غار و آبشار باتارا

غاری تماشایی در لبنان

شاید پیش از این و در طبیعت‌گردی‌های خود، آبشارهای دیدنی متعددی را معرفی کرده باشیم. آبشارهایی که تعدادی مخفی در دل کوه‌ها بوده، بعضی الهام بخش و دیدنی و البته گروهی نیز از مسیرهای پیاده روی تماشایی برخوردار بودند. اما این آبشار هر سه مورد را همزمان داراست.

 

 

شاید در نگاه اول این آبشار اندکی عجیب به نظر برسد، اما مطمئن باشید از دل هیچ فیلم تخیلی سر بر نیاورده است. این پل‌های غاری شکل، در اصل بخشی از یک حفره‌ی بزرگ تشکیل شده از سنگ‌های آهکی هستند. آبشار تنگه‌ی باتارا (Baatara Gorge Waterfall) که به نام "پرتگاه عظیم سه پل" نیز معروف است، در طول میلیون‌ها سال و با جریان برف‌های ذوب شده در دل سنگ‌های آهکی شکل گرفته است.
 

 

ابن پدیده‌ی طبیعی قابل توجه که در سال 1954 توسط غار شناس فرانسوی هنری کویفِت (Henri Coiffait)کشف شد، از برف‌های ذوب شده قله کوه تغذیه شده، 250 متر ارتفاع داشته و آب آن پس از عبور از میان سه حفره و پل در نهایت به درون گودالی عمیق سرازیر می‌شود. این پرتگاه یا گودال ژرف نیز 165 میلیون سال قدمت داشته و شکل گیری آن به عصر ژوراسیک باز می‌گردد. در بررسی‌های صورت گرفته مشخص شد جریان آب این آبشار بعد از ورود به گودال، به صورت چشمه‌ی آب گرم داله (Dalleh) در شهری در همان حوالی به نام (Mgharet al-Ghaouaghir) به بیرون جریان می‌یابد.  
 

 

 
 آبشار باتارا در جنگل‌هایی در حومه‌ی شهر بیروت واقع شده است. مناظر تماشایی غار، پل‌ها و محیط اطراف آن گردشگران را مجذوب خود می‌کند، به طوری که شهامت نشان داده و به لبه‌های آن نزدیک می‌شوند، لبه‌هایی که لیز و لغزنده بوده و پل‌هایی که ممکن است هر لحظه فرو بریزند. با پیاده‌روی روی این پل‌های سنگی می‌توان به بالای آبشار رسید. بهترین زمان برای سفر به این نقطه ماه مارس یا آوریل است، زمانی که به واسطه ذوب برف‌ها، جریان آب آن شدید و پرقدرت می‌باشد.
 

 

پاکسازی پس از 68 سال

برای اولین بار پس از 68 سال:

طولانی ترین غار آبی آسیا و عمیق ترین غار عمودی جهان پاکسازی شد/اجساد بعد از گذشت چند سال سالم بودند

مدیر کل حفاظت محیط زیست استان کرمانشاه از پاکسازی عمیق ترین غار عمودی جهان توسط گروهی از غار نوردان خبرداد.

تورج همتی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت: غارنوردانی از کمیته غارنوردی استان کرمانشاه واعضای انجمن غارنوردی ایران وانجمن هیلو پاکسازی اثرطبیعی ملی غار پراو را  از 4مهرماه سال جاری  آغاز کرده اند که تا هشت روز ادامه دارد.
 
وی با بیان این مطلب که برای اولین بار است که پس از 68سال از کشف این غار  پاکسازی می شود افزود:غار پراو  در سال 1950توسط کاوشگران کشف شد که در زمان خود بزرگترین غار جهان اعلام شد وامروز نیز به عنوان طولانی ترین غار آبی آسیا و عمیق ترین غار عمودی جهان برشمرده می شود ومتاسفانه در طول تاریخ هیچ گونه عملیات پاکسازی روی آن انجام نشده است.

 مدیر کل حفاظت محیط زیست استان کرمانشاه در ادامه تصریح کرد:نکته جالب این جاست که به دلیل اینکه دمای این غار بین 4تا11درجه ثابت است مواد باقی مانده تجزیه نمی شوند وطبق گفته غارنوردان حتی اجساد غارنوردان و وسایلی که همراهشان داشتند  نیز همچنان سالم باقی مانده است.

وی ادامه داد:همچنین به کمک جمعی از اعضای انجمن غارنوردان ایران وکانون کوه گشت و طبیعت گردی سیروان ومحیطبانان یگان حفاظت استان طی مراسمی  اثر طبیعی ملی غار قوری قلعه از وجود زباله ها پاکسازی شد.

تورج همتی افزود: ما ضمن تلاش در جهت انجام دو وظیفه سازمانی خود یعنی حفاظت از غارها و اطلاع رسانی برای شناخت آنها و جلب مشارکت عموم مردم و ذی نفعان در این عرصه ارزشمند ، به دغدغه های دوستداران محیط ز یست در خصوص وضعیت نا بسامان غارها از نظر زباله و آلودگی ها و خسارت ناشی ازناآگاهی برخی استفاده کنندگان، توجه جدی داریم وتلاش ها رامضاعف می کنیم. همچنین مخدوش نمودن ساختار غارها و آسیب و وارد آوردن صدمه به آنها در حقیقت برداشتن و از بین بردن اسناد تاریخی و میراثهای طبیعی است، زیرا غیر قابل جایگزین هستند و ما جایگزینی برای آنها نداریم./

بیماری های غار

بیماریهایی که می توانند در یک غار شما را تهدید کنند! 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: مجله وایرد در طبقه بندی جدید خود به معرفی تمام اتفاقات ناگواری که ماجراجویان را در جریان یک اکتشاف و یا بازدید در یک غار تهدید می کنند پرداخته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی که برای اکتشاف و یا یک گردش ماجراجویانه به غار می روید به این وسایل نیاز دارید: چراغ، طناب، ابزار غارنوردی، آب و غذا به اندازه کافی.

در جریان کاوش در یک غار خطرات بسیاری می تواند شما را تهدید کند. در این راستا، مجله وایرد فهرستی از این خطرات را تهیه کرده است که بسیار قطورتر از لیست وسایل مورد نیاز برای سفر به نظر می رسد.

علاوه بر خطر سقوط، سُر خوردن، شکستگی اندامهای بدن و هجوم خفاشها، خطر حمله ارگانیسمهای میکروسکوپی ساکن غارها که می توانند عامل انتقال بیماریهای مهلکی باشند بیش از همه خودنمایی می کند.
"ریکارود پریرا اخریا"، استاد بیماریهای عفونی در دانشگاه فدرال ریو دو ژانیرو توضیح داد: "افراد در تمام دنیا برای کشف طبیعت و اکولوژی شروع به اکتشاف غارها می کنند، فکر می کنم کار خوبی باشد اما با خطرات بسیاری همراه است."
این خطرات نه تنها بازدیدکنندگان علاقه مند بلکه غارشناسان و معدنچیان را از طریق فضولات حیوانات، تماس با آب آلوده و گازگرفتگی تهدید می کند.
هرچند با وجود تمام این تهدیدات، همیشه کسانی هستند که این خطرات را می پذیرند و به اکتشاف غارها دست می زنند.
"ماتیو کانز" از انجمن ملی غارشناسی نیز گفت: "غارشناسی به شما اجازه می دهد که شگفت انگیزترین چیزها را ببنید. آبهای زیرزمینی، اشکال مختلف گچی و ... . هیجان انگیز است که بدانی به جایی رسیده ای که هرگز کسی به آن نرسیده است."

خطراتی که غارشناسان را تهدید می کند:

هیستوپلاسموزیز (Histoplasmosis):

زمانی با عنوان "بیماری غار" شناخته می شد. هیستوپلاسموزیز یک عفونت ریوی در اثر آلودگی به قارچ Histoplasma capsulatum است. این قارچ، خفاشها و پرندگان را آلوده می کند و سپس از راه فضولات این حیوانات دفع می شود. انسان در تماس مستقیم با این فضولات و یا استنشاق آنها می تواند به این قارچ آلوده شود.
این بیماری که تنها در موارد نادری مهلک است در حدود 10 روز به طول می انجامد. افراد مبتلا علائم مشابه آنفلوآنزا و یا سل را دارند. به طوریکه تا قبل از 1930 این بیماری با سل اشتباه گرفته می شد. هیستوپلاسموزیز یکی از شایع ترین بیماریهایی است که غارشناسان را تهدید می کند.

هاری (Rabies):

این یکی از خطرناک ترین بیماریها برای کسانی است که در غارها زندگی کار می کنند. درصورتیکه این بیماری فوراً و بلافاصله درمان نشود می تواند منجر به تشنج، کما و مرگ شود.
ویروس هاری در رطوبت غارها پیدا می شود. رطوبت، شرایطی ایده آل برای تکثیر و زندگی طولانی این ویروس است.
متخصصان در این خصوص اظهار داشتند: "زمانی که با صدها هزار خفاشی مواجهید که در یک محیط گرم و مرطوب داخل غار، فعالیتهای روزانه خود را انجام می دهند باید بدانید که ویروس هاری هم در معرض شما قرار دارد. به ویژه که این ویروس می تواند تا مدتها در فضولات این حیوانات باقی بماند."
درحقیقت، بر پایه اطلاعات مرکز کنترل بیماری آمریکا خفاشها بزرگترین مسئولان انتقال آلودگی هستند. به طوریکه این پستانداران پرنده، یکی از چهار حیوان عامل انتقال هاری بشمار می روند.
این بیماری از طریق گازگرفتگی و یا چنگ انداختن منتقل می شود. افرادی که به طور مرتب به غارها می روند باید نسبت به این ویروس واکسینه شوند

تب خونریزی دهنده ماربورگ (Marburg Hemorrhagic Fever):

ویروس ماربورگ که از خانواده ویروس ابولا است سبب بروز تب خونریزی دهنده کشنده ای می شود. به نظر می رسد که عامل انتقال این ویروس، خفاش میوه خوار آفریقایی باشد. باوجود این، بسیاری از پستانداران دیگر نیز می توانند این ویروس را منتقل کنند.
پس از حدود یک هفته نهفتگی، ویروس ماربورگ موجب تب و دردهای عضلانی می شود. در مراحل پیشرفته تر، بیماری در 25 تا 90 درصد از موارد منجر با مرگ بیمار پایان می یابد. بین سالهای 1998 تا 2000 در جمهوری دمکراتیک کنگو 128 نفر در اثر این عفونت جان باختند که بیشتر آنها معدنچیان یک معدن طلا بودند.

لپتوسپیروزیز (تب 7 روزه) (Leptospirosis):

معدنچیان و غارشناسان نواحی گرمسیری می توانند در تماس با آب آلوده به فضولات خفاشها و موشهای صحرایی به این بیماری مبتلا شوند. این بیماری که سبب سردرد، تب و دردهای عضلانی می شود با مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان است. هرچند بهترین راه برای دوری جستن از تب 7 روزه این است که از نوشیدن آب در غارها اجتناب کنیم، چکمه های لاستیکی بپوشیم، ماسک و دستکش داشته باشیم و به محض مشاهده زخمهای سطحی فوراً آنها را ضدعفونی کنیم.

تب راجعه (Relapsing Fever):

 این تب به ویژه در خاورمیانه و آسیای مرکزی شایع است اما در آمریکا، آمریکای جنوبی و آفریقا نیز دیده می شود. این آلودگی در اثر عفونت به باکتری که در بدن ککهای ساکن مکانهای مرطوب و تاریک غارها زندگی می کند منتقل می شود.
این بیماری با تب، دردهای عضلانی، سردرد و معده درد آغاز می شود و زمانی که به نظر می رسد بیمار درمان شده است دوباره باز می گردد. این بیماری، با ترکیبی از داروهای مختلف درمان می شود.
برای اجتناب از آلودگی بهتر است که از ککها دور شوید و اگر آنها را دیدید بدون اینکه نابودشان کنید محترمانه از کنارشان رد شوید. 

 - انجمن پزشکی کوهستان ایران - http://www.irancaves.com

غار دست

غار دست در آرژانتین

"غار دست "در ریو واقع در استان کروز آرژانتین است . این غار 30هزار سال قدمت دارد و غاری استثنایی در زمینه هنر است . این نقاشی ها توسط جوامع شکارچی که حدود 9 تا 13 هزار سال پیش در این غار زندگی می کردند کشیده شده است. آنها از استخوانها چیزی شبیه به اسپری رنگ درست کرده بودند و برای کشیدن این نقاشی ها دور دست های خود را رنگ کرده اند ، از آنجایی که بیشتر این تصاویر مربوط به دست چپ است معلوم می شود کسانی که این نقاشی ها را کشیده اند راست دست بودند .

غار یخ مراد

گردشی فراموش نشدنی به غاری پر از قندیل

انسان و طبیعت چنان با هم خوگرفته‌اند که گویی همزاد شده‌اند. طبیعت برای خودنمایی، کشف و شناساندن خود به کمک انسان نیازمند است و انسان هم برای ادامه حیات و تقویت روح و تازه شدن جانش به طبیعت پناه می‌برد.

سفری به منطقه‌ای بکر و زیبا در جاده چالوس داشتم، ‌اما این‌بار نه به جاده شهرستانک در کنار رودخانه رفتم تا بساط کباب را پهن کنم و نه در کنار سد امیرکبیر اطراق کردم.

یکراست پس از طی مسافتی حدود 25 کیلومتر از کرج به روستای نسا رفتم. بعد از پر کردن باک ماشین و کمی استراحت و خرید مواد غذایی در این روستا به طرف دو راهی و پل گچسر که به سمت یک جاده فرعی از جاده اصلی جدا می‌شد حرکت کردم، جاده را ادامه دادم و به روستایی کوچک و قدیمی رسیدم که نامش «کهنه ده» یا «کهن ده»بود.

این روستای قدیمی و کوچک به گفته اهالی چندین بار دستخوش تخریب توسط سیل شده و مجدداً توسط اهالی بازسازی شده است.

جمعیت روستا به علت مهاجرت نسل جوان به شهر کم شده و مردمش نیز دامداری و کشاورزی می​کنند البته خیلی کم و در حد رفع نیاز‌‌های خودشان. حاصل تلاش مردم مهربان و مهمان‌نواز این روستا، انواع درختان میوه و باغ​های زیبا و شاداب است.

غار یخ‌مراد از جاذبه‌‌‌های گردشگری این روستا محسوب می‌شود. از غار و نام و نشانش سؤال کردم؛ البته آنقدر گردشگران از اهالی راجع به غار سؤال کرده بودند، ‌که از هر کس سؤال می‌کردی جواب را آماده داشت.

از بزرگواری که اسم مبارکش را فراموش کرده‌ام، سؤالم را پرسیدم، با مهربانی گفت: «این غار خیلی قدیمی است و در گذشته‌‌‌های دور مردم روستا برای بهبود بیماری‌‌های خود از حوضچه داخل غار که در تمام ماه‌‌های سال یخ داشت، یخ برمی‌داشتند و می‌خوردند، به همین علت اسم این غار را «یخ‌مراد» نامیده‌اند.»

 اطلاعات بیشتر راجع به قدمت و چگونگی به وجود آمدن غار یا سؤالات دیگر که کمی فنی‌تر و علمی‌تر بود نداشت. ضمن این که مردم محله شبیه به گویش مازندرانی صحبت می‌کنند، ‌لذا آن بزرگواری که با او هم‌کلام شده بودم آنقدر شیرین و قشنگ صحبت می‌کرد و با مهربانی جواب سؤالاتم را می‌داد که دلم نمی‌آمد از او خداحافظی کنم و به راهم ادامه دهم. اما ناچار به ادامه راه بودم.

در ادامه، مسیرم دوشاخه شد: یک طرف به روستای زیبای آزادبر می‌رسید و مسیر دیگر به سمت غار می‌رفت. از پل سیمانی روی رودخانه‌ای که از آزادبر به سمت گچسر جاری بود گذشتم و حدود یک ساعت پیاده​روی به دهانه غار رسیدم.

غار در ارتفاع بیش 2000 تا 2500 متری از سطح دریا در دامنه کوه قرار داشت. پیش از ورود به غار، محوتماشای مناظر اطراف شدم، ‌چنان زیبا و شادی‌آفرین بود که خستگی پیاده‌روی را فراموش کردم. پس از کیفور شدن از تماشای مناظر اطراف قدم در ورودی غار گذاشتم اما با سنگ بسیار بزرگی که سد راهم بود مواجه شدم و یاد شعر «چشمه و سنگ» افتادم اما من حتی به نرمی هم با این سنگ سخت سخن نگفتم، تنها کاری که کردم یواشکی دورش زدم و به فضای باز درون غار رسیدم.

در این فضا 3 مسیر دیده می‌شد. یک مسیر که حدوداً ‌15 تا 20 متر است و به بن‌بست می‌رسید. انتهای مسیر دوم نیز بعد از حدود 40 متر پرتگاه است می‌رسید و برای ادامه این مسیر حتماً ‌باید از وسایل کوهنوردی و غارنوردی استفاده کرد. دالان سوم که از بقیه طولانی‌تر بود راه اصلی محسوب می‌شد.

در این مسیر پس طی حدود 20 متر راه سراشیبی و پس از عبور از تنگه‌ای باز به یک شکاف عمیق رسیدم و از معبری که روی آن درست کرده بودن عبور کردم، البته باید متذکر شوم که مسیر غارنوردی در غار یخ‌مراد سراشیبی است که در بعضی قسمت‌‌ها شیب آن تندتر می‌شود.

در ادامه مسیر به فضای باز دیگری برخوردم که بسیار بزرگتر از فضای ورودی غار بود و همینطور که مسیرم را ادامه ‌دادم به فضای وسیع‌تر سومی می‌رسیم که ارتفاعش هم خیلی بیشتربود و در پائین آن به حوضچه​ای یخی در کنار آبشاری که یخ بسته رسیدم. در طی این مسیر با قندیل‌‌های یخی بسیار زیبایی برمی‌خوردم که در بعضی جا‌‌ها با تابش نور به آنها مناظر جالب توجهی به وجود آورده بود.

در قسمت​هایی از غار متوجه ورود هوا از بیرون به داخل غار شدم، کمی که دقت کردم دیدم شکاف‌‌هایی در جا‌‌هایی از غار وجود دارد و هوا بشدت از آن عبور می‌کرد و به درون غار می‌آمد و این خود در سرمای داخل غار تأثیر زیادی داشت. البته من حدسم این بود که این ورودی‌‌‌های هوا از بیرون، که علت اصلی یخبندان درون غار است، ‌در گذشته‌‌‌های خیلی دور ساخته و تعبیه شده توسط انسان باشد، ‌به این علت که شاید از این غار به عنوان یخچال یا یخساز طبیعی استفاده می‌شده است.

این را هم بگویم که بنا به نوشته تابلوی جلو غار، این غار مربوط به دوره دوم زمین‌شناسی است. یک مورد جالب دیگر که توجه همه را به خود جلب می​کند این بود که دمای سقف غار با دمای کف غار متفاوت بود.

بنا به گفته‌‌‌ کسانی که این غار را به خوبی می‌شناختند، بهترین موقع سفر به این غار زیبا و واقعاً‌دیدنی اسفند و فروردین است. چرا که در این زمان یخبندان غار تکمیل شده و مناظر دیدنی و زیبای آن بسیار تماشایی است و این صحنه‌‌‌های جالب تا خرداد ماه ادامه دارد و بعد از آن به علت گرمی هوا و کمبود آب و به علت واقع شدن غار در ارتفاع، کم‌کم شکل قندیل‌‌ها، درون غار عوض می‌شود و کلاً شکل غار تغییر می‌کند.

بزرگترین غار کریستالی دنیا

گروهی از دانشمندان مکزیکی به صورت کاملا تصادفی هنگامی که در حال اکتشاف در بیابان‌های «جی هوآهوآن» (Chihuahua) مکزیک بودند، به دروازه یک غار برخورده و پس از ورود به آن متوجه شدند که بزرگ‌ترین غار کریستالی جهان را کشف کرده‌اند. کارشناسان این غار را «غار کریستالی» نامیدند. در داخل این غار دما حدود 58 درجه سانتی گراد بالای صفر است و تمامی کریستال‌ها و قندیل‌ها از مواد معدنی ساخته شده و در کف و سقف غار مشهود هستند. در ضمن انسان تنها می‌تواند 15دقیقه در این غار تحمل کند، در غیر این صورت به علت دمای بالا، کباب می‌شود.
«خوآن مانوئل گارسیا روئیس» ـ زمین شناسی ـ گفت: تاکنون چنین غاری به این وسعت با چنین دمایی در جهان کشف نشده بود. این غار با قندیل‌های زیبا حدود 500 هزار سال قدمت دارد.

غار سون دونگ

غار سون دونگ (به ویتنامی: Hang Sơn Đoòng به‌معنای غار رود کوهستانی)، غاری است در پارک ملی فونگ نها-که بانگ در استان کوانگ‌بن در کشور ویتنام که در نزدیکی مرز این کشور بالائوس قرار دارد و رود زیرزمینی پرشتاب و بزرگی از درون آن می‌گذرد.

این غار توسط فردی محلی به‌نام هو-کان در سال ۱۹۹۱ کشف گردید. در عین حال مردمان جنگل‌نشین منطقه به‌دلیل صدای سوت‌مانندی که در نتیجه جریان رود زیرزمینی از غار شنیده می‌شد از آن هراس داشتند. کشف این غار تا سال ۲۰۰۹ مسکوت گذاشته شد تا آنکه گروهی از دانشمندان بریتانیایی از انجمن غارپژوهی بریتانیا به رهبری هاوارد و دب لیمبرت از ۱۰ تا ۱۴ آوریل آن سال اقدام به انجام بررسی‌هایی در فونگ نها-که بانگ نمودند اما پیشرفتشان پس از رسیدن به دیواره‌ٔ کلسیتی بزرگی متوقف شد. بنا به گفتهٔ لیمبرت این غار ۵ برابر بزرگتر از غار فونگ نهاست که آن‌را پیشتر بزرگترین غار ویتنام می‌دانستند. بزرگترین دهلیز غار سون دونگ بیش از ۵ کیلومتر طول، ۲۰۰ متر ارتفاع و ۱۵۰ متر عرض دارد. با نگاه به چنین ابعادی می‌توان اینگونه گفت که غار سون دونگ از نظر بزرگی حتی از غار گوزن در مالزی که به‌عنوان بزرگترین غار جهان شناخته می‌شود پیشی گرفته است.

غار “هانگ سون دونگ” در ویتنام دارای یک جنگل داخلی است. این غار به حدی وسیع است که برای وارد شدن به آن باید از یک مسیر عمودی به ارتفاع یک آسمانخراش ۴۰ طبقه پایین رفت.
در آستانه ورود به “هانگ سون دونگ”، یک ستون غول پیکر از رسوبات کربنات کلسیم همانند برجی بلند در برابر دیدگان مکتشفان این غار عظیم ظاهر می شود.
بررسیها نشان داد که یک رودخانه زیرزمینی بین دو تا پنج میلیون سال قبل این غار را در زیر این جنگل بارانی حفر کرده است.
مکتشفان از سال ۱۹۹۰ به این منطقه اعزام می شوند و تاکنون توانسته اند بیش از ۱۵۰ غار را کشف کرده و بیش از ۱۴۰ کیلومتر تونل در داخل این غارها را نشانه گذاری کنند.
در این راستا، مجله علمی نشنال جغرافی در اولین شماره سال ۲۰۱۱ خود گزارشی تصویری از مناظر دیدنی این غار را منتشر کرده است.

  برای ورود به این غار باید از مسیری به وسعت یک آسمانخراش ۴۰ طبقه پایین رفت

  غار هانگ سون دونگ شاید بزرگترین تونل افقی دنیا را داشته باشد

  یک ستون از رسوبات کربنات کلیسم

  ورودی غار

  یک دیوار کچی رنگی در خروجی غار که شبیه جلبکهای عظیم به نظر می رسد

  سنگهای ورودی این غار بسیار لغزان هستند

رشد گیاهان در مناطق اولیه غار که هنوز نور به آنها می تابد. این مناطق محل زندگی مارها، پرندگان و میمونها هستند

 حوضچه های خشک شده ای که سنگهای آن مانند دانه های قطره بر روی هم انباشته شده اند

مسیری که در اثر حرکت آبهای کلسیتی ایجاد شده و با خزه ها و جلبکها پوشانده شده است

  همانند یک قلعه شگفت انگیز، تصویر یک صخره بزرگ در آب افتاده است

 رسوبات کربنات کلسیم عظیم که راه را بر غار شناسان می بندند

 آبشاری زیر زمینی که با صدایی همانند صدای حرکت یک قطار در تونل فرو می‌ریزد

 در فصل خشک از آوریل تا نوامبر می‌توان به قسمتهای درونی تر غار بدون ترس از سیل آبهای زیرزمینی رفت

 این غار هانگ لونگ کن است که در سال ۲۰۱۰ کشف شد
اعتقاد بر این است که این غار به هانگ سون دون وصل می شود

 استلاگمیتهای عمق غار “هانگ  لونگ کن”

معبد داش کسن

"داش کسن" غاری چینی در قلب ایران!

معبد داش کسن یکی از بی نظیرترین معابد سنگی ایران است؛ معبدی با طرح اژدها که وقتی گردشگران آن را می بینند تصور می کنند با معبدی چینی روبرو هستند اما این اثر تاریخی یادگاری از دوره ایلخانیان است. بنایی صخره ای در زنجان.

معبد داش کسن یکی از بی نظیرترین معابد سنگی ایران است؛ معبدی با طرح اژدها که وقتی گردشگران آن را می بینند تصور می کنند با معبدی چینی روبرو هستند اما این اثر تاریخی یادگاری از دوره ایلخانیان استبنایی صخره ای در زنجان، مشهور به معبد داش کسن در 10 کیلومتری جنوب شرقی سلطانیه، در نزدیکی روستای ویر، از توابع همین بخش قرار گرفته است. این مجموعه در محوطه ای به شکل مستطیلی ناقص، به طول 400 متر و عرض 50 تا 300 متر دیده می شود.

درون این مجموعه، سه غار نسبتا عمیق در دل کوه کنده شده است که کنده کاری های زیبایی دارند. از نقش های این کنده کاری ها، می توان به دو تصویر اژدها که در مقابل یکدیگر به شکل قرینه حک شده اند و طول هر یک 3/5 متر است اشاره کرد. در طرفین این نقش ها، محراب های زیبای نقش داری با طرح های اسلیمی، گل و بوته و مقرنس های سنگی کنده کاری شده اند. مجموعه آثار کنده کاری این محل، یادگار هنرمندان چینی است که به فرمان اولجایتو از چین فراخوانده شده بودند.

بر اساس فرضیه ای، غارهای «داش کسن» در دو دوره تاریخی جدا از هم مورد استفاده قرار گرفته است. در دوره نخستین، این غار نیایشگاه آئین مهرپرستی در عهد ساسانی بوده است اما از این دوره آثاری به جای نمانده است. دوره دوم که نقش های اژدها، برگ مو، پیچک و طرح های اسلیمی، یادگار آن دوره است، به دوران فرمانروایی ایلخانان تعلق دارد.

سنگ های سبز به کار گرفته شده در حصار ارگ سلطانیه، مطمئنا از محل تاریخی داش کسن (سنگ بر) بریده شده است. در نتیجه برش و انتقال سنگ، فضای لازم جهت کنده کاری و دخمه سازی در این محل فراهم شده و این مکان با اندکی تغییرات به آرامگاه تبدیل شده است. بنابراین، محوطه تاریخی داش کسن را می توان در ردیف آرامگاه های دوره ایلخانی نیز طبقه بندی کرد.

معبد صخره ای داش کسن که به معنای سنگ تراشیده یا بریده سنگ است در جنوب شرقی روستای ویر در سینه کش ارتفاعات محلی سلطانیه قرار دارد، در این معبد علاوه بر استفاده از فن آوری پیشرفته زمان که پیامد رشد و تکامل فن سنگ تراشی با ابزار فلزی است، انتخاب مناسبترین نقطه نسبت به نقاط همجوار نمودار توجه و آشنایی کامل سازندگان آن با دانش زمین شناسی و معدنشناسی است.

به نظر می آید هنرمندان خلاق معبد صخره ای در خلق حجاری ها و کنده کاری های زیبا که در غرب و شرق این نیایشگاه گسترده شده علاوه بر مهارت در تکنیک سنگ تراشی از پاره ای اصول پیکرتراشی نیز الهام گرفته اند.

اژدها نماد ظلم و پلیدی

ظهور و پیدایش این معبد صخره ای را می توان با توجه به شکل معماری (چلیپایی) آن و وجود فضاهایی مانند مهرابه های مهرپرستان به سده های اول و دوم میلادی بازگرداند و از سوی دیگر نحوه پرداخت نقوش آن متاثر است از اوضاع اجتماعی ایران قرن هشتم قمری، نقوش حجازی شده اژدها، طرح های گیاهی، ردیفی از بن نگاره ها روی گلدان هایی در دو سوی طاق هلالی که در دهه ها و سده های بعد، این شیوه تزئینی را بر گرداگرد ایوان های مساجد می بینیم، همراه با محرابی هایی با تزئینات مقرنسی، آمیزه ای از هنر ایران و چین را با مفهوم و محتوایی دیگر به وجود آورده.اژدهای نقش شده بر پیکره صخره ای داش کسن که در هنر و اندیشه ایرانی مظهر ظلم، ستم و پلیدی است با نفوذ قوم فاتح همچون محافظ همیشه بیدار که نشان از ارزانی، خیر، برکت، دولت و سلطنت دارد در هنر ایران جای می گیرد.

شکل گیری این معبد پس از مرگ ارغونشاه، با پشتکار الجای خاتون، خواهر سلطان محمد خدابنده آغاز شد، ولی به پایان نرسید. از نظر نقشه و نقوش تزئینی یکی از با ارزش ترین نمونه های معماری صخره ای در طول تاریخ معماری ایران به شمار می رود. در این معبد نقوشی از هنر چینی به کار رفته است.

نقش های اژدها به طول پنج متر و عرض 1/5 متر در زمره بزرگترین نقوش تزئینی این معبد است که در پیچ و خم های شگفت انگیز خود رموز نهفته ای دارد. دیگر نقوش تزئینی این معبد، تاقچه های بسیار فاخری است که در ضلع شرقی و غربی معبد در کنار نقوش اژدها کنده شده اند. این تاقچه ها با مقرنس های بسیار زیبایی شکل گرفته که یادآور استادی هنرمندان سنگ تراش معبد در آن دوره است. همچنین نقوش اسلیمیکه در نوع خود ماهرانه تراشیده شده اند با طرح های بسیار متنوع بیانگر فعالیت هنرمندان مسلمان در پدید آوردن این معبد است.

در ساخت این معبد، همواره پیروزی از تقارن طولی مد نظر بوده و این تقارن در کلیه بخ شهای معبد به چشم می خورد. معبد تاریخی داش کسن از سمت شمال به دشت سلطانیه و بنای تاریخی آرامگاه سلطان محمد خدابنده اشراف دارد. این معبد در کنار شهر قدیم سلطانیه با گنبد رفیع آن، آرامگاه چلبی اوغلو و آرامگاه ملاحسن کاشی، در مجموع محور فرهنگی تاریخی سلطانیه را تشکیل می دهد.
چگونه به نقش اژدها برسیم؟
راه رسیدن به معبد چندان مناسب نبوده و از روستای ویر به بعد کاملا خاکی و بدون تابلوی راهنما است. از حاشیه روستا تا معبد حدود پنج کیلومتر راه را باید طی کرد که بهتر است یکی از اهالی را به عنوان راهنما با خود همراه داشته باشید؛ تا برای یافتن محل معبد دچار مشکل نشوید. در کنار معبد یک کانکس کوچک وجود دارد که نگهبان معبد در آن زندگی می کند. معبد باستانی «داش کسن» یا آنچنان که جهانگردان آن را می شناسند: معبد اژدها؛ در حاشیه روستای «ویر» در حدود 15 کیلومتری شهر تاریخی سلطانیه واقع شده که به نقش دو اژدهای برجسته و چند محراب اسلامی در دو سمت خود و به قرینه یکدیگر مزین است.

یکی از دلایل معروف بودن این معبد به دلیل وجود نقش های اژدهای آن است که نمونه های مشابه آن را آنوبانینی در جای دیگری از ایران مشاهده نکرده است. طبق نظر برخی باستانشناسان، قدمت این معبد به قبل از اسلام باز می گردد که در زمان ایلخانان، نقوشی از جمله اژدها بر آن افزوده شده است.

در حال حاضر، چیز زیادی از این معبد باقی نمانده و تنها سنگ های بزرگ و پرانده در گوشه و کنار معبد دیده می شود. محدوده معبد اژدها مستطیلی و به ابعاد تقریبی 100 متر در 50 متر است که یک قسمت از آن به واسطه حفاری در تپه ایجاد شده است. معبد در دامنه تپه ای قرار داشته و مشرف به دشت های وسیع و زیبایی است. مجموعه تاریخی داش کسن مرکب از ایوان ها، نقوش برجسته و محوطه های باستانی است که در جهات مختلف به ویژه نقش حجاری شده اژدها، منحصر به فرد و قابل توجه است.

آثار به جای مانده در محل؛ این احتمال را قوت می بخشد که ایلخان مغول «ارغون» بیش از گرایش به دین اسلام، اقدام به ساخت معبدی کرده است. تاثیر و تاثیر متقابل ایران و چین بر یکدیگر بیش از هر محل دیگری در این مکان مشهود است چنانچه تلفیق طرح های اسلیمی و نقش اژدها این موضوع را متذکر می شود.

بزرگترین غار آبی خاورمیانه

بزرگترین غار آبی خاورمیانه در ایران

یکی از غارهای آبی شگفت‌انگیز آسیا در 25 کیلومتری شهر روانسر در کرمانشاه قرار دارد که از جذابیت ویژه‌ای برخوردار است.

"غار قوری قلعه" به عنوان بزرگترین غار آبی خاورمیانه در 25 کیلومتری شهر روانسر در استان کرمانشاه قرار دارد.

طول این غار 12 کیلومتر بوده که فقط قسمی از آن در معرض بازدید علاقه‌مندان قرار دارد، دمای این غار حدود 11 درجه بوده و معمولا در طول سال ثابت است.