قانون ساعت 14

قانون ساعت 14 و لزوم توجه کوهنوردان به آن

قانون ساعت 14 جزو قوانین نانوشته کوه و کوهنوردی است و مانند بسیاری از قوانین مشابه عمل کردن یا نکردن به آن بستگی به خود کوهنورد دارد. گرچه در بیشتر مواقع نادیده گرفتن این قوانین مشکلی به همراه ندارد، اما به طور کل رعایتش می تواند بسیاری از دردسرهای پیش رو را منتفی نماید.

بر اساس قانون ساعت 14 کوهنوردان ملزم هستند از هر جای مسیر که قرار دارند، حتی نزدیک ترین فاصله تا قله به سمت کمپ آخر خود باز گردند. این قانون فصل و ماه نمی شناسد، ارتفاع قله چندان در تغییر آن موثر نیست و برای کم تجربه و با تجربه یکسان است.

گرچه صعودهای بلند اغلب از چارچوب تفکرات منطقی به دورند و میل و علاقه دستیابی به قله موجب می شود افراد تا سرحد توان رو به بالا حرکت کنند، اما این نادیده گرفتن زمان معمولا عواقب تلخی به همراه دارد! نمونه های بسیاری از بی توجهی به ساعت بازگشت یا ساعت 14 در کوهنوردی دنیا مشاهده شده، از آن جمله می توان به دو مورد زیر اشاره نمود:

1. فاجعه سال 1996 در اورست که میل صعود به قله موجب شد به رغم گذر از حد تعیین شده برای گروه که همان ساعت 14 بود کوهنوردان همچنان به سمت قله حرکت کنند. در بازگشت به کمپ 4، خستگی، توفان، باد شدید و سرما و همچنین تاریکی هوا موجب شد 8 تن از جمله اسکات فیشر سرپرست تیم مونتین مدنس (تیمی که بوکرایف راهنمایش بود) کشته شوند! بر اساس داستان این اتفاق در سال 2015 فیلمی به نام اورست ساخته شد.

2. بهار سال 91 کوهنوردان ایرانی در ماناسلو به دلیل تاریکی هوا و بی توجهی به ساعت بازگشت دچار مشکل شدند و متاسفانه کوهنورد خوب مشهدی آقای جعفر ناصری در بازگشت از قله به دلیل نامشخص بودن راه و بر اثر سقوط جان باخت.

بدیهی است برای مقابله با این نقصان مهم ترین اصل آغاز صعود در نیمه های شب است. زمانی که سرما در اوج خود قرار دارد، اما کوهنوردان به دلیل استراحت در کمپ انرژی لازم برای مقابله با آن را دارا هستند و تنها کافی است عزم اولیه را برای خروج از کمپ داشته باشند. بدین صورت در ساعات آغازین طلوع آفتاب که معمولا هوای مناسب و کم ابر ارتفاعات را در بر دارد می توانند خود را به قله برسانند. با رعایت این قانون، در صورت مواجه شدن با هر گونه مشکل اعم از دشواری مسیر، طولانی بودن راه و پر تعداد بودن نفرات، تیم قادر خواهد بود پیش از ظهر خود را به قله رسانده راه بازگشت را در پیش گیرد.

توصیه: به قانون ساعت 14 احترام بگذارید تا همواره صعودی ایمن را در پیش داشته باشید.

قانون ساعت 14

«کوه‌نوردی» و قانونِ «ساعت ۱۴» !                  عدم رعایت = فاجعه!

یادداشتی از: رضا زارعی

انجمن پزشکی کوهستان ایران: نمی‌دانم آیا تا به حال نام قانون ساعت ۱۴ به گوشتان خورده است یا نه؟!

این‌هم جزو قوانین نانوشته کوه و کوه‌نوردی است و مانند بسیاری از قوانین مشابه عمل کردن یا نکردن به آن وابسته به خود کوه‌نورد است. گرچه در بیشتر مواقع نادیده گرفتن این قوانین مشکلی به همراه ندارد، اما به طور کل رعایتش می تواند بسیاری از دردسرهای پیش رو را منتفی نماید.

بر اساس قانون ساعت ۱۴ کوه‌نوردان ملزم هستند از هرجای مسیر که قرار دارند، حتی نزدیکترین فاصله تا قله به سمت کمپ آخر خود بازگردند. این قانون فصل و ماه نمی شناسد، ارتفاع قله چندان در تغییر آن موثر نیست و برای کم تجربه و با تجربه یکسان است.

گرچه صعودهای بلند عمومن از چارچوب تفکرات منطقی به دورند و میل و علاقه دستیابی به قله موجب می گردد افراد تا سرحد توان رو به بالا حرکت کنند، اما این نادیده گرفتن زمان معمولن عواقب تلخی به همراه دارد!

بدیهی است برای مقابله با این نقصان مهمترین اصل آغاز صعود در نیمه های شب است. زمانی‌که سرما در اوج خود قرار دارد، اما کوه‌نوردان بدلیل استراحت در کمپ انرژی لازم برای مقابله با آن را دارا می باشند و تنها کافی است عزم اولیه را برای خروج از کمپ داشته باشند. بدین صورت در ساعات آغازین طلوع آفتاب که به طور معمول هوای مناسب و کم ابر ارتفاعات را در بر دارد می‌توانند خود را به قله برسانند.

بدیهی‌ست در صورت هرگونه مشکل اعم از دشواری مسیر، طولانی بودن راه و پرتعداد بودن نفرات، تیم قادر خواهد بود پیش از ظهر خود را به قله رسانده راه بازگشت را در پیش گیرد.

توصیه- به قانون ساعت ۱۴ احترام بگذارید تا همواره صعودی ایمن را در پیش داشته باشید.

---------------------------
پی‌نوشت:
- نمونه های بسیاری از بی توجهی به ساعت بازگشت یا ساعت ۱۴ در کوه‌نوردی دنیا مشاهده شده، از آن جمله می توان به فاجعه سال ۱۹۹۶ در اورست اشاره نمود که میل صعود قله موجب شد به رغم گذر از حد تعیین شده برای گروه که همان ساعت ۱۴بود کوه‌نوردان همچنان به سمت قله حرکت نمایند. پرواضح است در بازگشت به کمپ ۴، خستگی، توفان، باد شدید و سرما و همچنین تاریکی هوا موجب گردید ۸تن از جمله اسکات فیشر سرپرست تیم مونتین مدنس (تیمی که بوکرایف راهنمایش بود) کشته شوند!

- بهار ۹۱دوستان‌مان در ماناسلو بدلیل تاریکی هوا و بی توجهی به ساعت بازگشت دچار مشکل شدند و متاسفانه دوست خوب‌مان زنده یاد«جعفر ناصری» در بازگشت از قله بدلیل نامشخص بودن راه و بر اثر سقوط جان باخت.