حادثه در درود

لرستان؛

گرفتار شدن 4 کوهنورد در ارتفاعات شهرستان دورود

معاون امداد هلال احمر شهرستان دورود از اعزام نیروهای کمکی به کوهنوردان خبر داد.

 از لرستان،  چهار کوهنورد اصفهانی که به ارتفاعات کله شاخ پریز شهرستان دورود گرفتار سرمازدگی شده اند درخواست کمک کردند.

عالی خان پیروج معاون امداد هلال احمر شهرستان دورود گفت: یک گروه پیشرو برای کمک به این کوهنوردان ساعت 8 و 30 دقیقه شب گذشته برای کمک به این افراد اعزام شده است.

کودکان در ارتفاع

«کودکان در ارتفاع»

 

متاسفانه  اخیرا موارد متعددی از حضور خردسالان و حتی گاهی نوزادان در ارتفاعات مشاهده شده است که با تاسف بیشتر  به علت عدم آگاهی از زیانهای احتمالی ؛ چندان به تذکرات مختلف نیز توجهی نمیشود . چندی قبل  یکی از همکاران نوزاد دوهفته ای را بر سر قله توچال در آغوش مادرش مشاهده نموده بود که قادر به تنفس مناسب نبوده و کمابیش دچار کمبود اکسیژن و سیاهی پوست شده بوده است. وعلی رغم تذکر این همکار به پدر و مادر نوزاد ، مساله چندان جدی گرفته نشده است! ...

این مساله بخصوص در مناطقی که رسیدن به ارتفاعات و بلندای کوهها سهل الوصول است خیلی بیشترو جدی تر  است و به صورت روز افزونی مشاهده میشود. با سوار شدن بر تله کابین ظرف نیم ساعت فرد به ارتفاع 4000 متری میرسد که این اختلاف ارتفاع را در این مدت کوتاه طی نمودن حتی برای افراد ورزشکار نیز میتواند مشکل افرین باشد چه برسد به خردسالان با فیزیولوؤی بسیار شکننده وخاص خود . متاسفانه با توجه به اینکه در فصل سفر قرار داریم خیلی از مسافران به قصد بازدید نیز به این مناطق وارد  میشوند. با توجه به اینکه ممکن است این افراد از ساکنین مناطق کم ارتفاعی باشند احتمال بروز مشکل  بیشتر است . از طرفی ممکن است مشکلات خفیفی در گردش خون نوزادان و کودکان وجود داشته باشد که به خودی خود و در شرایط معمولی اصلا مساله ساز نیست ولی در ارتفاعات میتواند برای خردسال مشکل افرین باشد .

به نظر میرسد که می بایست نسبت به آگاه سازی مسئولین تله کابین ها در مورد عوارض این امربه نحو مقتضی  اقدام نمود و از آنها خواست که در سرویس دهی به این گونه مسافرین  سخت گیری و دقت نظر  بیشتری به خرج دهند .

بحث های گوناگونی را میتوان در مورد حضور کودکان در ارتفاع انجام داد که در این اندک فرصت بحث مفصل  نیست . ولی جمیع محققان و صاحب نظران بر این امر اتفاق نظر دارند که ورود کودکان به ارتفاع می بایست با احتیاط فراوان و به آهستگی صورت گیرد.

مشکلات ارتفاع در کودکان: 

مشکلات ارتفاع در کودکان به شکلهای متفاوت تری بروز میکند  که از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد : اختلال در غذاخوردن؛ تغییر اجابت مزاج ؛ سستی و خواب الودگی؛ گریه بی جهت  وووو.  نکته بسیار مهم این است که کودکان قادر نیستند همانند بزرگسالان حالات درونی خود را شرح داده و باز گو کنند .  این امر تشخیص مشکلات را بسیار دشوارتر میکند .

سقف و حد حضور کودکان در ارتفاع:

در مورد سقف و حد بالای  حضور کودکان در ارتفاع چندان اتفاق نظر قطعی وجود ندارد ولی به نظر میرسد که این سقف برای  کودکان زیر دو سال  حداکثر 2500 تا 3000 متر و اطفال بزرگتر تا 7سال حد اکثر تا 4000 مترمیتواند بدون مشکل خاص و ممنوعیت  باشد . در  مورد نوجوانان و کودکان بزرگتر اگرچه حساسیت مثل اطفال کوچکتر نیست ولی با توجه به اینکه کمبود اکسیژن طولانی مدت و تکرار شونده میتواند به غضروف رشد استخوانها آسیب برساند و ممکن است این غضروفها زودتر بسته شده و قد نهایی فرد کوتاهتراز انچه که میتواند بشود ، در نتیجه توصیه غالب به افراد در حال رشد این است که به صورت طولانی از حضور درارتفاع بخصوص بالاتر از 4000 – 4500 متر خود داری شود . طی کردن روند تطبیق و هم هوایی در کودکان بسیار جدی تر و مهمتر است و باید به دقت مورد نظر قرار بگیرد.

در مورد اطفال ساکن در مناطق مرتفع ؛ تاثیرات و اتفاقات کاملا متفاوت است که از حوصله این بحث کوتاه  خارج است.

 مطلبی از کارگروه پزشکی، جستجو و نجات

                               دکتر علیرضا بهپور(رئیس کار گروه پزشکی و امداد و نجات) 

اهمیت ورزش برای بانوان

اهمیت ورزش برای بانوان

انجمن پزشکی کوهستان ایران: تاکنون بارها و بارها از اهمیت ورزش برای زنان سخن گفته شده و امروزه در کشورهای پیشرفته دنیا، ورزش به عنوان عاملی ضروری برای سلامتی جسمانی و روانی شناخته شده است و میزان مشارکت عمومی مردان و زنان در ورزش، وضعیتی به مراتب بهتر از میزان مشارکت در کشورهای جهان سوم دارد.

به گزارش روابط عمومی هیأت پزشکی ورزشی استان فارس دکتر زهرا تمدن ضمن بیان مطلب فوق اظهار داشت: شاید جای آن باشد که یکبار دیگر به این نکته اشاره کرد که ورزش موجب کاهش فشار خون، پایین آوردن تعداد ضربان قلب و افزایش ظرفیت هوازی همراه با کاهش درصد چربی بدن، جلوگیری از پوکی استخوان و سبب تقویت آنها می شود و از آنجا که پوکی استخوان از بیماریهای رایج بین زنان است، توجه به این نکته ضروری است که ورزش سبب حفظ تراکم استخوان زنان می شود و در صورت مصرف مقادیر کافی کلسیم، ورزش در شکل گیری استخوانهای قویتر کمک نیز خواهد کرد.

وی افزود: تناسب اندام شاید برای آن قشر از زنان ایرانی که با ورزش رابطه خوبی ندارند، تنها دلیل انجام حرکات هر از گاه باشد که باید گفت به دلیل عدم تداوم در ورزش کردن، نتیجه معکوس به بار می آورد.یکی از نکاتی که ورزش حرفه ای را برای زنان منطقه ایران حایز اهمیت می کند، تاثیرات روحی است که ورزش دارد و دیگری کمکی است که ورزش حرفه ای به تداوم انجام ورزش به زنان می کند. شرکت در یک کلاس ورزشی به نیت از دست دادن چند کیلو وزن و یا چربیهای اضافه موضعی، تجربه ای است که به ترک زود هنگام آن منجر می شود.

این تجربه بسیاری از زنان ایرانی است. به راستی روی آوردن به ورزش برای شخصی که به تازگی با آن آشتی کرده است و یا به اصطلاح ساختن بدن برای تنی که به تن پروری عادت کرده، کاری است دشوار.

دکتر تمدن در ادامه ضمن تاکید بر سلامت مادران و نقش اساسی آنان بعنوان ستون اصلی خانواده در جامعه گفت: فعالیت گروهی انگیزه و نشاطی را ایجاد می کند و فعالیت حرفه ای، مسئولیتی را با خود دارد که به راحتی نمی توان آن را ترک کرد. پس همین نکته کمک شایانی خواهد بود برای گذشتن از مرحله دشوار به اصطلاح "رو آمدن بدن".
نائب رئیس هیأت پزشکی ورزشی در پایان بیان داشت :می توان به جرات گفت مهمترین دلیل زنان ایرانی برای ورزش نکردن تنبلی و رخوت است. همت کردن برای شرکت در یک رشته ورزشی برای مدتی طولانی، خود هیجانی را برمی انگیزد که به طور سنتی زنان ایرانی پس از سنی از آن دوری می جویند.

همان حسی که با یافتن دوباره آن اصطلاحا می گویند "دوباره جوان شدیم انجام رشته های مختلف ورزشی خصوصا به صورت گروهی نشاطی را به همراه می آورد که توامان با تخلیه انرژی، از بین بردن انرژی های منفی، فراموشی مقطعی زندگی پرمشغله امروزی و شادی است. هرچند نباید نکته بسیار مهم انجام یک فعالیت دسته جمعی و مشارکت با سایرین را نیز از خاطر برد. اگرچه این نکته در دوران کودکی و نوجوانی اهمیت چند برابر پیدا می کند اما در بعضی موارد برای سنین بزرگسال نیز آموزش در گروه زیستن ضروری می نماید.

قانون ساعت 14

قانون ساعت 14 و لزوم توجه کوهنوردان به آن

قانون ساعت 14 جزو قوانین نانوشته کوه و کوهنوردی است و مانند بسیاری از قوانین مشابه عمل کردن یا نکردن به آن بستگی به خود کوهنورد دارد. گرچه در بیشتر مواقع نادیده گرفتن این قوانین مشکلی به همراه ندارد، اما به طور کل رعایتش می تواند بسیاری از دردسرهای پیش رو را منتفی نماید.

بر اساس قانون ساعت 14 کوهنوردان ملزم هستند از هر جای مسیر که قرار دارند، حتی نزدیک ترین فاصله تا قله به سمت کمپ آخر خود باز گردند. این قانون فصل و ماه نمی شناسد، ارتفاع قله چندان در تغییر آن موثر نیست و برای کم تجربه و با تجربه یکسان است.

گرچه صعودهای بلند اغلب از چارچوب تفکرات منطقی به دورند و میل و علاقه دستیابی به قله موجب می شود افراد تا سرحد توان رو به بالا حرکت کنند، اما این نادیده گرفتن زمان معمولا عواقب تلخی به همراه دارد! نمونه های بسیاری از بی توجهی به ساعت بازگشت یا ساعت 14 در کوهنوردی دنیا مشاهده شده، از آن جمله می توان به دو مورد زیر اشاره نمود:

1. فاجعه سال 1996 در اورست که میل صعود به قله موجب شد به رغم گذر از حد تعیین شده برای گروه که همان ساعت 14 بود کوهنوردان همچنان به سمت قله حرکت کنند. در بازگشت به کمپ 4، خستگی، توفان، باد شدید و سرما و همچنین تاریکی هوا موجب شد 8 تن از جمله اسکات فیشر سرپرست تیم مونتین مدنس (تیمی که بوکرایف راهنمایش بود) کشته شوند! بر اساس داستان این اتفاق در سال 2015 فیلمی به نام اورست ساخته شد.

2. بهار سال 91 کوهنوردان ایرانی در ماناسلو به دلیل تاریکی هوا و بی توجهی به ساعت بازگشت دچار مشکل شدند و متاسفانه کوهنورد خوب مشهدی آقای جعفر ناصری در بازگشت از قله به دلیل نامشخص بودن راه و بر اثر سقوط جان باخت.

بدیهی است برای مقابله با این نقصان مهم ترین اصل آغاز صعود در نیمه های شب است. زمانی که سرما در اوج خود قرار دارد، اما کوهنوردان به دلیل استراحت در کمپ انرژی لازم برای مقابله با آن را دارا هستند و تنها کافی است عزم اولیه را برای خروج از کمپ داشته باشند. بدین صورت در ساعات آغازین طلوع آفتاب که معمولا هوای مناسب و کم ابر ارتفاعات را در بر دارد می توانند خود را به قله برسانند. با رعایت این قانون، در صورت مواجه شدن با هر گونه مشکل اعم از دشواری مسیر، طولانی بودن راه و پر تعداد بودن نفرات، تیم قادر خواهد بود پیش از ظهر خود را به قله رسانده راه بازگشت را در پیش گیرد.

توصیه: به قانون ساعت 14 احترام بگذارید تا همواره صعودی ایمن را در پیش داشته باشید.

برنامه های اجرایی گروه

ورزش و خستگی

پیشگیری و درمان با طب ورزشی

اختلال در عملکرد ورزشی با خستگی

خستگی مداوم، که به صورت احساس بی‌حالی و اختلال در عملکرد ورزشی است، یکی از مشکلات رایج ورزشکاران در پزشکی ورزشی است و یکی از علل و مشکلات برای ارجاع به متخصصین پزشکی ورزشی محسوب می شود.

عارضه مهم خستگی در ورزش یکی از مواردی است که باعث شده تا پزشکان متخصص ورزش و کارشناسان علوم تمرین  را وادار به تحقیق کرده  است. اهمیت این موضوع بدان علت است که خستگی بر ادامه ورزش اثر نا مطلوب گذاشته، از کیفیت کار ورزشکاران می کاهد. این امر ورزشکاران و بخصوص مربیان را وادارمی کند تا از کیفیت تمرینات بکاهند.

گاهی اوقات خستگی مداوم در ورزشکاران بدنبال تمرینات بیش از حد است که  با آسیب دیدگی همراه می شود. خستگی مداوم و اختلال در عملکرد ورزشی علل بسیاری دارد  افرادی که ورزش سنگین انجام می‌دهند، در اکثر اوقات خستگی ثابتی دارند ولی تفاوتی مابین خستگی طبیعی با خستگی پاتولوژیک و غیرمعمول وجود دارد، بخصوص زمانی که باعث اختلال در تمرینات ورزشکار یا عملکرد ورزشی و رقابتی ورزشکار می‌شود.

خستگی طبیعی نوعی خستگی است که ورزشکار بدنبال کاهش شدت ورزش و یا استراحت، خستگیش کاهش پیدا می‌کند و سپس از بین می رود. این خستگی در حد طبیعی است و مورد بحث ما نیست.ما در اینجا به مسائل مربوط به خستگی مداوم که با استراحت از بین نمی‌رود، می پردازیم.

علل خستگی های مداوم ورزشی    سندرم بیش تمرینی، بیماری‌های ویروسی، عفونت‌های ویروسی مجاری تنفسی فوقانی، دهیدراتاسیون، آسم و آسم بدنبال ورزش، کمبود منیزیم، روی، ویتامین ب و ویتامین دی، اختلالات آلرژیک ،بیماری‌های قلبی، آندوکاردیت باکتریال، نارسایی قلبی، مرض قند، نارسایی کلیه، اختلالات نروموسکولار، سوء‌جذب، عفونت‌ها و بیماری هایی همچون هپاتیت A,B,C، مالاریا، اختلالات خوردن، آنورکسیا نروزا، بولومیا از علل خستگی های مداوم هستند که برخی در بین ورزشکاران شایع و برخی نادر هستند. 

-میزان تمرینات روزانه
پرسش در مورد سوابق تمرینات به تشخیص علت خستگی ورزشکار به پزشک متخصص ورزشی کمک فراوانی می‌کند. توجه به حجم و شدت تمرینات ورزشی بخصوص تغییرات اخیر در تمرینات یکی از دلایل اصلی در خستگی های مداوم ورزشکاران است.

-استراحت
 از دیگر عوامل مهمی که باید مورد توجه قرار داد مدت زمان خواب و استراحت و تعهدات دیگر ورزشکاران (مثل تعهد به باشگاه خاصی ) برای آنها بسیار سخت است تا تمریناتشان را با خواسته‌های شغلی، مطالعه و فعالیت‌های اجتماعی‌شان هماهنگ کنند.

-عوامل روان شناختی
همچنین هر عاملی روانشناختی که در ورزشکاران منجر به خستگی می‌شود را بایستی شناسایی کرد این عوامل ممکن است مربوط به عملکرد ورزشی یا خصوصیات زندگی فردی ورزشکار باشد.

 تغذیه روزانه
دریافت ناکافی مایعات بخصوص در هوای گرم نیز باعث خستگی می‌شود. بایستی ورزشکار قبل، در حین و بعد از ورزش مایعات کافی بنوشد.

عوامل متعدد تغذیه‌ای نیز وجود دارد که باعث خستگی می‌شود پس بایستی شرح حال خوبی در مورد تغذیه بگیرید. بهتر است ،شرح حال تغذیه در طی یک هفته سوال شود.

درمانبرای درمان خستگی های مداوم در بین ورزشکاران ابتدا باید دلایل بروز این خستگی ها که علل مختلف آن مطرح شد را مورد بررسی قرار داد و از طریق شناخت علت به درمان پرداخت. اما از آنجاییکه در اکثر اوقات پرداختن بیش از حد به تمرینات و تغذیه نامناسب بیشترین و عمده ترین علت بروز خستگی مداوم در بین ورزشکاران است،به همین منظور ریکاوری و تغذیه بعد از تمرینات نقش مهمی دارد.

لزوم توجه ورزشکاران به مرحله ریکاوری هدف اصلی تمرینات ورزشی،  افزایش عملکرد ورزشکاران است. عبور ازمیزان  مطلوب ،  تمرین منجر به  بیش تمرینی می شود.به نظر می رسد ورزشکاران اغلب در محدوده بین تمرینات عادی و بیش تمرینی قرار دارند. با این وجود، یکی از مشکل ترین بخش های مرحله تمرین، یافتن تعادل مطلوب بین تمرین و مرحله ریکاوری (تجدید قوا) است.

بسیاری از ورزشکاران تاکید بسیاری بر تمرین دارند، اما به مرحله ریکاوری توجه چندانی ندارند. ریکاوری به مقدار تمرین، عوامل فردی و تغذیه بستگی دارد.

تغذیه مناسب شامل مصرف کافی مواد قندی و کربوهیدرات ها می تواند ریکاوری را سرعت بخشد و در نتیجه نقش مهمی در مطلوب ساختن روند تمرین بازی کند.

مطالعات نشان داده که بلافاصله پس از تمرین مصرف قندهای ساده به مقدار 1-2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ساخت گلیکوژن را به حد مطلوب می رساند. مصرف مواد قندی و کربوهیدرات ها همچنین ترشح انسولین را که محرکی قوی برای ساختن پروتئین است، تحریک می کند.برخی از علائم خستگی تمرینی عبارتند از اختلال در ضربان قلب،  کم اشتهایی و کاهش وزن، اختلالات خواب و اختلالات فشار خون از قبیل (افزایش فشار خون در حالت استراحت) است.

 در درمان خستگی های ورزشی، اولین اقدام کاهش مقدار تمرین است. همچنین باید بر استراحت کافی و تجدید قوا و رژیم غنی از مواد قندی و کربوهیدراتی و ویتامین ها و مواد معدنی تاکید بیشتری شود و برای هر ورزشکار با توجه به شرایط فردی برنامه ورزشی جذاب و متعادلی طراحی کرد.

برنامه دشتک

نکاتی چند ...

نکات و فواید ورزش کوهنوردی:

کوهنوردی یکی از ورزش‌ها یا از جمله تفریحات است. برای برخی نیز کوهنوردی به عنوان شغل اصلی یا بخش الزامی شغل اصلی است.کوهنوردی می‌تواند به صورت راهپیمایی، کوه روی، کوهپیمایی و صعود به قلل مختلف و یا صخره‌نوردی انجام گیرد.

کشور ایران با داشتن کوه های سر به فلک کشیده از استعدادهای خدادادی برای ورزش کوهنوردی برخوردار است.

امروزه ورزش کوهنوردی به عنوان یک ورزش رسمی مورد توجه جوانان است اما هنگام کوهنوردی همیشه خطر در کمین است.

برای این که کوهنوردان و سایر اقشار مختلف مردم که برای استفاده از هوای پاک کوهستان به این مناطق عزیمت می کنند صعود خوب و موفق داشته باشند لازم است توصیه های ایمنی زیر را رعایت کنند:

1)به خاطر داشته باشید کوهنوردی با پیاده روی و تپه نوردی تفاوت داشته و صرفا یک تفریح نیست بلکه یک ورزش کاملا جدی و تکنیکی ولی توام با تفریح است.

2) وسایل و تجهیزات و البسه مناسب و استاندارد که متکی به سال ها تجربه عملی طراحی شده اند تهیه کنید و کاربرد صحیح و فنی آن ها را فرا گیرید.

3)هیچ گاه تنها اقدام به انجام این ورزش نکنید و همیشه به طور گروهی اقدام به کوهنوردی کنید کمتر کسی است که در زمان کوهنوردی به نحوی احتیاج به کمک پیدا نکند.

4) اصول کوهنوردی را از پایه فراگیرید و همیشه با راهنمایی و ارشاد یک مربی یا کوهنورد اقدام کنید.

برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود، منطقه مورد نظر، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد. برخی از این وسایل کوهنوردی عبارت‌اند از:

*کفش مخصوص کوه

*کاپشن گورتکس

*کاپشن پلار

*کوله پشتی

*باتوم کوهنوردی

*دستکش

*کلاه مناسب فصل

*بادگیر

*جوراب کلفت

*کیسه خواب

*فلاسک چای

*بطری آب

*وسایل شخصی مانند قاشق و چنگال

*چراغ قوه

*عموماً برای کوهنوردی یا فتح قله‌ای به راهنما نیاز است.

فواید کوهنوردی

کوهنوردی فواید زیادی دارد که اکنون به چند مورد اشاره می شود:

1- تاثیر کوه نوردی در باز شدن مویرگهای بدن :

 مویرگهای بدن در شرایط عادی و در موقع استراحت به مقدار 15% ظرفیت خودشان باز و فعال هستند ولی در حین کوه نوردی مویرگها 95% فعال می شوند ، چون اکسیژن و غذای مورد نیاز بدن از طریق مویرگها به نقاط مختلف بدن می رسد لذا با باز شدن و فعال تر شدن مویرگها ، مواد غذایی و اکسیژن با سرعت بیشترو کیفیت سودمند تر به مغز و عضلات و احشای داخلی بدن می رسد .

2- تاثیر کوه نوردی در جلوگیری از بیماریهای قند خون ( دیابت ):

در موقع کوه نوردی ، متابولیسم ( سوخت و ساز ) مواد شناور در خون مانند قند ، کلسترول ، پروتئین ها و اسید اوریک به بهترین وجه صورت می گیرد و در نتیجه سوخت و ساز کامل خون از ابتلا به بیماری قند نیز جلوگیری می کند .

3- تاثیر کوه نوردی در از بین رفتن چربی بدن :

در موقع فعالیت ورزشی و بخصوص در کوه نوردی ، کالری مورد نیاز بدن به 3 برابر افزایش پیدا می کند. بدن برای تامین کالری مورد نیاز خود به اجبار چربی های ذخیره شده را می سوزاند و به مصرف می رساند ، از طرفی در موقع فعالیت ورزشی ، انسان به شدت عرق می کند و مقداری از چربی های زیر پوست در اثر تعریق شسته و دفع می شوند .

4- تاثیر کوه نوردی در زیاد شدن میزان خون در عضلات :

در موقع کوه نوردی مقدار خون موجود در عضلات بدن 20 برابر افزایش پیدا می کند و پر خون شدن عضلات باعث می شود که غذای بیشتری به عضلات برسد و عضلات قوی تر بشوند .

قله های بلند

بلندترین قله های جهان

همه‌ی قاره‌های جهان، قله و رشته‌کوه دارند که ارتفاع بعضی از این رشته‌کوه‌ها به ۸۰۰۰ متر و حتی بیشتر نیز می‌رسد. کوهنوردان عاشق فتح این قله‌های عظیم و با‌شکوه هستند. در این مقاله با چهارده قله‌ی بلند دنیا آشنا می‌شویم. با ما همراه باشید.

آیا می‌دانستید؟ Erik Weihenmayer از آمریکا، اولین فرد نابینایی بود که توانست قله‌ی اورست را فتح کند. وی همچنین توانسته‌است بر فراز بلندترین کوه‌های ۷ قاره‌ی دنیا بایستد.

همه‌ی ما دوست داریم که یک بار در زندگی بر فراز بلندترین قله‌های دنیا، بالاترین نقطه‌ی زمین بایستیم. بالا رفتن از کوه‌ها و فتح قله‌ها همواره استقامت و عزم و اراده‌ی آدمی را به چالش کشیده‌است. چه چیزی ماجراجویان و کوهنوردان را وا می‌دارد تا خود را در این شرایط سخت قرار دهند؟ شاید احساس وصف‌ناپذیر رسیدن به اوج و کمال، تحمل سختی‌ها را ممکن می‌کند. قسمت‌های مرکزی و جنوبی آسیا، بلندترین کوه‌های جهان را در اختیار دارد. بیشتر از ۱۰۰ کوه با ارتفاع حداقل ۷۲۰۰ متر در این محدوده وجود دارند. ۱۴ قله‌ای که بیشتر از ۸۰۰۰ متر ارتفاع دارند، با عنوان "هشت هزار متری‌ها" (The Eight-thousanders) شناخته می‌شوند که بلندترین کوه‌های زمین هستند. در ادامه با این ۱۴ قله به ترتیب صعودی آشنا می‌شویم.

۱۴. شیشاپانگما (Shishapangma)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: تبت ارتفاع: ۸۰۱۳ متر (۲۶,۲۸۹ پا) شیشاپانگما که در زبان تبتی به معنای "قله‌ای بر فراز دشت‌های پوشیده از چمن" است، کوتاه‌ترین قله در میان "هشت هزار متری‌ها" است و به طور کامل در خاک کشور چین (در تبت مرکزی) قرار‌ گرفته‌ است. این قله با نام Gosainthān نیز شناخته می‌شود. تا سال ۲۰۰۹، ۲۴ نفر به هنگام صعود به این قله، جان خود را از دست دادند.

۱۳. گاشربروم ۲ (Gasherbrum II)

رشته‌کوه: قراقروم (Karakoram) مکان: پاکستان، چین ارتفاع: ۸۰۳۵ متر (۲۶,۳۶۲ پا) این قله که با عنوانK۴  نیز شناخته می‌شود، در مرز چین و پاکستان و در منطقه‌ی گاشربروم واقع‌ شده‌ است. این سومین قله‌ی بلند رشته‌کوه قراروم است. اولین بار یک گروه اتریشی متشکل از یوزف لارش (Josef Larch)، فیتز موراوج (Fritz Moravec) و هانس ویلنپارت (Hans Willenpart) در سال ۱۹۵۶ این قله را فتح کردند.

۱۲. برود پیک (Broad Peak)

رشته‌کوه: قراقروم مکان: پاکستان، چین ارتفاع: ۸۰۵۱ متر (۲۶,۴۱۴ پا) این قله نیز در منطقه‌ی گاشربروم واقع است و تنها ۸ کیلومتر با قله‌ی معروف K۲ فاصله دارد. برود پیک از آنجایی که ۰.۹۳ مایل یا ۱.۵ کیلومتر وسعت دارد به این نام به معنای "قله‌ی پهناور" نام‌گذاری شده‌است. نام محلی این قله، فایچان‌کانگری (Faichan Kangri) است.

۱۱. گاشربروم ۱ (Gasherbrum I)

رشته‌کوه: قراقروم مکان: مرز پاکستان و چین ارتفاع: ۸۰۸۰ متر (۲۶,۵۰۹ پا) گاشربروم ۱ که با نام K۵ نیز شناخته می‌شود، در منطقه‌ی قراقروم هیمالیا واقع شده‌است. کوهنوردان آن را قله‌ی پنهان می‌نامند . نام این قله ترکیبی از کلمه‌ی rgasha(گاشا) به معنی زیبا و brum (بروم) به معنای کوهستان است. این قله برای اولین بار در سال ۱۹۵۸ توسط اندرو کافمن (Andy Kauffman) و پیت شونینگ (Pete Schoening) فتح شد.

۱۰. آناپورنا (Annapurna)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: نپال ارتفاع: ۸,۰۹۱  متر (۲۶,۵۴۵ پا) آناپورنا مجموعه‌ای از قله‌ها در رشته‌کوه هیمالیا است که بیشترین ارتفاع آنها به ۸۰۹۱ متر می‌رسد. این نام در آیین هندو به "خدایگان حاصلخیزی و زراعت" منسوب است. با توجه به میزان تلفات ۴۰ درصدی صعودکنندگان به این قله، بسیاری، این کوه را به عنوان مرگبار‌ترین کوهستان جهان می‌شناسند.

۹. نانگا پاربات (Nanga Parbat)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: پاکستان ارتفاع: ۸,۱۲۶ متر (۲۶,۶۶۰ پا) این قله به دلیل شرایط سخت صعود و برجستگی‌های عمودی‌اش شناخته‌شده‌ است و کوهنوردان زیادی در جریان صعود به این قله، جان خود را از دست داده‌اند. نانگا پاربات در زبان اردو به معنای "کوهستان عریان" است. صعود به این قله از تمامی جهات و مسیر‌ها بسیار دشوار است.

۸. ماناسلو (Manaslu)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: نپال ارتفاع:  ۸,۱۵۶ متر (۲۶,۷۵۹ پا) کوه ماناسلو که در منطقه‌ی Mansiri Himal نپال واقع شده، هشتمین قله‌ی بلند جهان و به معنای "کوه ارواح" است. این قله برای اولین بار توسط چند ژاپنی و گیالزن نوربو (Gyalzen Norbu) در نهم ماه مه سال ۱۹۵۶ فتح شد. این منطقه، مکان بسیار مناسبی برای کوه‌پیمایی است. اما با این حال به عنوان چهارمین کوه خطرناک فهرست هشت‌هزار‌متری‌ها شناخته می‌شود. در این محدوده، گونه‌های نادری نظیر پلنگ‌های برفی و پانداها زندگی می‌کنند.

۷. دائولاگیری (Dhaulagiri)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: نپال ارتفاع:  ۸,۱۶۷ متر (۲۶,۷۹۵ پا) نام این کوه بر‌گرفته از زبان سانسکریت است و از دو قسمت تشکیل شده؛ dhaula به معنای سفید خیره‌کننده و giri به معنای کوه. برای اولین بار در ۱۳ ماه می ۱۹۶۰ گروهی متشکل از کوه‌نوردان سوئیس و اتریش به این قله صعود کردند. بین این رشته‌کوه و کوه‌های آناپورنا، عمیق‌ترین ژرف‌دره‌ی جهان  به نام Kali Gandaki قرار گرفته‌است.

۶. چو ایو (Cho Oyu)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: نپال، تبت ارتفاع: ۸,۲۰۱ متر (۲۶,۹۰۶ پا) چو ایو کلمه‌ای تبتی و به معنای "الهه‌ی فیروزه" است. این کوه در مرز نپال و تبت و در بیست کیلومتری کوه اورست قرار دارد. در ۱۹ اکتبر سال ۱۹۵۴ یک گروه اتریشی برای اولین بار این قله را فتح کردند. Laura Bakos نیز اولین زنی است که توانسته به این قله صعود کند و در این فهرست، راحت‌ترین کوهی است که می توان فتح کرد.

۵. ماکالو (Makalu)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: نپال، تبت ارتفاع: ۸,۴۸۱ متر (۲۷,۸۲۵ پا) کمی دور‌تر از قله‌ی اصلی، دو قله‌ی فرعی دیگر به نام‌های Kangchungtse و Makalu II نیز وجود دارد. کوهنوردان این قله را به دلیل شکل هرمی آن، به عنوان سخت‌ترین قله برای صعود معرفی می‌کنند. صعود در بخش‌های پایانی این قله، نیازمند دانش فنی در زمینه‌ی صخره‌نوردی و یخ‌نوردی است. در ۱۵ می ۱۹۵۵ یک تیم فرانسوی موفق به فتح این قله برای اولین بار شد. در پنج کیلومتری این قله، کوه معروف Chomo Lonzo قرار دارد.

۴. لهوتسه (Lhotse)

رشته کوه: هیمالیا مکان: نپال، تبت ارتفاع: ۸,۵۱۶ متر (۲۷,۹۴۰ پا) لوتسه‌ی اصلی، لوتسه شار و لوتسه شرقی، سه قله‌ی این مجموعه قله‌ها هستند که برای اولین بار در ۱۸ می ۱۹۵۶ توسط یک گروه سوئیسی فتح شدند. این قله به دلیل مجاورت با اورست به شهرت رسیده‌ است. در حقیقت لوتسه از طریق گردنه‌ی جنوبی به اورست متصل می‌شود. جبهه‌ی جنوبی این کوه، شیب بسیار تندی دارد.

۳. کانگچنجونگا (Kangchenjunga)

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: هند، نپال ارتفاع: ۸,۵۸۶ متر (۲۸,۱۶۹ پا) نام این کوه برگرفته از دو کلمه‌ی تبتی Kanchen و Dzonga و به معنای "پنج جواهر برفی" است چرا که از ۵ قله تشکیل شده‌ است. تا سال ۱۸۵۲ این کوه به عنوان بلندترین کوه جهان شناخته می‌شد. در سال ۱۹۵۵ یک گروه بریتانیایی به سرپرستی Charles Evans با موفقیت آن را فتح کرد. به دلیل سختی کوه‌پیمایی از راه هند و دور از دسترس بودن از طریق نپال، این کوه چندان مورد توجه قرار نگرفته‌ است.

۲. کی۲ (K۲)

رشته‌کوه: قراقروم مکان: پاکستان، چین ارتفاع: ۸,۶۱۱ متر (۲۸,۲۵۱ پا) نام محلی این کوه Chogori به معنای "پادشاه کوه‌ها" است. به دلیل سرمای شدید و سختی صعود، لقب "کوه وحش" را به آن داده‌اند چرا که از هر چهار نفری که برای صعود به این قله تلاش کرده‌، یک نفر جان خود را از دست داده‌است. این کوه در سال ۱۸۵۶ نقشه‌برداری و در ۳۱ جولای ۱۹۵۴ توسط یک تیم کوهنورد ایتالیایی به رهبری آدریتو دزیو (Ardito Desio) و همراهی لینو لاچدلی (Lino Lacedelli) و آکیله کومپانیونی (Achille Compagnoni) فتح شد. صعود به این قله از طریق چین تقریباً غیر‌ممکن است بنابراین کوهنوردان مسیر پاکستان را انتخاب می‌کنند.

۱. قله‌ی اورست

رشته‌کوه: هیمالیا مکان: نپال، تبت ارتفاع: ۸,۸۴۸ متر (۲۹,۰۲۹ پا) این قله ۸۸۴۸ متر ارتفاع دارد که  سالانه حدود ۱.۶ تا ۳.۹ اینچ به آن افزوده می‌شود و در مرز نپال و تبت واقع شده‌است. در نپال با عنوان ساگارماتا (Sagarmatha) به معنی الهه‌ی آسمان و در تبت با عنوان کومولانگما (Chomolungma) به معنای الهه‌ی جهان نامیده می‌شود. اولین کسی که به این قله صعود کرد، سر ادموند هیلاری (Sir Edmond Hilary) از نیوزیلند با همراهی شرپا تنزینگ نورگای (Tenzing Norgay) بود که در ۲۹ می ۱۹۵۳ به این موفقیت دست یافت. پایگاه اصلی اورست در ارتفاع ۵۳۶۰ متری قرار دارد. دولت نپال مبلغی در حدود ۱۰۰۰۰ الی ۲۵۰۰۰ دلار را برای صدور مجوز صعود به این قله، دریافت می‌کند. بیشترین مدت اقامت بر فراز این قله توسط شرپا Babu Chiri و به مدت ۲۱ ساعت و نیم بوده‌است همه ساله بسیاری از مشتاقان سفر، تصمیم به فتح این چهارده قله می‌گیرند. از سال ۲۰۱۱ تنها ۲۶ کوهنورد موفق به فتح آنها شده‌اند و نزدیک به ۲۰۰ نفر جان خود را در صعود به اورست از دست داده‌اند. به دلیل شرایط سخت آب‌و‌هوایی و دشواری صعود، فتح این قله‌ها، محک خوبی برای امتحان عزم و اراده‌ی آدمی است.

اخبار هیمالیا

آخرین اخبار دریافتی از اورست و لوتسه / آخرین وضعیت عظیم قیچی ساز+ به روز رسانی شد

"عظیم قیچی‌ساز"به همراه تعدادی از هیمالیا نوردان کشورمان جهت صعود قله های اورست و لوتسه راهی کشور نپال شده است .

وی قصد دارد ضمن صعود قله لوتسه تلاشی را بدون بهره گیری از اکسیژن مصنوعی بر روی اورست صورت دهد تا علاوه بر تکمیل صعودهای 8 هزاری خود، نامش را به عنوان یکی از فاتحان بدون اکسیژن مصنوعی این قلل نیز به ثبت رساند.

آخرین اخبار دریافتی از تلاش عظیم قیچی‌ساز بر روی قلل اورست و لوتسه :

95/1/21: "عظیم قیچی‌ساز" بامداد امروز 21 فروردین 1395 جهت فعالیت بر روی قلل اورست و لوتسه ایران را به مقصد نپال ترک کرد.

95/1/24 :  «عظیم قیچی ساز» به همراه آقای «سید هادی ستارفروغ» کوه نورد خوب تبریزی که قصد صعود به قله «لوتسه» را دارد،تصمیم دارند امروز تا روستای «پاکدینگ» راهپیمایی کرده و شب را در این روستا سپری کنند. «مهدی قلیپور» دیگر کوه نورد توانمند تبریزی که ایشان هم قصد صعود به قله «لوتسه» را دارد، فردا به روستای «لوکلا» پرواز خواهد کرد و به جمع دوستان خواهد پیوست.

«عظیم قیچی ساز» صبح امروز به روستای «لوکلا» عزیمت کرد. وی امروز راهپیمایی خود را به سمت کمپ اصلی اورست و لوتسه آغاز خواهد کرد.

95/1/25 : «عظیم قیچی ساز» صبح امروز «پاکدینگ» را به مقصد روستای «نامچه بازار» ترک کرد. وی پس از یک راهپیمایی نسبتا طولانی در حدود پنج ساعت، عصر امروز به روستای زیبای «نامچه بازار» خواهد رسید. «عظیم» قصد دارد فردا را هم در این روستا بماند.

95/1/27 : بنا بر گزارش ارسالی «عظیم قیچی ساز» به همراه دیگر نفرات دقایقی پیش «نامچه بازار» را در هوایی صاف و آفتابی ترک کرده و پس از راهپیمایی نیم روزه به روستای «تنگبوچه» به ارتفاع 3876 متر خواهند رسید.

«عظیم قیچی ساز» و همراهان عصر امروز به روستای «تنگبوچه» رسیده و پس از بازدید «معبد تنگبوچه» به روستای پایین دست یعنی «دبوچه» رفته و شب را در این روستا خواهند گذراند.

95/1/31 : طی تماسی «عظیم قیچی ساز» خبر داد، وی به همراه آقایان «سید هادی ستار فروغ» و «مهدی قلیپور»  ظهر امروز به کمپ اصلی رسیده اند. «عظیم» چند روز آینده را در کمپ اصلی به آماده سازی وسایل صعود خواهد گذراند و پس از برگزاری مراسم «پوجا» صعودش را آغاز خواهد کرد.

از راست به چپ: دکتر بهپور، عظیم و محمد نصیری

تصاویر بیشتر را اینجا ببینید.

کوه نامه برای عظیم قیچی ساز  و سایر هیمیالیانوردان ایرانی در نپال آرزوی موفقیت دارد.

منبع : وبسایت رسمی عظیم قیچی ساز    http://www.azimgheichisaz.com/

لازم به ذکر است که  آخرین اخبار از تلاش عظیم قیچی ساز بر روی قلل اورست و لوتسه  از طریق وبسایت رسمی وی به آدرس

http://www.azimgheichisaz.com/

و همچنین کانال تلگرام هواداران عظیم قیچی ساز به آدرس

https://telegram.me/azimgheichisaz

اطلاع رسانی می شود .

درس های کوه

درس هایی که کوه به من آموخت

رامی گاردس (Romi Garduce)  کوهنورد، غواص و ماجراجو  فیلیپینی است. رامی به بلندترین قله ها در هر قاره صعود کرده است ( هفت قله ، در هفت قاره جهان ). رامی تمامی صعودهایش را همزمان با حفظ شغل تمام وقتش در صنعت فناوری اطلاعات در سمت مدیریت پروژه انجام داده است و به این موضوع افتخار می کند. رامی گاردس کتابی تحت عنوان "برو بالا، سفر یک فیلیپینی به هفت قله" در سال 2013 میلادی به چاپ رساند. مطلبی که می خوانید برگرفته از وبلاگ شخصی رامی گاردس که توسط خدایار پرتوی از اعضای گروه کوهنوردان زرتشتی ایران ترجمه و برای خوانندگان به اشتراک گذاشته شده است.

پیشگفتار

غروب های بسیار، کوه های بی شمار، کشورها و فرهنگ های گوناگون، لحظات ناامید کننده ، سعی و تلاش متعدد، پیروزی ها و شادی ها، جستجو بی پایان من برای دیدن و نیز تجربه کردن تمام چیز هایی که در دنیا وجود دارد.
کاوش در سرزمین خدایان نه تنها به زندگی من معنا بخشید، بلکه به من درس هایی داد که در هیچ دانشگاهی قادر به یاد گرفتنش نبودم، درس هایی که با خون دل یاد گرفتم.
یاد گیری مداوم در زندگی، شخصیت آدم را  بالا می برد و باعث می شود که بفهمیم واقعا چه کسی هستیم. پیدا کردن خودمان کار ساده ای نیست که بشود در خانه یا سرکار انجامش داد؛ زمانی از پس این کار برخواهیم آمد که زندگی مان را در دستانمان بگیریم و با آن بازی کنیم و ببینیم چند مرده حلاجیم. پیدا کردن خودمان زمانی اتفاق می افتد که زندگی راحت و یکنواخت خوش را به خاطر تجربه کردن چیزهایی که می توانند به ما آسیب برسانند به خطر بی اندازیم؛ اما همان چیزها، چیزهایی هستند که باعث می شوند تا توانایی های پنهانمان آشکار شوند.
این درست است که همه ما کوهنورد نیستیم و هر آدمی یک مسیری را در زندگی خویش دنبال می کند. ولی درس های بالا رفتن از کوه چند اصول اساسی زندگی است، که همه ی ما می توانیم از آنها استفاده کنیم. خیلی حیف میشود که این چیزهای کوچولو گفته نشود. به خاطر اینکه اینها تنها میراثی است که ما کوهنوردان که می توانیم از خودمان به جا بگذاریم. در  ادامه به برخی از  این درس ها اشاره خواهم کرد...

درس نخست: هرگز  تسلیم نشو!!!

مرزهایی که خودت را در آنها محدود کردی ، مرزهای واقعی نیستند ؛ تو می توانی آنها را بشکنی و فراتر از آنها بروی. محدودیت ها موانع ذهنی هستند که خودمان درستشان کرده ایم. یاد بگیر چطور با آنها مبارزه کنی و پیروز شوی، در مقابلِ وسوسه ی تسلیم شدن مقاومت کنید. حتی وقتی روزگار بر شما سخت می گیرد.  این روحیه فراتر از "خواستن توانستنه "، این یک روحیه "خواستن توانستنه پایدار" است، یک دقیقه اضافه، یک ساعت بیشتر یا یک روز اضافی از تلاش وکوشش. اراده ی پولادین و پشتکار. قدرت درونی که فراتر از فقط یک آمادگی ذهنی است.

در صعودم به قله کلیمانجارو (5.913 متر) درآفریقا،  ارتفاع زدگی (AMS) مانع رسیدن من به قله می شد. از پناهگاه (4.600 متر)، ضربان قلبم  50% بالاتر از حد نرمال بود. یک کار ساده مثل جمع کردن کیسه خوابم باعث شد تا ضربان قلبم به شدت بالا برود و چند متر بالا رفتن ضربان قلبم را تا تقریبا آخرین حدش بالا برد، تا جایی که مجبور شدم بایستم و بالا بیاروم. همه چی دست به دست هم داده بود تا میدان مبارزه را ترک کنم و به درد و رنجی که می کشیدم پایان دهم. ولی قدرتی به من صبر داد، صبر به من استقامت داد و استقامت من را تا قله بالا برد. من توانستم به مدت 9 ساعت صبرکنم...

افتخار صعود به قله، بهای زیادی دارد!

درس دوم: قدرت  تمرکز!

روی هدفت متمرکز بشو و به حرکت ادامه بده. چیزی را انجام بدهید که بتوانید کنترلش کنید و شک به دلتان راه ندهید. تردید و تمرکز دو نیروی مخالف هستند. اگر شک بکنید، تمرکزت را از دست خواهی داد. تردیدها را از ذهنت پاک کن تا بتوانی صد در صد متمرکز بشوی. نگران نباش و به شکست فکر نکن، "هر زمان که قرار باشه شکست بخوری می خوری."  فعلا بی خیال شکست ، فقط روی هدفت تمرکز کن!
ترس، نگرانی یا استرس موجب می شوند که به توانایی های خودمان شک کنیم. یاد بگیر که ترس را کنترل کنی، یاد بگیر که نگران نشی و استرس کنترل کنی. همه این کارها، در ذهن ما انجام می شوند. بعضی وقتها گفتن "هرچی بخواد بشه، میشه" کمک بسیاری می کند (دقیقا این کاری بود که من انجام دادم، وقتی برای اولین بار با چتر نجات پریدم!).
یادم می آید اولین باری که سوار یک دوچرخه مخصوص کوه شدم، توی یک سر پایینی در منتالبان (Montalban) بود. یک نمونه کامل؛ "سراپا تردید و بدون تمرکز." به خاطر اینکه دفعه اولم بود اعتماد به نفس لازم را نداشتم تا بتوانم از شیب بیام پایین (دوستانم  ایستاده بودند ببینند چقدر سگ جون ام ). به همین دلیل  توی هر دست اندازی که می افتادم ، فکر کله پا شدن و افتادن توی ذهنم می آمد. همه جور بلایی رو تصور کردم که سرم آمده ، تا یه دونه اش واقعا سرم آمد. اونجا بود که این درس مهم را یاد گرفتم .

شک و تردید دوستان من نیستند و خوبی من را نمی خواهند! 

در ارتفاعات ، معمولا اوضاع خرابه؛ سرده، باد  می آید، طوفانیه؛ یه طوریه که دهن آدم سرویس میشه. اگه خیلی حساس باشی، زود  میدون را خالی می کنی.  یاد بگیرکه جلو طوفان بایستی. تمرکز کن بر روی هدفت، به حرکتت ادامه بده.

در راه صعود به پناهگاه K2، قوی ترین همنوردم  (رکورد دار دو مارتون 230 کیلومتر کویر) بعد از یک ساعت راه پیمایی توی برف و مه به خاطر نداشتن دید دست از تلاش کشید. او می گفت برای صعود باید دید خوب از مسیرداشت. سه تا ازما به بالا رفتن ادامه دادیم و به بوران خوردیم، اما آنقدر مصمم بودیم که توانستیم به هدفمون برسیم. بعدش دوستم افسوس می خورد که همراه ما ادامه نداده و ازما پرسید ما چرا توی مه شدید ادامه دادیم!  بهش گفتیم توی زندگی خیلی چیزهای هستش که نمیشه دیدشون. مثل هدفی برای رسیدن ، هدفی برای تجربه کردن.   

درس سوم: سلامت  و تناسب اندام

راه میان بری ندارد و نمیشود پیچوندش. اگر می خواهی حداکثر لذت را از زندگی ات ببری، باید بدنت رو فرم باشد. احتیاجی نیست که یک ورزشکار درجه یک بشوی، نمی خواهد نفر اول تو مسابقه ها باشی، فقط اندام بدنت را روی فرم نگه دار. سلامتی مهم ترین دارایی است که شما دارید و باید برای حفظش زمان بگذارید و پول خرجش کنید. نروی سرمایه ات را بخوابانی تو بورس یا بری یک ویلا باهاش بخری. برو روی مهمترین دارایی که داری سرمایه گذاری کن...روی خودت.

این حرفی که می زنم فراتر از سلامت جسمانی ، باید روش زندگی کردن با استرس کمتر، تعادل داشتن و قانع بودن را یاد بگیری.  مثلا اگه بدبین باشی و به همه چی گیر بدی، زندگی اجتماعی و عاطفی ات تحت تاثیر قرارمیگیرد و بعد یک مدت سلامتی ات را از دست می دهی (لاغر میشی ، زخم معده ، ریزش مو ، سردرد یا چیزهای دیگه می گیری). کم کم ورزش و می گذاری کنار به خاطر اینکه حال ورزش کردن رو نداری و کم کم شکمت بیرون میزنه. زیاد تو جمع نمی ری و تنها می مانی. ممکن افسرده بشی و سلامت روانی و جسمی ات رو از دست بدی. تعادل زندگی ات رو حفظ کن و وقت و پول هات را روی سلامتی ات سرمایه گذاری کن.

درس چهارم: ما  قوی ترمی شویم وقتی عضو یک تیم هستیم.

قدرتت را از تیمت بگیر. ممکن است که بدیهی به نظر نیاد،  اما یه اصل  ساده که (1+1>2) هستش. روز صعود به قله در ارتفاع که داری بالا می روی به نظر میاد که دارید یه فعالیت انفرادی انجام می دهید؛ تمرکز کردی روی تنفست، روی قدم هات، روی هدفت...روی قله.
 با اینکه آدم های دور و برت بالا نمی کشندت یا بالا هل نمی دن ، اما فقط دیدن آنها باعث میشه بیشتر از اون چیزی که خودت تنهایی می رفتی بری بالا.   
من بیشتر از 50 صعود انفرادی انجام داده ام. بعضی موقع ها ، خسته می شدم و بر می گشتم. وقتی با یک تیم هستی، کاسه صبرت دیرتر لبریز میشه و ترس کمتری داری، تو فقط همراهی می کنی و ادامه میدی .
در مسابقه ماجراجویانه ای که در پورتو (Puerto Galera) شرکت کرده بودم، تیم من به مدت 32 ساعت درجنگل گم شد (کل مسابقه سه روز و دوشب بود.) مافقط به راهمان ادامه می دادیم، مسیر یابی می کردیم، به همدیگه فحش می دادیم، با بارون می جنگیدیم، موقعیت مکانی مان را حدس می زدیم و کلا کمتر از شش ساعت خوابیده بودیم. بلاهایی که سرما  آمد،  اگر سر یکی می آمد که تنها در مسابقه شرکت کرده بود، ممکن بود از پا درش بیارود. تیم روحیه  آدم را بالا می برد و کمک می کند فعالتر باشید، و از مرزهای خودت فراتر بری.

یک مثال کاربردی، اگر  رکورد خودت را نمی توانی بشکنی ، برو با یکی قوی تر از خودت تیم بشو. به عنوان نمونه، اگر تلاش می کنی روزی 15 کیلومتر بدوی، ولی هر چی زور می زنی از 12 کیلومتر بیشتر نمی دوی؛  ازیک دونده قوی بخواهید که بیاد همراهت شود. در مقایسه با زمانی که خودت تنهایی می دویدی و تلاش می کردی،  سریعتر به هدفت خواهی رسید.

درس پنجم: شادی های کوچولو در زندگی

بیست درصد از کارهایی که ما انجام می دهیم ، موجب هشتاد درصد رضایت در زندگی مان میشه (برگرفته از قانون پارتو «Pareto» ). در زندگی، تجربه ها و لحظات خارق العاده، یک چیزهایی که به یادماندنی تر از اکثر کارهایی که زندگی مان را پر کردن، وجود دارند.
در سفرم به آکونکاگوا (آرژانتین)، بیشتر زمانی را  که در کوه بودیم... راحت بهتون بگم بهمون خیلی بد گذشت. خوردن و خوابیدنمون خیلی سخت بود، باد شدید دائم بیرون چادر می آمد، در مسیر باد و بوران داشتیم و ارتفاع دائم داشت ما را ضعیف می کرد. جایزه مشقت هایی که کشیدیم، چند لحظه شاد هم بودند... نگاه کردن  به میلیون ها ستاره در آسمان (بدون ماه)،  تصویرش هنوز جلوی چشمانم هست... نمای دیدنی از بالای قله، من فقط 25 دقیقه بالای قله بودم (کل صعودمان سه هفته طول کشید) ولی خاطره بودن روی نوک کوه چیزی که تا آخر عمر با آدم می ماند.

در زندگی مانند کوه، چیزهایی وجود دارد که  به ما را تشویق می کنند که به راهمون ادامه بدهیم. شغل مان، خانواده مان، شبکه دوستان مان، و حتی ورزش ها و تفریحات معمولی مان. ولی اون بیست درصد کمی که من اسمش را گذاشتم "اضافه های کوچولو ی زندگی" که به ما احساس رضایت از زندگی مان را می دهد. اولین باری که عشقت را  بوسیدی، اولین باری که یکی را در آغوشت فشردی ، رمانتیک بودن و یا عاشق بودن می توانند اضافه های کوچولو باشند. یک رابطه پایدار (داشتن یک شریک در زندگی) بخشی از سیستم پشتیبانی ما برای ادامه زندگی است و نقش یک همنورد خوب را در صعود داره و یک اضافه کوچولو نیست.
 گاهی عده ای از من می پرسند، چرا من غواصی آموزش نمی دهم (من یک غواص حرفه ای هستم و می توانم پول خوبی از آموزش غواصی به جیب بزنم)، من به آنها توضیح دادم که اگر شما  به "اضافه های کوچولو" زندگی تون به چشم شغل نگاه کنید، آنها تبدیل میشوند به بخشی از سیستم پشتیبانی تان و در نتیجه کمتر باهاشون حال می کنید. نتیجه تبدیل سرگرمی به کار.
در زندگی  ات چه اضافه های کوچولویی وجود داره؟

درس آخر: با دهش کردن دینت را ادا کن!

در دادن و گرفتن تعادل داشته باش. اگه چیزی را دوست داری، کمک کن تا از بین نره و رشد کنه. به دیگران کمک کن تا آنها هم شادی و رضایت را تجربه کنند. این دنیا ساخته نشده که ما تصاحبش بکنیم، ساخته شده که ما تجربه اش بکنیم و بعدش تجربیات مان را در اختیار بقیه بگذاریم. این گنجینه را نگهدار و حفاظتش کنیم.  
سفر و  کوه پیمایی در اقصی نقاط جهان، نیمه تاریک کوه هامون و مردمی که اطرافششون زندگی می کنند را برای من آشکار کرده است. از بین رفتن جنگل ها ، جوامع فقیر و بدبخت ، فرسایش زمین، انواع آلودگی ها و نابودی محیط زیست،  همه اینها یاد آور این است که این گنجینه های طبیعی نیازمند به توجه و کمک دارند.
 به عنوان مثال یک کمک ساده ای که ما می کردیم این بود که در هر صعودمان در نپال، همیشه از راهنما و آشپز و بابر بومی (شرپا) استفاده می کردیم. این کار کمک می کنه تا پول به جامعه بومی تزریق بشود و  وضعیت زندگی بومی ها بهتر بشود. کوهنوردان سنتی که از باربر استفاده نمی کنند و خودشان کوله کشی می کنند،  شاید پیش خیال خودشون آدم های خیلی قوی  اند،  ولی از حیث کمک کردن به بومی ها آدم های ضعیفی هستند.  
هیلاری بهمراه تنزینگ نورگی  فاتح اورست برای شرپاها (بومیان نپال) مدرسه ساخت و امکانات آموزشی ایجاد کرد ، او دینش را به کوه با این کار ادا کرد.

یه مثال دیگه،  در غواصی، ما از غواصان تازه کار می خواهیم،  زمات شیرجه تلاش کنند تا جایی که می توانند، آسیبی به  موجودات دریایی وارد نکنند.
"تعامل بدون تخریب" این شعار ماست.  یک مثال بهتر  از دهش (کار خیر) و ادای دین به دریا،  وقتی هست که غواص ها در مورد حفاظت از کوسه ها و نقش آنها برای توازن اکوسیستم دریایی به مردم اطلاع رساتی می کنند. البته این جلوی  آنها را از خوردن سوپ باله کوسه نمی گیرد؟  جلوی شما را چطور؟

دو چرخه سوارها به خاطر عشق به ورزش،  با دوچرخه سواری توی شهرها به افزایش آگاهی عمومی در مورد آلودگی هوا کمک می کنند. دوچرخه سواری  توی گاز های سمی و ذرات معلق کار سختی است. عده ای از آنها ماشین را کنار گذاشتند و  به جای آن دوچرخه سواری میکنند.

در دنیای کوچک خودمون ، نیازی نیست که عاشق طبیعت باشیم تا کمک کنیم. اگر از زندگیمان لذت می بریم، باید یک ذره دین مان را ادا کنیم. دهش به موسسه ات خیریه راحت ترین راه است و حتی عوض کردن شیوه زندگی مان برای حفظ محیط زیست مثلا استفاده از خودرو های کم مصرف ، تفکیک آشغال هایمان ، استفاده از لامپ های کم مصرف در خانه هایمان ، و خیلی کارهای دیگه دهش های بهتر و سختری است.

شادی صعود به قله ممکن است توسط  سفرنامه ها و عکس ها به اشتراک گذاشته شود. اما درس هایی که یادگرفتیم اغلب دربین این سفرنامه های خواندنی و عکس های دیدنی فراموش می شوند. نوشتن در مورد آنها ممکن است به ما کمک کند تا مقداری از آنها را انتقال بدهیم. اما اگه جواب نداد؛ ما می بریمتون بالا تا کوه به شما یاد بدهد.

ترجمه و تالیف: خدایار پرتوی | سایت کوهنوردان زرتشتی ایران

اورست

۱۰ واقعیت درباره قله اورست که احتمالاً از آنها خبر ندارید!

«قله اورست بلند‌ترین قله جهان است»، خوب همه این را می‌دانیم. اما آیا همه چیز درباره این قله به همین یک جمله ختم می‌شود؟ حتماً چیزهایی هست که درباره این قله نمی‌دانیم. پس بخوانید از ۱۰ واقعیت درباره قله اورست!

۱ . عنکبوت‌های هیمالیایی

حتی در کوهستان که به قصد کشیدن یک نفس راحت «اکسیژن خالص» رفته‌ایم، از شر عنکبوت‌ها در امان نیستیم. «اوفریس اومنیسوپرستس»، معروف به عنکبوت پرشی هیمالیا، که در گوشه سنگ‌ها و درز صخره‌های اورست زندگی می‌کند، یکی از معدود مخلوقاتی است که در این حد از ارتفاعات زندگی می‌کند.این عنکبوت قادر به خوردن همه حشراتی که قادر به پرواز در آن مناطق هستند می‌باشد. کوهنوردان اوفریس را در ارتفاع ۶۷۰۰ متری اورست پیدا کرده‌اند و به همین دلیل می‌توان گفت که غیر از چند مورد ویژه از پرندگان، اوفریس تنها موجود زنده‌ای است که در این ارتفاع از سطح زمین زندگی می‌کند. البته در سال ۱۹۲۴، یک گروه کوهنوردی بریتانیایی نوعی ملخ در اورست کشف کردند که در حال حاضر نمونه آن در موزه تاریخ طبیعی بریتانیا نگهداری می‌شود.

۲ . ۲۱ بار فتح اورست

اپا شرپا، کوهنورد نپالی، تاکنون ۲۱ بار بام جهان را فتح کرده است. وی اولین‌بار در ماه می ۱۹۹۰ پس از سه صعود ناموفق برای اولین بار قله اورست را فتح کرد. وی که برای کشف رازهای پنهان اورست، پس از اولین صعود، هرسال صعود را تکرار کرده و تا سال ۲۰۱۱ تعداد صعود خود را به ۲۱ بار رسانده، با مشاهده وضعیت قله و تغییر آن طی این سال‌ها، به شدت از عواقب گرم شدن زمین ابراز نگرانی کرده است. اپا آب شدن برف‌های روی قله را باعث سخت‌تر شدن صعود دانسته و اظهار می‌کند که با همین آب شدن‌ها، محل زندگی افراد ساکن در دامنه قله، که خود نیز جزو آنها است، غرق در سیل خواهد شد. ۴ صعود آخر اپا شرپا همراه با تعدادی آزمایش بر روی قله اورست بود.

۳ . مرتفع‌ترین نزاع تاریخ

فتح اورست آنطور که به نظر می‌آید رمانتیک نیست. بر اساس آمار ارائه شده از صنعت گرشگری در هیمالیا، تعداد صعود کنندگان هرسال روبه افزایش است. در سال ۱۹۸۳ تعداد کسانی که قله اورست را تا آن زمان فتح کرده‌بودند به ۸ نفر می‌رسید، اما در سال ۲۰۱۲، تنها در یک روز ۲۳۴ نفر به این قله صعود کردند. پس خیلی دور از ذهن نیست که در چنین وضعیتی بین صعود کنندگان مشاجره و یا حتی نزاع صورت گیرد. در سال ۲۰۱۳ ، کوهنوردانی با نام‌های یولی استک، سیمون مورو و جاناتان گریفیث قصد صعود به اورست را داشتند که در میانه راه، بومیان هیمالیایی که جزو راهنمایان صعود کنندگان هستند، به دلیل خطرات احتمالی از صعود بیشتر آنها ممانعت به عمل می‌آورند. این سه کوهنورد با راهنمایان صعود درگیر می‌شوند که البته نهایتاً به دلیل همکاری سایر اعضای صعود کننده با بومیان هیمالیایی، به کمپ اصلی بازمی‌گردند. اما جالب اینجاست که در کمپ اصلی با نیروهای نظامی نپالی مواجه می‌شوند و به همین دلیل مجبور به دادن تعهد به عدم تکرار کار خود می‌دهند.

۴ . قدمت ۴۵۰ میلیون ساله

اگرچه رشته‌کوه هیمالیا ۶۰ میلیون سال پیش شکل گرفته است، اما تاریخ آن قدمتی بیش از این دارد. ۴۵۰ میلیون سال قبل و زمانی که سنگ‌آهک، قسمتی از لایه‌های رسوبی بوده است، اورست در زیر آب قرار داشته است. به مرور زمان، سنگ‌ها به هم نزدیک شده و رشدی معادل سالیانه ۱۱ سانتیمتر را تجربه می‌کنند. امروز، شما می‌توانید فسیل‌هایی مربوط به موجودات دریایی را در قله اورست پیدا کنید. در سال ۱۹۲۴، نوئل اودل با کشف نخستین فسیل‌های موجودات دریایی در اورست، این مسئله را کشف کرد. اولین نمونه سنگ‌های بام دنیا را نیز برای اولین بار یک گروه سوییسی در سال ۱۹۵۶ با خود به همراه آوردند.

۵ . ارتفاع اورست چند متر است؟

ارتفاع دقیق قله اورست چند متر است؟ این بستگی دارد که شما در چه کشوری زندگی می‌کنید. چین ارتفاع اورست را ۸۸۴۴ متر عنوان می‌کند، درحالی که نپال مدعی است که ارتفاع اورست ۸۸۴۸ متر است. دلیل ارتفاع کمتر در منابع چین این است که معیار آنها برای ارتفاع قله، تنها سنگ بوده و مقدار یخ روی قله را جزو ارتفاع محاسبه نمی‌کنند. با این حال مجامع بین‌المللی، برف روی قله را نیز جزو ارتفاع آن محاسبه می‌کنند. در سال ۲۰۱۰ نیز، چین و نپال به این توافق رسیدند که ارتفاع اورست را همان ۸۸۴۸ متر در نظر بگیرند.

۶ . نام اورست چیست؟

مرتفع‌ترین قله دنیا در دنیا اورست خوانده می‌شود ، اما تبتی‌ها به این قله «قومولانگما» می‌گویند. این نام به معنی «زندگی الهه مادر» می‌باشد. اما اورست فقط این دو نام را ندارد. به‌طور مثال، در نپال «ساگارماتا» به معنی «پیشانی آسمان» نام دارد که این نام پارک ملی نپال است که اورست در آن واقع شده. اما «اورست» نام خود را از اولین کاشف خود که مردی بریتانیایی به نام «جرج اورست» بود گرفته است.

۷ . دربست اورست!

صعود به اورست چیزی حدود چندهزار دلار آب می‌خورد، اما هر روز به تعداد کسانی که قصد فتح اورست را دارند افزوده می‌شود. در سال ۲۰۱۲، رالف دایموویتس، کوهنورد آلمانی، عکسی را منتشر کرد که در آن صف افراد درحال صعود به اورست را نشان می‌داد. البته این صف عریض و الطویلی که رالف آن را به تصویر کشیده بود، به دلیل اوضاع نامساعد جوی از فتح قله بازماند. ۱۹ می ۲۰۱۲ روزی بود که افراد صعود کننده به قله باید در صفی ۲ ساعته به انتظار می‌نشستند. در این روز بیش از ۲۳۴ نفر خواهان صعود به قله بودند. البته ناگفته نماند که از این افراد صعود کننده، ۴ نفر به دلیل عدم احتیاط در گذرگاه‌های صعب‌العبور، جان خود را از دست دادند.

۸ . در اورست هم نظافت را رعایت کنید

حتماً عکس‌های فراوانی از اورست دیده‌اید که زیبایی و شکوه آن را از زوایای مختلف به نمایش گذاشته‌اند. اما روی دیگر این زیبایی و شکوه جایی است که کوهنوردان زباله‌های خود را در کوه رها کرده‌اند. بر اساس یک آمار تقریبی، حدود ۵۰ تن زباله رها شده در اورست وجود دارد که هر روز و با صعودهای جدید بر حجم آن افزوده می‌شود. در دامنه اورست حجم عظیمی از کپسول‌های اکسیژن و تجهیزات کوهنوردی وجود دارد که صعود کنندگان آنها را در کوه رها کرده‌اند. از سوی دیگر، اورست مملو از جنازه صعودکنندگان ناکام است که به دلیل صعب‌العبور بودن آن مناطق، امکان انتقال این اجساد وجود ندارد. حتی در میان این اجساد، جنازه افرادی که به عنوان راهنمای گروه بوده‌اند نیز مشاهده می‌شود.
البته از سال ۲۰۱۴ دولت نپال قوانینی درباره صعود به اورست وضع کرده که طی آن افراد صعود کننده، هنگام بازگشت باید حداقل ۸ کیلوگرم زباله را با خود به پایین قله بیاورند.

۹ . اورست هنوز رشد می‌کند

ممکن است اندازه‌گیری صورت گرفته توسط نپال و چین معیار درستی برای ارتفاع اورست نباشد. در سال ۱۹۹۴ محققان دریافتند که اورست به طور متوسط سالیانه ۴ میلیمتر رشد می کند. همانطور که صفحه‌های زمین همچنان درحال حرکت هستند، اورست نیز به رشد خود ادامه می‌دهد. در سال ۱۹۹۹ محققان آمریکایی تجهیزاتی را بر روی اورست نصب کردند که امکان مشاهده این تغییرات را می‌داد. آنها در حال گسترش تحقیقات خود هستند تا ثابت کنند که ارتفاع قله اورست درحال حاضر ۸۸۵۰ متر است.

۱۰ . اورست بلندترین قله دنیا نیست

«مائونا کیا» قله آتشفشان غیرفعال هاوایی، ۴۲۰۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. اما باید بدانید که ۶۰۰۰ متر از این کوه در زیر آب قرار دارد. اگر معیار اندازه‌گیری را کف اقیانوس قراردهیم، ارتفاع این قله حدود ۱۰۲۰۳ متر خواهد بود که حدود ۱۷۰۰ متر از اورست بلندتر است.
بد نیست بدانید که اورست، بلندترین نقطه کره زمین هم نیست. آتشفشان خاموش «چیمبورازو» در اکوادور ۶۲۶۷ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، اما این معیار ربطی به بلندترین نقطه جهان ندارد. کره زمین در برخی از مناطق خود دارای پوسته ضخیم‌تری است و به همین دلیل اکوادور نسبت به نپال، فاصله بیشتری با مرکز زمین دارد. اگر از این نقطه نظر به مرتفع‌ترین نقطه زمین نگاه کنیم، اورست بلندترین نقطه زمین نخواهد بود.

آرامش در کوه

آرامش روحی را در کوهستان جستجو کنیم

کوه، یکی از بزرگترین منابع سرور و شادی است. کوهستان راهی آسان برای حفظ و ارتقای سلامت روان، پیش روی ما گذاشته است. کوه، شفا بخش است و قدم زدن در آن فشارهای روحی را کم کرده و نگرانی‌‌ها را از بین می‌برد. کوهنوردی باعث انگیزه و میل به زندگی، تقویت اعتماد به نفس و در کل خوش بینی به آینده در انسان می‌شود. کوهنوردی و قدم زدن در طبیعت به شما انرژی می‌دهد تا احساس آرامش کنید و از سر زندگی و شادابی خود لذت ببرید و با هرآنچه که در زندگی به ویژه در محیط کارتان روی می‌دهد، به آسانی برخورد نمایید.تحقیقات نشان داده است افرادی که فعالیت ورزشی مانندکوهنوردی را به طور منظم و مرتب انجام می‌دهند، دارای احساس خشنودی بیشتر، اعتماد به نفس و برداشت بهتری از خویش هستند.

پیش به سوی آرامش!

کوهنوردان عموماً افرادی خوش اخلاق و شاداب و مهربان هستند، زیرا مسمومیت ناشی از هوای آلوده شهر با تنفس عمیق هوای کوهستان، از خون زایل می‌شود وتمام سلول‌های بدن با جریان سریع خون پر اکسیژن، شسته و شاداب شده بع علاوه موجب رفع رخوت و سستی از جسم و روح می‌گردد. در حین کوهنوردی هورمون‌هایی مانند آندروفین‌ها و سروتونین‌در خون افزایش یافته و با اثرات ضد درد خود قادرند در فرد کوهنورد نشاط و نیرو ایجاد کنند.

کوهنوردی منظم و مرتب آندورفین‌ها را که باعث احساسات مثبت درمامی می‌شود در خون وارد می‌کند. این ماده خاصیت آرامب بخشی دارد. کوهنوردی‌های طولانی مدت و مداوم موجب تحریک مغز برای تولید هورمن‌هایی به نام آندورفین می‌شود و موجب قطع درد و ایجاد حالت شادابی درافراد می‌گردند و به او کمک می‌کند تا خود را از تنش‌ها و نگرانی‌ها و اضطراب‌ها رها سازد.

انجام کوهنوردی آرام و طولانی به طور منظم ومرتب در پایان هرهفته می‌تواند درعرض چندهفته حال شما را بسیار بهبود بخشد. گاهی مواقع حتی نگاه کوتاهی به طبیعت (کوهستان، جنگل، باغ) فشار زندگی روزمره را در وجود شما از بین می‌برد. در یک مقاله در نشریه بین‌المللی ایک‌تایمز (مورخ 24 سپتامبر2010) بیان شد که تحقیقات نشان می‌دهد صحنه‌های آرام‌بخش، از طریق ایجاد تغییراتی در جریان و گردش خون، موجب آرامش در مغز می‌شوند. عبور از ارتفاعات و صعود از صخره‌ها به قلل مرتفع، دیواره‌های سنگی و کوه‌های پربرف و یخ، موجب خونسردی و مهارت و همچنین نرمش و سرعت انجام در کارهای معمول زندگی می‌شود و از خمودگی و افسردگی و پیری زودرس، جلوگیری می‌کند. به‌علاوه قدم زدن در میان گل‌ها، لاله‌ها و سبزه‌های خوش بو، مشاهده پرندگان و جانداران ظریف و زیبا و تماشای مناظر دیدنی و دست نخورده طبیعی، باعث آرامش روح انسان می‌گردد.

با طی مسافت و صعود آرام به کوه، در اثر ترشح هورمون‌ها و آنزیم‌ها ذوق و اشتیاق حرکت بیشتر شده، به اصطلاح بدن گرم گردیده و حرکت آسان‌تر می‌شود. دانشمندان ژاپنی به این نتیجه رسیده‌اند که احساس ما ناشی از دیدن خورشید، بوی عطر درختان و شنیدن صدای آب می‌تواند تاثیری آرام بخش داشته باشد. بسیاری از روانپزشکان بر این نکته تاکید کرده‌اند که ارتباط آدمی با طبیعت، نتایج و اثرات بسیار مفیدی برای او به همراه خواهد داشت وقطع ارتباط با طبیعت انسان را ازبسیاری خوشی‌ها محروم می‌سازد. همزمان در زندگی احساس کردیم و وضع جسمی یا روحی خوبی نداریم به طبیعت پناه ببریم تا آرامش خود را بازیابیم. صداهای طبیعت صداهایی شفا بخش هستند، پس بکوشیم براساس برنامه‌ای منظم در زندگی روزمره زمانی را در طبیعت و از جمله کوه‌سپری کنیم یا کوه‌نوردی منظم و مرتب، تیشه به ریشه استرس بزنیم.

یکی از بهترین راه‌های ساده و سالم ایجاد آرامش و برطرف کردن استرس، کمک گرفتن از طبیعت است. زندگی در طبیعت، برای ذهن و جسم‌مان مزایای بسیاری در پی‌دارد، در نتیجه آلودگی و عوامل فشار روحی را متوازن  می‌کند. طبیعت مرهم بسار خوبی برای ذهن‌های دردمند است. ویلیام وردزورت می‌گوید: طبیعت هیچگاه به قلبی که او را دوست دارد، خیانت نمی‌کند. وقتی ما در احاطه طبیعت (گیاهان و کوهستان) قرار می‌گیریم، بسیار مسرورتر هستیم، از روست که بیشتر مردم در تعطیلات به مناطق کوهستانی یا کنار دریا می‌روند تا استراحت کنند، بیاسایند و سرحال شوند. از خدا به خاطر همه نعمت‌هایش سپاسگزاری کنیم. شهر شلوغ، با آلودگی بیش از اندازه و تراکم وسایل نقلیه، مشکلات زیادی به بار می‌آورند.

فعالیت ورزشی و از جمله کوه‌نوردی را با زندگی‌تان گره بزنیم تا قادر شویم، از فواید آرامش لذت فراوان ببرید. فراموش نکنیم کوه‌نوردی آرام و مناسب، یک آرامش دهنده عمومی و عامل موثری در پیشگیری از بروز ناراحتی‌های روحی است. مطالعات انجام شد در افراد میانسال نشان داده است که افرادی که کوه پیمایی و پیاده روی منظم و مداوم را شیوه زندگی خود قرار داده‌اند کمتر دچار اضطراب و فشارهای روحی، افسردگی، و خستگی می‌شوند. کوهنوردی یکی از بهترین راهها برای کنترل فشار روحی است.

کوه‌نوردی صرف نظر از سرعت گام‌ها، به‌طور طبیعی میزان استرس(فشار روحی) را کم می‌کند. کوه پیمایی آرام و طولانی به طور قابل توجهی در مقابله با استرس نقش فراوان دارد.

افسردگی کمتر، با کوه‌نوردی و کوه‌پیمایی بیشتر!

بالا رفتن میزان آمار و ارقام افسردگی در شهرهای بزرگ ارتباط مستقیمی ار دور بودن انسان از طبیعت دارد.طبیعت، موجب ایجاد آرامش، شادی و نشاط می شود و بر رفتارها و احساسات انسان تاثیر مثبت می‌گذارد. آزمایش‌های متعدد روانپزشکی نشان داده است کسانی که فعالیت‌های ورزشی منظم و مرتب ماننده پیاده‌روی، کوه‌نوردی، دویدن آرام  انجام می‌دهند کمتر به افسردگی دچار می‌شوند.

ورزش های هوازی از جمله کوه‌پیمایی، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، دویدن، حرکات نرمشی، از جمله ورزش‌های بسیار موثر در درمان طبیعی افسردگی به شمار می‌آیند. هنگامی که فرد فعالیت‌های کوهنوردی و سنگ نوردی را با پشتکار و علاقه انجام میدهند این امر موجب رهایی او از احساس ناکامی ودلسردی می شود.

کوه‌نوردی منظم، خواب نیروبخش

ورزش‌هایی مانند پیاده روی، کوه پیمایی، دویدن آرام و شنا کردن می‌توانند کمک کننده در داشتن خواب آرام و نیروبخش باشد.انجام تمرین‌های ورزشی منظم و مرتب مانند کوه‌نوردی و پیاده‌روی به تنظیم ریتم‌های طبیعی بدن و نیز آرامش اعصاب کمک می‌کند برای رفع خستگی جسمانی حاصل از کار زیاد، با کوه‌نوردی آرام و طولانی احساس آرامش خواهیم نمود. همچنین درهای جزیی را که مانعی برای خواب خوش است، برطرف خواهند ساخت.

در تقویت اعتماد به نفس وخوش‌بینی بیشتر، پیش قدم شویم.

تحرک تمان اندام‌های بدن در هنگام کوه نوردی، حیات بخش است وبه سلول‌های بدن نشاط و جان می‌دهد.کوهنوردی باعث انگیزه و میل به زندگی، تقویت اعتماد به نفس و درکل خوش بینی به آینده در انسان می‌شود. تحقیقات نشان داده است افرادی که فعالیت ورزشی مانند کوه‌نوردی را به طور منظم و مرتب انجام می‌دهند، دارای احساس خشنودی بیشتر، اعتماد به نفس بالایی داریم، دهم ما در آرامش است و یکی از موثرترین راهها برای آرام کردن ذهن، آشتی با کوه است. وقتی با طبیعت خلوت می‌کنیم، برای تماشای پرندگان وقت می‌گذاریم و از بوی خوش گل‌ها لذت می‌بریم، ذهن مان کاملاً می‌آساید و احساس می‌کنیم سرور و شادی صرف بروجودمان حاکم است.تحقیقات اخیر در ژاپن نشان داده است که ایمنی بدن ما با بودن در فضای سبز قوی‌تر می‌شود.

اگر در محیط‌های شهری زندگی می‌کنید:

توصیه‌های مهم:

-        با کوه پیمایی و کوه‌نوردی منظم و مرتب ، طراوت تازگی و شاداب بودن را تجربه کنید. رفتن به کوه ، آرامش خوبی را برای شما به همراه خواهدداشت، بنابراین، این کار به‌عنوان یکی از اهداف خود قرار دهید،

-        بارفتن به کوه، از فضای زیبای آن لذت ببرید. قدم زدن در گوشهای دنج از کوهستان، آرامش و گستردگی اراده بیشتر را بازیابید.

-        بهتراست برنامه هفتگی خود را طوری تنظیم کنید که بتوانید چندساعتی بیرون از خانه به تماشای طبیعت و کوهستان بروید. کوشش کنید انجام برنامه کوهنوردی هفتگی را به صورت عادت انجام دهید.

-        اطلاعاتی درباره کوههای اطرافتان به دست آورید و در برنامه خود، رفتن به کوهستان را بگنجانید.

-        از خانه بیرون بروید و یک سری به کوهستان بزنید. بیرون رفتن از فضایی که زندگی می‌کنید و قدر پیاده‌روی طبیع و کوه‌نوردی زیر نورآفتاب می‌تواند شما را از فشا رو تنش خارج کرده و انرژی لازم برای شروع دوباره را به شما بدهد. هر نوع فعالیت فیزکی موجب آزاد سازی هورمون‌های آندروفین و سرتونین در بدن می‌شود. این هورمن  ها واکنش شیمیایی طبیعی بدن هستند که کمک می کنند شما دوباره احیا شوید و باعث آرامش و افزایش تمرکز و حافظه می شوند.

-        هروقت فرصت داشتید که کوهنوردی کنید.

-        بهتر است به جای مصرف خودسرانه داروهای عصبی یا خواب‌آور، هر روز یا در پایان هفته مدتی از وقت خود را به کوه پیمایی یا قدم زدن در طبیعت بپردازید.

گردآورنده: نگین اجباری

ترجمه و تدوین: وحید عرفانی

بیماری ارتفاع

بیماری ارتفاع 85%-%25 از مسافران به ارتفاعات بالا را بسته به میزان صعود، ارتفاع محل سکونت، آسیب‌پذیری فردی و سایر عوامل خطرساز گرفتار می‌سازد. کوه‌گرفتگی حاد(acute mountain sickness) ، شایع‌ترین تظاهر بیماری ارتفاع است و به صورت تیپیک در عرض 12-6 ساعت پس از ارتفاع گرفتن، منجر به سردرد و بی‌حالی‌ می‌شود.

 این وضعیت ممکن است دربرخی از افراد به سمت ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا(high-altitude cerebral edema) پیشرفت کند. علامت آغاز این وضعیت، تشدید علایم کوه‌گرفتگی حاد، پیشرفت به آتاکسی و درنهایت، کما و مرگ در صورت عدم درمان است. ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا شایع نیست ولی شایع‌ترین علت مرگ ناشی از بیماری ارتفاع محسوب می‌شود. این بیماری ممکن است در افرادی که از سایر جهات سالم هستند، رخ دهد و به سرعت به سمت سرفه، تنگی نفس و خلط کف‌آلود پیشرفت کند. صعود آهسته، مهم‌ترین اقدام برای پیشگیری از شروع بیماری ارتفاع است. در صورتی که انجام این کار ممکن نباشد یا علایم علی‌رغم صعود آهسته رخ دهند، می‌توان از استازولامید یا دگزامتازون برای پیشگیری یا درمان کوه‌گرفتگی حاد استفاده کرد. پایین آمدن از کوه برای تمام افراد دچار ادم مغزی یا ریوی ناشی از ارتفاع بالا، الزامی است. مبتلایان به بیماری ریوی یا کرونری پایدار ممکن است بتوانند به ارتفاعات بالا سفر کنند ولی در معرض خطر تشدید این بیماری‌ها هستند. استفاده از درمان دارویی برای این بیماران، منطقی به نظر می‌رسد.

مقدمه

بیماری ارتفاع در افرادی که به نواحی مرتفع (2500 متر یا بالاتر) مسافرت می‌کنند، بسیار شایع است. تقریبا 25% از مسافران به مناطق مناسب اسکی در کلرادو، 50% از مسافران هیمالیا و نزدیک به 85% از کسانی که مستقیما بر فراز منطقه قله اورست پرواز می‌کنند، علایم کوه‌گرفتگی حاد را گزارش می‌دهند. شیوع ادم مغزی و ریوی ناشی از ارتفاع بالا که انواع شدیدتر بیماری ارتفاع هستند، کمتراز کوه‌گرفتگی حاد است و حدودا 4%-0.1% برآورد می‌شود. عوامل خطرساز بیماری ارتفاع شامل صعود سریع، فعالیت فیزیکی شدید، سن کم، زندگی در مناطق کم‌ارتفاع و سابقه بیماری ارتفاع است. صعود سریع، مهم‌ترین- و قابل تعدیل‌ترین- عامل خطرساز است. توصیه‌های مربوط به کاهش خطر بیماری ارتفاع در جدول 1 فهرست شده‌اند.

تعاریف مورد توافق برای کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی و ریوی ناشی از ارتفاع بالا در سمپوزیوم بین‌المللی هیپوکسی(International Hypoxia Symposium) معروف به کنفرانس دریاچه لوئیز(. Lake Louise Conference) انجام شد (جدول 2). ابزارهای نمره‌دهی بر مبنای این معیارها می‌تواند برای راهنماهای سفر و پزشکان مفید باشد.

توصیه‌های کلیدی برای طبابت
رده‌بندی شواهد	توصیه بالینی
C	صعود آهسته، موثرترین روش برای پیشگیری از بیماری ارتفاع است.
B	داروهای موجود برای پیشگیری و درمان کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا شامل استازولامید و دگزامتازون است.
C	پایین آمدن از کوه برای افراد دچار ادم مغزی یا ریوی ناشی از ارتفاع بالا، اجباری است. در صورتی که پایین آمدن ممکن نباشد، اکسیژن مکمل، استراحت و قرارگیری در یک اتاقک سیار اکسیژن پرفشار می‌تواند وضعیت بیماران را پایدار کند.
B	پروفیلاکسی با سالمترول، نیفدیپین، دگزامتازون یا مهارکننده‌های فسفودی استراز-5 تادالافیل، سیلدنافیل) ممکن است از بروز ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا بکاهد.
C	نارسایی احتقانی قلب جبران‌نشده، بیماری انسدادی مزمن ریه شدید و پرفشاری خون ریوی، کنترااندیکاسیون‌های مواجهه با ارتفاع هستند.
C	محدود کردن فعالیت در ارتفاعات بالا در مبتلایان به بیماری پایدار شریان کرونر ضروری نیست.
A:شواهدبیمارمحورقطعی با کیفیت مطلوب؛ B: شواهد بیمارمحورغیرقطعی یا باکیفیت محدود؛ C: اجماع،شواهدبیماری‌محور، طبابت رایج، عقیده صاحب‌نظران یا مجموعه موارد بالینی.

 

جدول 1. توصیه‌هایی برای تطابق با ارتفاعات بالا

از پرواز یا رانندگی به مناطق مرتفع مگر در موارد ضروری، خودداری کنید. پیاده‌روی بهترین گزینه است زیرا اجازه تطابق را می‌دهد. در صورتی که علایم بیماری ارتفاع را دارید، صعود نکنید. وقتی در ارتفاعات بالاتر از 3000 متر هستید، در ارتفاعی بیشتر از 600-300 متر نسبت به شب گذشته نخوابید. در صورتی که علایم شما در طی 12 ساعت بهبود نیابند، پایین بیایید. آگاه باشید که سرعت تطابق افراد، مختلف است.

کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا

با وجود این که پاتوفیزیولوژی کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا کاملا مشخص نشده است، شواهد کنونی حاکی از این است که هیپوکسمی هیپوباریک، برخلاف پاسخ معمول که به صورت دیورز بارز در کوهنوردان غیرمبتلاست، منجر به احتباس نسبی مایع در این بیماران می‌شود. این مساله باعث ادم مغزی مختصری می‌گردد که در افراد دچار کوه‌گرفتگی حاد متوسط تا شدید و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا روی می‌دهد. میانجی‌های پیشنهادشده برای چنین واکنشی شامل عامل رشد اندوتلیال عروقی(1)، نیتریک اکسید سنتاز(2) و برادی‌کینین هستند.

تشخیص

علایم کوه‌گرفتگی حاد و ادم اولیه مغزی ناشی از ارتفاع بالا شامل سردرد و حداقل یکی از موارد زیر است: بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، گیجی یا احساس سبکی سر، دشواری در خواب و خستگی یا ضعف. این علایم به سادگی با یک بیماری ویروسی اشتباه گرفته می‌شوند. با این وجود، معیارهای کلیدی عبارتند از افزایش اخیر ارتفاع و (هرچند به طور ویژه ذکر نشده) عدم وجود دیگر علل برای چنین علایمی. علایم بیماری حاد کوهستان به صورت تیپیک در عرض 12-6 ساعت پس از افزایش ارتفاع رخ می‌دهند و محدوده آنها از علایم خفیف با بهبود خودبه‌خودی (به ویژه در ارتفاعات کمتر از 3500 متر) تا علایم شدید همراه با پیشرفت به سمت ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا متغیر است. ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا، یک کوه‌گرفتگی حاد مرحله نهایی قلمداد می‌شود و به معنای آتاکسی (که با آزمون قدم برداشتن «پاشنه به پنجه»(3) ارزیابی می‌شود) یا تغییر در وضعیت ذهنی در فردی است که به کوه‌گرفتگی حاد مبتلا شده است. ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا در عرض چند ساعت، از آتاکسی خفیف به سمت کما و مرگ پیشرفت می‌کند.

پیشگیری و درمان

مقبول‌ترین روش برای پیشگیری از کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا، پایین آمدن آهسته است. با وجود این، بسیاری از کوهنوردان با انجام این توصیه مشکل دارند. قانون کلی برای افرادی که در ارتفاعات بلندتر از3000 متر قرار دارند این است که در ارتفاعی بیشتر از 600-300 متر نسبت به شب گذشته نخوابند.

استازولامید که یک مهارکننده کربنیک انهیدراز است را می‌توان برای پروفیلاکسی به کار برد؛ این دارو باید حداقل یک روز پیش از صعود آغاز شود و تا زمان تطابق با بالاترین ارتفاع خواب ادامه یابد (جدول 3). با وجود این که یک مرور نظام‌مند در سال 2001 مشخص کرد که دوزهای پایین این دارو موثر نیستند، یافته‌های مطالعات جدیدتر به نفع استفاده از دوز mg 125 دو بار در روز برای پروفیلاکسی است. عوارض جانبی ممکن است شامل پارستزی (شایع)، دیورز خفیف و اجتناب از مصرف نوشیدنی‌های گازدار به دلیل مهار کربنیک انهیدراز بزاقی باشد. استازولامید در افراد دچار آلرژی‌ نسبت به عوامل سولفا، کنترااندیکه است.

دگزامتازون نیز برای پروفیلاکسی و درمان کوه‌گرفتگی حاد به عنوان داروی خط دوم اثربخش است ولی کمکی به تطابق نمی‌کند و بنابراین زمانی که مصرف آن قطع شود، ممکن است منجر به کوه‌گرفتگی حاد برگشتی (rebound) شود. یک مطالعه کوچک نشان داده که تئوفیلین با دوز پایین نیز برای پیشگیری از کوه‌گرفتگی حاد موثر است.

درمان ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا در صورت امکان‌ با پایین آمدن فوری آغاز می‌شود. کم کردن ارتفاع به میزان300 متر شاید تمام آن چیزی باشد که مورد نیاز است. در صورتی که امکان پایین آمدن وجود نداشته باشد (مثلا به دلیل شرایط آب و هوایی) باید از اکسیژن کمکی استفاده کرد و بیمار تا زمانی که امکان پایین آمدن فراهم شود، در یک اتاقک سیار اکسیژن پرفشار قرار گیرد. اتاقک‌های سیار اکسیژن پرفشار، نسبتا سبک هستند و گروه‌های نجات در ارتفاعات بالا معمولا این اتاقک‌ها را به همراه دارند. از این اتاقک‌ها می‌توان در سفر گروه‌های بزرگ استفاده کرد و معمولا در ایستگاه‌های نجات هم در دسترس قرار دارند. همچنین باید تا زمان امکان‌پذیر شدن کاهش ارتفاع و بهبود علایم از دگزامتازون استفاده کرد.

جینکو (Ginkgo) به منظور پروفیلاکسی و درمان کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا مورد مطالعه قرار گرفته است ولی نتایج آن متغیر بوده‌اند لذا استفاده از آن توصیه نمی‌شود. با وجود اینکه پایین آمدن و درمان در مورد افراد دچار موارد خفیف کوه‌گرفتگی حاد ضرورتی ندارد، بیماران دچار بیماری متوسط تا شدید را باید مشابه ادم مغزی اولیه ناشی از ارتفاع بالا مورد درمان قرار داد.

جدول 2. معیارهای کنفرانس دریاچه لوئیز برای بیماری ارتفاع
وضعیت	معیار*
کوه‌گرفتگی حاد	سردرد و حداقل یکی ازعلایم زیر: خستگی یا ضعف؛ گیجی یا احساس سبکی در سر؛ علایم گوارشی (تهوع یا استفراغ، بی‌اشتهایی)؛ دشواری در خوابیدن
ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا	تغییر در وضعیت ذهنی یا آتاکسی در فرد دچار کوه‌گرفتگی حاد، یا تغییر در وضعیت ذهنی و آتاکسی در فرد فاقد کوه‌گرفتگی حاد
ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا	حداقل دو مورد از علایم زیر: تنگی نفس حین استراحت، سرفه، ضعف یا کاهش کارکرد فعالیتی، احساس فشار یا احتقان در قفسه سینه و حداقل دو مورد از نشانه‌های زیر: کراکل یا ویز در حداقل یکی از ریه‌ها، سیانوز مرکزی، تاکی‌پنه، تاکی‌کاردی
*--- نشانه‌ها و علایم باید در صورت افزایش اخیر در ارتفاع رخ داده باشند.

ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا

پاتوفیزیولوژی ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا به خوبی شناخته نشده است ولی تصور می‌شود که مکانیسم اولیه، انقباض شدید عروق ریوی ناشی از هیپوکسی باشد که منجر به افزایش فشار مویرگی ریوی می‌شود. افزایش فشار مویرگی ریه باعث تخریب مکانیکی مویرگ‌های ریه و نشت بدون التهاب مایع به فضاهای میان‌بافتی و آلوئولی می‌شود. فراهمی ‌محدود اکسید نیتریک ممکن است فشار شریانی ریه را افزایش دهد و اختلال انتقال سدیم و آب درون ریه نیز می‌تواند نقشی در این پاتوفیزیولوژی داشته باشد.

بروز و عوامل خطرساز

بروز ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالادر کوهنوردان تطابق نیافته در ارتفاع 4600 متری تقریبا 4 است. عوامل خطرساز ایجاد ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا مشابه کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا و شامل آسیب‌پذیری فردی، سابقه بیماری ارتفاع و فعالیت فیزیکی شدید است. کوه‌گرفتگی حاد، پیش‌شرط ایجاد ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا نیست.

تشخیص

ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا معمولا شب‌هنگام و تقریبا 4-1 روز پس از صعود سریع به ارتفاعات بالای 2400 متر رخ می‌دهد. افراد مبتلا ممکن است در ابتدا خستگی، ضعف، تنگی نفس، کاهش تحمل فعالیت و تاخیر در رفع خستگی پس از فعالیت را گزارش کنند. نشانه‌های فیزیکی شامل خلط کف‌آلود همراه با سرفه، سیانوز، رال، کاهش اشباع اکسیژن، تاکی‌پنه و تاکی‌کاردی است. وقتی شک بالینی به ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا وجود داشته باشد، کاهش اشباع اکسیژن (که با پالس اکسی‌متر سیار که عموما در اردوگاه‌های پشتیبانی موجود است، اندازه‌گیری می‌شود) می‌تواند تشخیص را تایید کند. در صورت دسترسی، در رادیوگرافی قفسه سینه ارتشاحات تکه‌ای غیرمتقارن در قسمت‌های مختلف ریه دیده می‌شود.

جدول 3. داروهای موجود برای پیشگیری و درمان بیماری ارتفاع
دارو	اندیکاسیون	دوز معمول
استازولامید	پیشگیری و درمان کوه‌گرفتگی حاد (درمان خط اول)*	mg 125 دو بار در روز (پروفیلاکسی)mg 250 دو بار در روز (درمان)
دگزامتازون	پیشگیری از کوه‌گرفتگی حاد†درمان کوه‌گرفتگی حاد†پیشگیری از ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا †درمان ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا †‡	mg 4 هر 12-6 ساعتmg 4 هر 6 ساعتmg 4 هر 6 ساعتmg‌8، سپسmg‌4 هر 6 ساعت
نیفدیپین	پیشگیری و درمان ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا †	mg 20 هر 12-8 ساعت
سالمترول	پیشگیری و درمان ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا †	gµ‌ 125 هر 12 ساعت
سیلدنافیل	پیشگیری و درمان ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا †	mg 20 هر 8-6 ساعت
تادالافیل	پیشگیری و درمان ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا †	mg 10 هر 12 ساعت
* --- اندیکاسیون مورد تایید اداره نظارت بر غذا و داروی ایالات متحده (FDA)† --- اندیکاسیون تاییدنشده توسط FDA‡--- پایین آمدن اجباری است.

جدول 4. بیماری‌های مزمن تحت تاثیر مواجهه با ارتفاع
بیماری	توصیه
آریتمی‌ها	آستانه پایین‌تری برای افزایش بروز آریتمی‌ها در ارتفاعات بالا وجود دارد؛ اکسیژن کمکی فراهم کنید و فعالیت را محدود سازید.
آسم	به نظر نمی‌رسد تشدید آن مرتبط با ارتفاع باشد؛ درمان معمول را ادامه دهید.
بیماری انسدادی مزمن ریه	خطر، وابسته به شدت بیماری است؛ پالس‌اکسی‌متری انجام دهید و اکسیژن کمکی را به میزان نیاز تنظیم کنید.بیماران مبتلا به بیماری شدید نباید به ارتفاعات بالا سفر کنند.
نارسایی احتقانی قلب	خطر رفتن به وضعیت عدم جبران به شدت بیماری، سطح فعالیت و میزان بالارفتن وابسته است؛ ممکن است به افزایش اکسیژن کمکی نیاز باشد.بیماران علامت‌دار باید در مورد هر گونه تغییری در ارتفاع، محتاط باشند؛ بیماران دچار نارسایی احتقانی قلب جبران‌نشده نباید به مناطق مرتفع سفر کنند.
بیماری شریان کرونر	ارزیابی فردی ضروری است؛ پروفیلاکسی دارویی مناسب را انجام دهید (نظیر دگزامتازون یا استازولامید)؛ انجام آزمون ورزش را پیش از صعود مدنظر داشته باشید.بیماران باید تطابق جوی را به خوبی انجام دهند و نیز باید قادر به شناسایی علایم آنژین، کوه‌گرفتگی حاد، ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا و ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا باشند.
پرفشاری خون	افزایش خفیف و گذرا در فشار خون انتظار می‌رود که نیازی به درمان ندارد؛ کنترل فشار خون را در سطح دریا انجام دهید وتمام داروها را ادامه بدهید.
پرفشاری خون ریوی	سفر به مناطق مرتفع برای افراد مبتلا به پرفشاری خون ریوی به دلیل محیط هیپوکسیک و خطر ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا کنترااندیکه است؛ در صورتی که سفر ضروری باشد، بلوکرهای کانال کلسیم، ایزوپروترنول و اکسیژن کمکی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
بیماری سلول داسی‌شکل	سفر به مناطق مرتفع به دلیل افزایش بروز انفارکت طحال و بحران سلول داسی‌شکل، کنترااندیکه است.

پیشگیری و درمان

ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا علت اصلی مرگ ناشی از بیماری ارتفاع محسوب می‌شود؛ ولی با صعود محتاطانه، قابل پیشگیری و با تشخیص و درمان زودرس، قابل برگشت است. کارآزمایی‌های تصادفی‌شده کوچک نشان داده‌اند که مصرف پروفیلاکتیک دگزامتازون، نیفدیپین، سالمترول و مهارکننده‌های فسفو دی استراز-5 (تادالافیل یا سیلدنافیل) در صورتی که یک روز پیش از صعود آغاز شوند، از میزان بروز ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا در افراد دارای سابقه این بیماری می‌کاهند؛ ولی استازولامید این گونه نیست. هیچ گونه مطالعه مقایسه‌ای که نشانگر برتری یکی از این داروهای پروفیلاکسی نسبت به دیگری باشد، وجود ندارد.

گزارش‌های موردی به صورتی ثابت نشان داده‌اند که اکسیژن کمکی، استراحت نسبی و پایین آمدن منجر به بهبود در افراد مبتلا به ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا می‌شود. پایین آمدن فوری، درمان انتخابی است. از اکسیژن کمکی باید در صورت وجود استفاده شود و شبیه‌سازی پایین آمدن، با قرار دادن بیمار در اتاقک سیار اکسیژن پرفشار می‌تواند به صورت موقتی مفید باشد. در شرایطی که پایین آمدن امکان‌پذیر نیست، شواهد محدودی حاکی از این هستند که درمان با استازولامید، استراحت در بستر، نیفدیپین، اکسیژن کمکی، سالمترول یا مهارکننده‌های فسفودی استراز-5 ممکن است بتوانند اشباع اکسیژن و ادم ریه را بهبود بخشند. شواهد محکمی وجود ندارد که داروها بیش از پایین آمدن در بهبود پیامدها یا تسهیل رفع ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا موثر باشند.

سایر بیماری‌های طبی ناشی از ارتفاع بالا

در ارتفاعات بالا سرفه خشک در فقدان دیگر علایم ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا، شایع است و ممکن است آن قدر شدید باشد که منجر به ناراحتی بسیار زیاد یا شکستگی دنده شود. علت برونشیت و سرفه ناشی از ارتفاع بالا، احتمالا چندعاملی و شامل ترکیبی از تحریک مژک‌ها و مخاط تنفسی، آبریزش بینی منجر به تنفس دهانی، انقباض برونش‌ها، عفونت مجاری تنفسی و مقادیر اندک ادم ریه است. تنفس از طریق ماسک صورت یا مکیدن آب نبات برای تخفیف سرفه، توصیه می‌شود.

ادم محیطی که ندرتا نشانگر بیماری قابل توجهی است نیز در ارتفاعات بالا دیده می‌شود. این وضعیت معمولا گذراست، با پایین آمدن رفع می‌شود و در صورت نیاز با دیورتیک‌ها کنترل می‌گردد.

رتینوپاتی ناشی از ارتفاع بالا یک بیماری شایع و معمولا خوش‌خیم است که تصور می‌شود به دلیل افزایش جریان خون شبکیه در واکنش به وضعیت هیپوکسی در ارتفاعات بالاتر از 5000 متر ایجاد شود. این مشکل با وجود اینکه معمولا فاقد علامت است، می‌تواند با سایر بیماری‌های ناشی از ارتفاع همراه باشد و بروز کوه‌گرفتگی حاد و ادم مغزی و ریوی ناشی از ارتفاع زیاد را پیشگویی کند. کراتیت ماورای بنفش(1) (کوری برف) که از آسیب اپی‌تلیال قرنیه در اثر مواجهه با پرتوهای ماورای بنفش ناشی می‌شود، یک وضعیت شایع دیگر در ارتفاعات بالاست که ممکن است ناتوان‌کننده باشد. استفاده از عینک‌های آفتابی محافظت‌کننده در برابر اشعه ماورای بنفش با شیشه‌های بزرگ و صفحه‌های کناری هنگام مسافرت در شرایط برفی در ارتفاعات بالا توصیه می‌شود. درمان معطوف به کاهش درد و پیشگیری از عفونت حین ترمیم اپی‌تلیوم قرنیه است. داروهای مطرح، ضدالتهاب‌های غیراستروییدی و دیگر مسکن‌ها، آنتی‌بیوتیک‌های چشمی و سیکلوپلژیک‌های موضعی راشامل می‌شود. داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی چشمی، ضددردهای موثری برای خراش‌های قرنیه هستند و با فرایند التیام، تداخلی ایجاد نمی‌کنند. در صورتی که از لنز تماسی استفاده می‌شود باید آنها را برداشت و چشم درگیر را معمولا باید بست. کوهنوردانی که تحت کراتوتومی رادیال(1) قرار گرفته‌اند در خطر شیفت انکساری شدید و ناگهانی قرار دارند؛ با وجوداین، به نظر نمی‌رسد افرادی که کراتکتومی انکسار نوری(2) انجام داده‌اند، در معرض این خطر باشند.

بیماری‌های مزمن و مواجهه حاد با ارتفاع

هر چه ارتفاع افزایش یابد و اشباع اکسیژن شریانی کم شود، احتمال بدتر شدن بیماری‌های طبی مزمن وجود دارد. بنابراین برخی از بیماری‌ها (نظیر پرفشاری خون ریوی، بیماری انسدادی مزمن ریه، نارسایی احتقانی قلب کنترل‌نشده) کنترااندیکاسیون‌های صعود به ارتفاعات بالا هستند (جدول 4). این بیماری‌ها به استثنای بیماری انسدادی مزمن ریه، خطر کوه‌گرفتگی حاد را افزایش نمی‌دهند.

تغییر در فشار بارومتریک بر افراد مبتلا به پرفشاری خون، بیماری شریان کرونر و آریتمی تاثیر می‌گذارد. علی‌رغم فشار اضافی که ارتفاعات بالا بر سیستم قلبی- عروقی تحمیل می‌کند، محدود کردن فعالیت در بیماران دچار بیماری پایدار شریان کرونر منطقی نیست. کوه‌گرفتگی حاد، ادم مغزی ناشی از ارتفاع بالا و ادم ریوی ناشی از ارتفاع بالا می‌توانند ناپایداری قلبی- عروقی را تشدید کنند؛ آگاه کردن بیماران نسبت به نشانه‌های هشداردهنده این وضعیت‌ها حایز اهمیت است. تطابق مناسب و پروفیلاکسی متناسب توصیه می‌شود.

بیماران مبتلا به کم‌خونی سلول داسی‌شکل در معرض افزایش خطر انفارکت طحال و عوارض بحران سلول داسی‌شکل در ارتفاعات1500 متری و بالاتر قرار دارند. درمان کم‌خونی سلول داسی‌شکل با رفتن به ارتفاع تغییری نمی‌کند و اکسیژن کمکی باید همواره در دسترس این افراد باشد.

دیابت به ویژه دیابت نوع 1، چالشی منحصربه‌فرد پیش روی پزشکی است که با بیمار در مورد مسافرت به ارتفاعات بالا مشاوره می‌کند. با وجود اینکه خطر بیماری ارتفاع در کوهنوردان دیابتی افزایش نمی‌یابد، آنها باید از مشکلات احتمالی در زمینه کنترل قند خون که ممکن است به دلیل حضور در یک منطقه دوردست– و غالبا بسیار سرد- پیچیده‌تر گردد، آگاه باشند. دستگاه‌های سنجش گلوکز معمولا در ارتفاعات بالا یا در محیط‌های سرد به خوبی کار نمی‌کنند.

 نشریه نوین پزشکی www.npjm.org | شماره 492 / 15 دی 89

ترجمه: دکترنسیم عرفانی

صعود ایرانیان به هیمالیا

اخبار کوهنوردی

صعود کوهنوردان ایرانی به ارتفاع 5180 متر هیمالیای نپال/بازگشت سنگنوردان ایرانی از سوئیس

هیمالیای نوردان کشورمان امروز به کمپ گوراکشب رسیدند وخود را برای ادامه صعود به اورست ولوتسه آماده می کنند.

علیرضا بهپور ،محمود هاشمی ،محمد نصیری و ایرج معانی چهار کوهنورد کشورمان امروز به کمپ گوراکشب در ارتفاع 5180 متری هیمالیای نپال رسیدند و طی یک توقف کوتاه ،هر 4 نفر برای شرایط هم هوائی و داشتن شرایط بهتر استراحت کردند و سپس قله 5545 متری کالاپاتها را صعود کردند و دوباره به کمپ گوراکشب بازگشتند.

در این گزارش آمده است:کوهنوردان ایرانی به سمت کمپ اصلی حرکت خواهند کرد ،این مکان در ارتفاع 5350 متری قرار دارد .

در ادامه گزارش آمده است :هیمالیانوردان کشورمان بعد از رسیدن به کمپ اصلی بزای استراحت و تقسیم و بسته بندی بار در ارتفاع ،چند روزی را توقف خواهند کرد و سپس به قلل اورست ولوتسه صعود خواهند کرد.

*سنگنوردان ایرانی از مسابقات جهانی بازگشتند

تیم دونفره از قهرمانان سنگنوردی کشورمان که در رقابتهای جهانی میرینگن شرکت کردند امروز صبح به وطن باز گشتند.

رضا زارعی رئیس فدراسیون کوهنوردی در گفتگو با خبر نگار سایر حوزه های گروه ورزشی با شگاه خبر نگاران گفت:اولین مرحله از مسابقات جام جهانی سنگنورد ی در بخش بولدرینگ در تاریخ 28 و 27 اردیبهشت 95 در شهر میرینگین سوئیس برگزار شد و تیم دو نفره ای از ایران شامل علی برات زاده و الناز رکابی در آن شرکت کردند.

وی تصریح کرد:دز این رقابتها برات زاده رتبه  29 ورکابی عنوان 51 رابه دست آوردندونتوانستند جایکاه مناسبی کسب کنند.

زارعی در ادامه گفت:این نخستین دوره از مسابقات جهانی سنگنوردی بود .

وی تاکید کرد:باتوجه به سطح بالای این رقابتها از وزشکاران مان توقع زیادی نداشتیم ولی از سنگنوردی مانند برات زتده که سال گذشته تا مرحله نهائی جام جهانی رفته بود انتظار کسب جایگاه بهتری را داشتیم .

زارعی در پایان خاطر نشان کرد:دز سال جاری مسابقات جهانی هند و چین را پیش رو داریم که امیدوارم سنگنوردان کشورمان با قدرت ظاهر شوند.

*صعود بانوان کوهنورد کشور به قله بل افلید

 بانوان این ورزش در یک صعود فصلی  در روزهای13و 30 اردیبهشت سال جاری به قله بل افلید با ارتفاع 4000هزار متر (این کوه بلند ترین قله فارس است ودر شهرستان اقلید قرار دارد)به اجزای برنامه خواهند پرداخت.

پگاه جمالیان مسئول هماهنگی این صعود در گفتگو با ما افزود:برای نخستین بار میزبان صعود فصلی بانوان کوهنورد سراسر ایران هستیم که بانام گرامی داشت آزادسازی خرمشهر بر گزار خواهد شد وعلاقه مندان تا 15 اردیبهشت فرصت دارند اعلام آمادگی کنند.

وی تصریح کرد:سهمیه هر استان برای این صعود 3نفر می باشداگر 30 استان دراین برنامه حضور داشته باشند 90 کوهنورد شرکت می کنند وبا توجه به اینکه ما میزبان هستیم وبرای شرکت کوهنوردان استان مان محدویت نداریم فکر می کنم 100 نفری به صعود بل افلیدبپردازند.

جمالیان که نائب رئیس هیئت کوهنوردی فارس نیز است در خصوص حضور کوهنوردان استان برای هیمالیا نوردی خاطز نشان کرد:در سال جاری چند کوهنورد فارس  به قلل 7- 8 هزاری اعزام خواهند شد که هم اکنون برنامه تمرینی وآماده سازی را پیگیری می کنند.

اولسبلانگاه

اولسبلانگاه ماسال؛ ابرها را بچشید

گیلان وطبیعت دلفریبش همواره شگفتی‌های گوناگونی برای عرضه به طبیعت دوستان دارد. روستای ییلاقی "اولسبلانگا"(Olasbelanga)  یا "اولسبلانگاه" در ۲۵ کیلومتری جنوب ماسال و در ارتفاع ۱۸۰۰ متری از سطح دریا واقع است. این ییلاق یکی از جاذبه‌های شناختهشده‌ی گیلان است و مسافران زیادی را در بهار و تابستان به سوی خود می‌کشاند. فرصت گذراندن شبی در خانه‌های چوبی "اولسبلانگاه" تجربه ای به یاد ماندنی است. برای آشنایی بیشتر با این ییلاق در ادامه با ما همراه باشید.

"ماسال" در ۵۰ کیلومتری غرب "رشت" است. برای رسیدن به "اولسبلانگاه"، که به معنای درختی در ارتفاع بلند است، باید جاده جنوبی خروجی از "ماسال" را در پیش گرفت. مسافت این جاده‌ی آسفالته تا "اولسبلانگاه" تقریبا ۲۵ کیلومتر است و به راحتی می‌توان با تاکسی یا اتومبیل شخصی از آن گذر کرد. محل مرگ "میرزاکوچک خان جنگلی" نیز کمی بالا‌تر از "اولسابلانگاه"، در روستای "گیلوانه" است و مشتاقان می‌توانند از آن مکان دیدن کنند. شایان ذکر است که  این جاده به جاده‌ی قدیم "ماسوله" به "خلخال" ختم می‌شود. مسیر دسترسی آسان به این ییلاق، از دلایل عمده شلوغی و مورد توجه بودن این منطقه است.

به جز هتل تازه‌ساز این ییلاق که هنوز افتتاح نشده است، بقیه خانه‌ها چوبی هستند و اجازه ساخت خانه با مصالح داده نمی‌شود. این روستای زیبا شبکه برق ندارد و روشنایی و سایر نیازها به وسیله موتور برق تأمین می‌شود. برای اسکان در این ییلاق گزینه‌های متعددی وجود دارند که تقریبا تمامی آنان مکان‌های مناسبی هستند. در ادامه ۲ مورد از این گزینه‌ها را به شما معرفی می‌کنیم.

هتل فردین معصومی، کشتی‌گیر معروف اهل ماسال، لوکس‌ترین و مدرن‌ترین هتل موجود در این ییلاقات است که در ابتدای "اوسبلانگاه" واقع شده و هزینه‌ی اقامت در آن بسته به اتاقی که اختیار می‌کنید از ۱۳۰ تا بیش ۲۰۰ هزار تومان است.

روبروی هتل قبلی مجموعه اقامتی کوچکی با نام "افرا" وجود دارد که دارای رستوران است و اتاق‌های کوچکی همراه با سیستم گرمایشی نفتی ("آترا") در اختیارتان قرار می‌دهد و شبی حدود ۷۰هزار تومان برای هر اتاق دریافت می‌کند.

قدم زدن عصرگاهی در مراتع ییلاق بسیار لذت‌بخش است. اگر خوش‌شانس باشید مناظر مه‌گرفته و ابری این روستا را تجربه خواهید کرد. با توجه به فاصله‌ی نیم ساعته‌ی اولسبلانگاه تا ماسال، این ییلاق مکان مناسبی برای اهالی شهر در روزهای گرم سال است. با کمی قدم زدن در اطراف و فاصله گرفتن از جاده از بین خانه‌های چوبی گذر کرده و تقریبا به بالای روستا می‌رسیم. از اینجاست که شهر ماسال نیز دیده می‌شود. غروب در ارتفاعات اولسبلانگاه بسیار خیال‌انگیز و زیباست.

به امید آنکه این ییلاق زیبا همیشه سبز و سرخوش مانده و با حفظ این طبیعت، نسل آینده از لذت دیدن این مناطق محروم نشوند.

کوهنوردی یا طبیعت گردی

سنگنوردان ایرانی به سوئیس می روند

کوهنوردی با طبیعت گردی عجین شده است

مسابقات سنگنوردی جام جهانی از 27 فروردین سال جاری در سوئیس برگزار خواهد شد و تیمی از کشورمان در این رقابت ها شرکت می کند.

رضا زارعی رئیس فدراسیون کوهنوردی گفت : مرحله نخست رقابت های جام جهانی سنگنوردی در بخش بولدرینگ طی روزهای 28-27 فروردین در یکی از شهرهای این کشور انجام خواهد شد و تیمی دونفره از سنگنوردان ایرانی شامل علی برات زاده و داود رکابی به هزینه شخصی و به صورت آزاد رهسپار این مسابقات خواهند شد.
 
وی تصریح کرد: اعزام های آزاد علاوه بر کسب تجربه، رنگینگ جهانی برای سنگنورد در نظر گرفته می شود و حضور ورزشکاران در میادین بین المللی باعث به روز شدن آنها می شود.
 
زارعی در ادامه گفت: در این ورزش وضعیت بهتری داریم و 3 دهه ای است که به طور رقابتی در کشورمان پیگیری می شود، در اکثر استان های ایران سنگنوردی می شود و زیر ساخت ها تا حدودی جوابگوی علاقه مندان می باشد.
 
کوهنوردان ایرانی در راه بیس کمپ هیمالیای نپال

زارعی در این باره گفت: تیمی متشکل از 8 کوهنورد هفته گذشته راهی قلل اورست ولوتسه در کشور نپال شدند، آنها امروز صبح راهی روستای پاکین شدند و بعد از 8 روز طی مسافت به بیس کمپ این دو کوه در ارتفاع 5200 متر خواهند رسید.
 
وی تاکید کرد: کوهنوردانی که در این منطقه تردد دارند 300 نفر هستند، در غالب 26 تیم در این بین 60 نفر به لوتسه،30 نفر به بنسه و بقیه به بام دنیا صعود خواهند کرد و سهم ایرانی ها 3 نفر به نام های عظیم قیچی ساز که با فتح این دو قلل وارد باشگاه 8 هزار تایی ها خواهد شد و افتخاری بس بزرگ برای کشورمان می باشد و علی رضا بهپور و محمد معین اصفهانی می شاد و 5 نفر از کوهنوردان میهن مان هم به لوتسه می روند.
 
کوهنوردی با طبیعت گردی عجین شده است

زارعی در این خصوص گفت: این ورزش در طبیعت انجام می شود و با گردشگری و طبیعت گردی عجین شده است، برای ورود به کوهنوردی باید آموزش های لازم را دید و با تجهیزات مناسب به آن پرداخت.
 
وی تاکید کرد: با وجود اینکه این ورزش هزینه بالائی را می طلبد ولی طرفداران زیادی در جامعه دارد و موضوعاتی چون بحث آموزش،حوادث و هیمالیانوردی مطرح می شود.
 
زارعی اشاره کرد: حوادث کوهستان همواره در کوه ها رخ می دهد و اجتناب ناپذیر است و بلایای طبیعی و اشتباه فرد در آن دخیل است و بیمار یهای ارتفاع نیز می تواند برای کوهنورد مشکل ساز باشد پس سلامتی شخص مهمترین عامل برای صعود به قله می باشد.
 
وی گفت: یکی دیگر از مباحث کوهنوردی، هیمالیا نوردی است، زمانی که ورزشکار بعد از سال ها کوهنوردی در داخل کشور و با کسب تجارب بسیار به این مرحله می رسد، صعودهایی که سخت و فنی است و ریسک آن بالاست.

تیم منتخب غارنوردی البرز به ترکیه می رود
 
زارعی در این مورد گفت: یک تیم 8 نفره از غارنوردان گرجی هم تابستان 95 به ترکیه می روند و هم در حال رایزنی برای سفر این افراد هستیم.

وی اضافه کرد: غارنوردی تنها ورزشی است که در دنیا رقابتی برگزار نمی شود و در آن اکتشاف صورت می گیرد و دو نوع غارنوردی داریم، غارهائی هستند که فنی نیستند و افراد عالی به آن رفت و آمد می کنند، مثل غار علیصدر در همدان اما غارهائی هستند که فنی می باشند و غارنودی در آن به مهارت بالایی نیاز دارد.

زارعی یادآور شد: آموزش، آشنایی با تکنیک های غارنوردی ،امداد و نجات و توانمندی فرد مواردی هستند که در این ورزش باید بیشتر در کانون توجه قرار گیرد و تعامل با غارنوردان دنیا باعث کسب تجربه و به روز بودن ورزشکاران ایرانی می شود و اکسپیدی شن هائی که انجام می شود در شناخت غارنوردی کشورمان به دنیا موثر است. 

یخ نوردی کشورمان رو به جلو حرکت می کند

وی در این مورد اشاره کرد: این ورزش سابقه زیادی در ایران ندارد ولی در همین مدت کم طرفداران بسیاری به خود جلب کرده است و قهرمانان کشورمان به مسابقات برون مرزی اعزام می شوند و مدال کسب می کنند.
 
زارعی گفت: یخ نوردی و سنگنوردی در سال های آینده به المپیک راه پیدا می کنند، این کار باعث شناخته شدن آن در جهان می شود و اینکه ورزشکاران این حوزه با انگیزه بالا تمرین و ممارست می کنند.
 
وی در ادامه گفت: برای وارد شدن به یخ نوردی باید آموزش کافی دید و از وسایل متناسب با این ورزش فعالیت کرد.
 
زارعی در پایان خاطر نشان کرد: کوهنوردی و ورزش های زیر مجموعه آن روحیه بخش و هیجان انگیز هستند و جوانان با انجام آنها علاوه بر استفاده از طبیعت بکر آفریدگار، همیشه بدنی سالم و اراده قوی مشکلات زندگی و موانع آن را از سر راه بردارند.