرای برنامه صعود خود خواهید یافت. نکته مهم دیگر در رابطه با این باشگاه ها این است که آنها چیدمان اکثر برنامه های صعود خود را از افراد سطح مبتدی الی سطح متوسط انتخاب می کنند که شما بر این اساس می توانید مهارت های پایه را در طول این برنامه ها با هم فکری دیگر اعضاء شرکت کننده فرا بگیرید.
نکات مهم:
•    در طول شرکت در این برنامه ها بیشتر وقت خود را صرف گفتگو با کوهنوردان باتجربه نمائید. چرا که آنها می توانند تا حد زیادی جواب بسیاری از سوال های شما را که حتی با خواندن مطالب ممکن است بدست نیاورید را جبران کنند.

گام دهم-    برای سفر مهیا شوید

اگر کوهی را که انتخاب کرده اید نزدیک است، شما برنامه ریزی کمتری برای سفر به آنجا نیاز دارید. اما اگر شما نزدیک کوهها زندگی نمی کنید موارد زیادی است که باید برای آن برنامه ریزی نمائید. مسافرت، رزرو هتل، در نظرگرفتن میزان اجاره حمل بار، ویزا(در صورت سفر به خارج از کشور)، و غیره... این موارد هستند. در هر صورت اطمینان حاصل کنید که تجهیزات شما بیمه باشند و خدمات پزشکی کلی در دسترس و بیمه فردی نیز باشید.

نکات مهم:
•    لوازم مورد نیازتان را با دقت بسته بندی کنید. اگر به تبریخ ، کرامپون، کفش های ویژه و دیگر لوازم تان نیاز دارید، آنها را بادقت بسته بندی کنید. بعضی از این وسایل به راحتی کیف و کوله شما را پاره کرده و باعث آسیب به دیگر وسایل می شوند و یا اینکه از کوله بیرون می زنند و باعث موارد دست و پا گیر دیگری می شوند و یا ممکن است در جایی قرار گیرند که در طول مسیر گم شوند. زمانی که رانندگی می کنید نیز اطمینان حاصل کنید که وسایل تان در جای امنی هستند ، مخصوصا زمانی که ناگهانی ترمز می کنید از پرتاب شدن آنها به جلو و اطراف جلوگیری شود.
•    چک کنید که نیاز به مجوز دارید یا نه. بسیار از کوه های معروف به دلایل مختلفی از جمله، محیطی، حفاظتی و کنترلی نیاز به مجوز فعالیت دارند.
•    حتی اگر مجوز نیاز نباشد باید بدانید کجا و در پیش چه کسانی جزئیات سفرتان را قرار دهید و مطمئن شوید که دوستان ، خانواده، و ماموران محلی مسئول مناطق کوهستانی از زمان حرکت و بازگشتتان مطلع هستند.

گام یازدهم-    بدانید به محض رسیدن به کوه با چه مسائلی باید درگیر شوید

وقتی که به منطقه مورد نظر رسیدید، به طور طبیعی، در اولین مرحله باید اردو بزنید. اگر برای صعود از نقشه راه استفاده می کنید باید در کمپتان جایی ثابت و دائمی تا زمان اتمام برنامه، برای خواندن نقشه مسیر داشته باشید. کمپ اول شما به عنوان نقطه عزیمتتان محسوب می شود. زمان قابل توجهی را برای رسیدن به بهترین شرایط آب و هوایی در این کمپ سپری کنید، البته آن هم با توجه به سختی کوه و دشواری مسیر صعود. کوه هایی که کمتر خطرناک هستند  قبل از اینکه با همراهان و دوستانتان عازم حرکت شوید ، کمپ اول تنها جایی است که می توانید برای مدتی در آن توقف کنید.

نکات مهم:
•    در زمان توقف در کمپ اول وسایل خود را 2 تا 3 بار چک کنید. تمام وسایل مورد نیازتان را برداشته و بررسی کنید که همه آنها سالم هستند و خوب عمل می کنند. نوشتن لیستی از وسایل مورد نیازتان به شما در انجام هرچه بهتر صعود کمک خواهد کرد.
•    مطمئن شود که وسایل مورد نیاز دیگری چون آب و غذا، لباس و غیره... که مورد نیازتان است برداشته اید.
•    وقتی را بگذارید تا با راهنمایتان و یا دیگر همراهانتان در مورد شرایط آب و هوایی، دشواری های معمول منطقه، خطراتی که در انتظار شماست و دیگر موارد که نیاز به آگاهی دارید صحبت کنید. نقشه راه را به خوبی در ذهن بسپارید. دنبال هر راه دیگری روی نقشه بگردید چون ممکن است در موارد خطر به عنوان گزینه ایمن به آنها نیاز پیدا کنید.
•    ورزش های کششی ، پیاده روی و دو انجام دهید.( در واقع منظور هر ورزشی است که شما را در تناسب قرار دهد)
•    غذای خوب بخورید و شب زود بخوابید.

گام دوازدهم-    صعود را آغاز کنید

مواردی که در اینجا ارائه شده در واقع یک مرور کلی است، زیرا کوهنوردی واقعی نه تنها تکنیک های متفاوتی را نیاز دارد، بلکه مهارتی است که در بطن کوه بدست می آید، و این زمانی است که ارزش خواندن کتاب هایی که حاوی جزئیات کوه مورد نظر هستند و همچنین صحبت کردن با افرادی که اخیرا از این کوه صعود کردند معلوم می شود. اکثر کوهنوردی ها در صبح خیلی زود آغاز می شوند تا این اطمینان حاصل شود که در هنگام بازگشت به تاریکی بر نخورید و یا اگر هنگامی که بالای کوه هستید قصد شب خوابی قله را داشتید، اطمینان خاطر داشته باشید که وقت لازم را برای پیدا کردن جایی مناسب برای خواب در شب را داشته باشید. بعد از اینکه مطمئن شدید که تمام وسائلی را که احتیاج دارید برداشته اید، ( تمام وسایلی که شب قبل از حرکت جاسازی کرده اید) و صبحانه ای مقوی خوردید، به همراه راهنما و دیگر همراهان باتجربه تان عازم حرکت شوید. نکته مهم دیگر اینکه، قبل از اینکه به کوه برسید تمام مهارت هایی را که برای آنها آموزش دیده اید به معرض اجرا بگذارید.

نکات مهم:
•    از مسیر خارج نشوید مگر آنکه موانع و مشکلات سر راه شما را وادار به این کار کنند.
•    خواسته های سرپرست خود را به عنوان یک تازه کار گوش کنید و انجام دهید.
•    وقفه های کوتاه مدت منظمی را برای خوردن غذا و خوراکی های انرژی دار و همچنین برای استراحتی مختصر صرف کنید. در این بین سعی کنید تا با نگاه به مسیر جلویتان آن را ارزیابی مجدد نمائید. توجه داشته باشید که تاخیر زیاد در برنامه تان نیز باعث می شود گرمی بدن و انرژی خود را از دست بدهید.
•    آب بدنتان را مرتب تامین کنید، زیرا بدن شما در مناطق سرد آب خود را بدون اینکه احساس تشنگی کنید به راحتی از دست می دهد. پس مطمئن شوید که به طور منظم مایعات می نوشید.
•    در تمام زمان ها از گروه دور نشوید.
•    عکس بگیرید و از صعود و احساس سربلندی لذت ببرید.

گام سیزدهم-    برای بازگشتی بی خطر وقت زیادی اختصاص دهید

آگاه باشید که پائین آمدن از کوه بسیار سخت و خطرناک است، در حالی که به نظر می رسد که پائین آمدن از کوه آسان تر از بالا رفتن است. بیشتر حوادث به علت از دست دادن تمرکز در این زمان روی می دهد.

نکات مهم:
•    هنگام فرود و پائین امدن برای پیدا کردن جا پاهای مناسب تمرکز کنید.
•    از جایی که ایمن است پائین بیائید.
•    هنگامی که از ارتفاع پائین می آئید مراقب باشید . پائین آمدن از ارتفاع در اواخر روز باعث حوادث زیادی به علت خستگی افراد، قرار دادن دست در گیره ها و مکان های نامناسب، پاره شدن طناب ها و متمرکز نبودن در زمانی که نیاز است می شود.
•    در زمان فرود، مراقب سنگ هایی که سقوط می کنند، بهمن، برف های سست، و پل های برفی باشید.
•    همیشه به طناب بسته باقی بمانید(هم طنابی). ممکن است احساس کنید زمانی که از یک توده یخ عبور می کنید شما تقریبا در ته گروه هستید، اما اگر طناب نبسته باشید و به درون یک شکاف عمیق سقوط کنید، دیگر همه چیز تمام است.

بررسی پایانی

•    مرتب مایعات بنوشید. هوای سرد ذهن فرد را فریب می دهد و افراد فکر می کنند تشنه نیستند. اما فعالیت در ارتفاع زیاد و هوای سرد اهمیت نگه داشتن مایعات بدن در حد متعادل را نشان می دهد.
•    با گروه و کوهنوردان باتجربه کوهنوردی کنید. هرگز تنها کوهنوردی نکنید. اگر فکر می کنید که این نکات را کامل می دانید باز هم دلیل مهمی بر تاکید اهمیت آن وجود دارد.
•    کوهنوردی ورزشی برای تمام ادوار زندگی است. شما می توانید در هر سنی کوهنوردی کنید و از آن لذت ببرید. کوهنوردی نه تنها چشم انداز و وجه مناسبی دارد بلکه شما را همیشه تندرست قرار می دهد.
•    با توجه به اینکه در کوهنوردی محلی برای دفع پسماندها وجود ندارد، تمام زباله هایتان را با خود حمل کنید و بیرون و در کوه نریزید و رها نکنید.
•    نشانه های خستگی، کمبود اکسیژن، و سرمازدگی را بشناسید. نه تنها برای خودتان، بلکه به گونه ای که بتوانید آنها را در دیگران نیز تشخیص دهید. مخصوصا زمانی که می بینید کسانی در حال نامساعد تکلم ( هذیان گویی) می کنند و یا بر خلاف مسیر یا به سمت پرتگاه در حال حرکتند بروید و آنها را برگردانید و کمک های پزشکی را برای انها شروع کنید.
•    احتیاط را سرلوحه کارتان قرار دهید و قهرمان بازی درنیاورید. به یاد داشته باشید که: بهتر است به خانه برگردید و دوباره سعی کنید تا اینکه خیلی دور شوید و هرگز باز نگردید.

هشدارها مهم:

•    ورزش کوهنوردی ورزشی خطرناک و سخت است . نزد کوهنوردی باتجربه قبل از آغاز اولین صعودتان آموزش ببینید. تنها کوهنوردی نکنید. کوهنوردی های پرچالش و سخت را قبل از اینکه به انداز کافی تجربه در کوه های با مسیر آسان تر پیدا نکرده اید را انتخاب نکنید. آگاه باشید که چقدر کوهنوردی و صعود در کوه های با ارتفاع زیاد سخت است. به عنوان مثال، خطرناکترین کوهنوردی ها در سال 2008 در کوه هایی چون آناپورنا به ارتفاع 8091 متر روی داد که در این کوهنوردی که 130 نفر به قصد صعود قله شروع به فعالیت کرده بودند 53 نفر جان خود را از دست دادند و میزان مرگ و میر 41 درصد محاسبه شد. در کوه نانگا پاربات به ارتفاع 8125 متر که 216 نفر به قله صعود کردند، 61 نفر جان خود را از دست دادند که میزان مرگ و میر 24/28 درصد محاسبه گردیده بود، و در آخر نیز کوه K2 به ارتفاع 8611 متر جایی که با 198 نفر کوهنورد که به دومین قله مرتقع جهان صعود کردند، 53 جان باختند که میزان مرگ و میر در این کوه نیز 77/26 درصد محاسبه شد.